Nie zdajemy sobie sprawy jakie życie jest krótkie dopóki go nie zabraknie.

Tym razem było tak samo.

Dowiedziałam się wczoraj, że zmarła mama mojej koleżanki z klasy.

Była chora.

Zdążyła walczyć z chorobą jedynie dwa miesiące.

Dwa krótkie miesiące od zdiagnozowania choroby do śmierci.

Najbardziej boli mnie fakt, że w dzień przed jej śmiercią rozmawiałam z koleżanką o mamach.

Rozmawiałyśmy jakie nasze mamy są dumne z wyboru szkoły. Dumne, że się spełniamy. Jak się o nas martwią i troszczą.

Życie jest chujowe.

My jesteśmy chujowi, bo spędzamy za mało czasu z tymi, których kochamy.

Mimo, że czasem wydają nam się niepotrzebni w naszym życiu.

Zawsze potem będziemy żałować. Żałować zbyt mało spędzonego razem czasu.

Będziemy żałować nie wypowiedzianych słów, a także tych wypowiedzianych.

Tych ostatnich.