Bizim birde kedimiz var. Dünyalar tatlısı adı (Gümüş) oda sanki anladı mutlu olduğumuzu, oda çok mutlu oldu. Kucağıma geldi annemler'de etrafına toplanıp sevdiler. Selma mamasını getirdi. kucağımdan hemen atlayıp mamasına gitti. Bende çok açtım Selma'ya dedim bizede birşeyler hazırla da bizde yiyelim. Kardeşlerim beş dakikada sofrayı hazırladılar. Yemeğimizi yedikten sonra biraz sohbet ettik. Ondan sonrada herkes kendi odasına yatmaya gitti. Ben yine yorgunluktan hemen uyumuşum gözümü açtım saat sabahın beş buçuğuydu kalkar, kalkmaz işin yolunu tutum kimseyide uyandırmadım habersizce çıktım. Tek istediğim bu işlerimi yeniden düzeltmekti bunun için ne gerekiyorsa yapıcaktım. Ve elimden gelenin fazlasını yaptım o gün içinde hiç bir iş tutamadık ondan sonraki günlerde de küçük bir iş dâhi olsa tutamadık o şekilde oradan üç ay geçti, üç aylık kiramız birikmişti.

Evimizinde, iş yerimizinde, elektrik faturalarını ödüyememiştik. Yanımızda çalıştırmak için bir işçi de almıştık onunda üç aylık maaşı içerdeydi ev sahibimiz sesini çıkarmıyordu. Çok iyi bir insandı ama iş yerimizin sahibi çok sıkıştırıyordu. Alacaklılar da artık istiyorlardı paralarını çok perişan olmuştuk. İyice köşeye sıkışmıştık. Alacakları arayıp erteliyorduk çünkü öyle çaresiz kalmıştık ki ben hiçbir zaman kendimi bu kadar çaresiz hisettmemiştim. Bütün herkes yavaş yavaş sırtını bizden çeviriyorlardı. Neler oluyordu bir anlam verememiştim. Benim bir lafımla ölüme gidecek dostlarım ben düştüğüm zaman sırtını bana çevireceklerdi ? Ben şimdiye kadar insanları bir yüzlü olarak biliyordum. Yüzlerinin arkasında bir yüz daha olduğunu bilmiyordum. Bunuda öğrenmiş oldum.

Meğer senin durumun iyiyken sana gösterdikleri o yüzler var ya o gerçek yüzleri değil! Asıl yüzleri arkadaki yüzleridir. Her sana dostum diyene inanmıyacakmışın ben bunu çok iyi anladım.