Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter-39

Okay, here you go! New update!!
Enjoy !!!
********

Sameer was waiting for Naina. It was time for Deepika's studies.

"Woh aati hogi... Deepika ko padhane aane hi wali hogi."

He was eagerly waiting when Deepika came to him and said,
"Sameer bhaiya, Naina didi kab aayengi?  Main unko apni yeh new drawing dikhaungi."

Sameer smiled and as he was going to answer, Nanu came their and said,
"Beta aaj Naina nahi aayegi. Uske ghar se phone aaya tha... aaj kuch kaam aagya hai."

Nanu sentence broke his hope... hope to see Naina. He got frustrated and went to his room angrily.
"Woh tumhe apna dost nahi maanti."
Sunaina's words rang in his ears.

"Sunaina sach keh rahi thi...Naina shayad mujhe dost... nahi, nahi. Kya Sameer? Ek din Naina se nahi mila toh tu pagal hogya hai. Magar Naina ko bhi toh mujhe batana chahiye tha....thode dino mein hi Naina se baat karne ki... usko dekhne ki...usse milne ki aadat hogayi hai."

He was angry with Naina... she doesn't care about him. But, why does he care?

*******

Everyone was having dinner. All were talking, teasing... except Sameer. He was lost in his thoughts.

"Bhaiya, aap kaha kho gaye? Dekho na... mummy kya keh rahi hai?"
Deepika said to Sameer.

"Huh... kya? Kya hua?"
He asked.

And, Deepika told him everything again, this time Sameer too listened carefully.

Suddenly, phone rings. Ramdhari goes and pick the phone. He returned and said,
"Sameer bhaiya, Naina didi ka phone hai. Aap se kuch baat karni hai."

Everyone looked at Sameer, curiously.

"Naina ka phone iss samay?"
Nanu asked.

Vishakha asked worriedly,
"Sab theek toh hoga?"

"Mujhe bhi Naina didi se baat karni hai."
Deepika said cheerfully.

Sameer...he was still surprised. Naina called and wants to talk to him. That means she care about him. He was happy...very happy.

But, as he was going to talk to Naina...Deepika ran to the phone and picked up the receiver.
"Hello, Naina didi...aap aaj kyu nahi? Maine aapko bohat miss kiya."

Sameer smiled seeing his sister.
"Naina bilkul sahi kehti hai...bilkul meri tarah hi hai Deepu bhi...wahi sawal puch hai hai jiska jawab mujhe bhi janna hai. Aur wahi keh rahi hai jo mere mann hai...miss toh maine bhi kiya aaj, Naina ko."

But, his smile vanished when he saw Deepika's angry expression...she gave the receiver to Sameer and goes away huffing in annoyance.

He slowly took the receiver to his ear and slowly said, "Naina?"

"Sameer, main Sunaina hu...Naina nahi. Kya hogya hai sabko? Pehle woh Deepika ab tum."
Sunaina shouted in annoyance from the otherside.

Sameer got upset. Ramdhari got confused between Naina and Sunaina. He closes his eyes in annoyance and frustration.

"Sameer?  Sameer?"
Sunaina called his name.

He sighed and said, "Ha Sunaina, sorry. Actually woh Ramdhari ne bola ki Naina hai phone par...isliye Deepika ne."

Sunaina thought, "Uss naukar ko toh main...mujhe Naina samajh liya...woh middle class ladki aur main."

"Waise tumne phone kyu kiya? Sab theek?"
He asked genuinely worried.

She smiled and said, "Sab theek hai, Sameer. Woh bss puchna tha...tum theek ho. Tum subah se pareshan dikh rahe the."

He smiled softly, "Haa, main theek hu. Thankyou, Sunaina."

"Kya, Sameer? Sabko friendship ke rules samjhate ho...aur khud bhul jaate ho."

He chuckled.

Sunaina smirked and said, " Waise Sameer... tum Naina ko lekar itne parshan mat hona. Ab jaise main tumhe apna dost maanti hu...aur tumhari fiqar karti hu...mujhe nahi lagta Naina-"

"Sunaina...mujhe Naina ke baarein mein koi baat nahi karni."

She does a happy dance thinking that Sameer was angry with Naina.

"Hm...sorry. Accha toh kal milte hai fir school mein."

He hummed in response.

"Good Night, Sameer."
She said happily.

Sameer wished her good night and goes to dinning area.

"Kya hua? Naina kya keh rahi thi?"
Nanu asked.

"Naina didi ka nahi Sunaina didi ka phone tha. Ramdhari bhaiya ne galat sunn liya."
Deepika said sadly.

Sameer was too sad.

"Arre Sunaina ka phone tha...beta use bhi kabhi ghar bulaya karo...woh bhi toh tumhari dost hai."
Vivek said and everyone agreed.

He goes back to his room.
"Naina kal aaygi toh bilkul baat nahi karunga...naraz rahunga. Magar woh kal bhi nahi aayi toh...nahi, nahi...Naina aisi nahi hai woh padhai ko lekar bohat serious hai."

Sameer was still thinking about her... Sunaina words were affecting him.

He realised, Sunaina was right.
"Sahi toh keh rahi thi woh. Kaise dost hai hum dono. Sunaina ne mujhe phone kiya... magar Naina ne nahi. Main bhi idiot hu...agar woh phone nahi kar sakti toh main toh kar sakta hu...phone karke acche se daant lagaunga."

Sameer picked his cordless phone and suddenly smacked his head.
"Number? Naina ke ghar ka number?"

He added, "Kaisi dosti hai teri, Sameer? Tere pass Naina ka number nahi hai. Sunaina sach hi keh rahi thi...magar woh baat mujh par bhi lagu hoti hai...agar main Naina ko apna accha dost maanta hu toh main khud bhi usko phone karke puch sakta tha ki kya hua?  Kyu nahi aayi?"

Sameer sat down on his bed, regretting. Why didn't he asked for her number before?  Such a fool was he.

Suddenly, he remembered.
" Nanu, ko phone aaya tha. Toh possible hai unke pass Naina ke ghar ka number bhi ho."

He smiled and decided to go and ask him directly.

Reaching, Nanu's study room, as Sameer was going to knock, he stopped.
"Kya kahunga? Nanu...Naina ke ghar ka number dena."

"Pagal hogya hai tu Sameer...woh puchenge na...kyu chahiye? Kya kaam hai? Tab kya bolunga? Aise number maangna accha nahi lagta."

"Sahi kaha, bhaiya."

Sameer got shocked hearing someone voice. He turned and saw Ramdhari standing their.

"Tu yaha kya kar raha hai?"

Ramdhari smiled and said, "Hum bhaiya...hum aapko khud se baat karte hue sunn rahe the."

Sameer looked at him annoyingly.

"Waise bhaiya, kiska number chahiye aapko. Hume bataiye...hum aapki woh...haa help karenge."
Ramdhari said and smiled.

"Help? Ramdhari...tujhe english aati hai."
Sameer asked, impressed by Ramdhari's english effort.

"Woh Naina didi ne sikhayi hai. Bohat aachi hai didi...hume woh...home..home."

"Home..home? Kya?"

"Arre woh grehkarya...ko kya kehte hai?"

"Homework, kehna chahta hai."
Sameer said.

"Haa, haa. Homework...Naina did hume homework bhi deti hai. Dekhiyega kuch dino mein kaise farate se angrezi bolna sikh jayenge."
Ramdhari said proudly.

Sameer smiled and thought,"Naina ne apne swabhav se...apni woh pyaari si smile se sabka dil jeet liya hai. Ghar mein sab uske deewane hogaye hai...kahi main bhi pagal na ho jau."

He chuckled. Ramdhari looked at him curiously.
"Sameer bhaiya? Ab aap akele-akele muskura rahe hai...pehle aap akele-akele baat kar rahe the. Aap theek toh haina?"

"Haa, haa. Theek hu. Tu chup kar."

"Toh aap yaha kyu khade hai? Nanu toh apne kamre mein chale gaye...aaj woh wahi par office ka kaam rahe hai."
He informed him.

Sameer thought to tell him that he wants Naina's number. He wanted to know about her...if she was fine...what happened? He wanted to talk to her...to listen her voice.
But was it safe to discuss this with Ramdhari?

He finally decided to tell him, a little indirectly.

"Woh Ramdhari...aaj Naina school nahi aayi aur Deepika ko padhane bhi nahi aayi. Toh bss soch raha tha ki Nanu se puch lu aakhir kya baat thi?  Woh bata rahe the na ki Naina ke ghar se phone aaya tha...toh bss wahi puchne."

Ramdhari nodded and said, "Ji bhaiya. Baat toh sahi keh rahe hai, aap."

Sameer smiled, thinking his plan worked.
"Haina, tujhe bhi toh janna hoga aaj tumhari teacher kyu nahi aayi?"

"Bhaiya...hamara toh theek hai. Par aapko kyu janna hai, aaj Didi kyu nahi, aayi?"
Ramdhari asked curiously.

His question caught Sameer off guard and he answered him stuttering,
"Kya? Woh...woh tumhari teacher hai... toh..toh meri dost bhi hai. Ab jyada jasus banne ka shauk chad raha hai toh theek hai yaha khada reh...main undar jaata hu."

"Aap undar jaakar kya karenge. Bataya toh Nana ji apne kamre mein hai."

"Haa...magar aise saamne se number lena...time dekh...unhe pareshan karna aacha nahi...isliye main study room mein unki phone diary se number le lunga."

Ramdhari shooked his head and said, "Nahi, nahi... hum chori mein apka sath nahi denge. Aapko Naina didi ke ghar ka number chahiye...hum Nana ji se le maang laate hai."

Sameer asked, "Accha kya kahega?"

"Yahi ki Sameer bhaiya ko Naina didi ki fiqar ho rahi thi...woh unka number maang rahe the...de dijiye."
Ramdhari said innocently.

"Wah...wah...wah mere harishchandra...ab tu chup reh or yaha khada hokar dekh koi study room mein na aaye mein jaakar Number le aata hu."
He ordered him.

"Par..."
Ramdhari again tried to stop him.

"Main Naina ko mna kar dunga...ki tujhe na padhaye."
Sameer warned and he quietly stood their.

"Good."

He went inside the room and checked the drawers. After a few minutes of searching he found Nanu's phone diary.
He searched for Naina's number, with a smile on his face.

But, he didn't got her number. He was totally disappointed. He cursed his luck.

"Kya bhagwan ji? Thodi help kar dete...Rehne de Sameer ab toh kal hi Naina se baat ho payegi."

He came out of the room, with a sad face.

"Kya hua bhaiya? Milgaya number?"
Ramdhari asked.

Sameer shooked his head and quietly went to his room.

Again, sitting on his bed. He tried to concentrate on his dairy and turns on the radio.

Sameer smiled seeing the chocolate wrapper...the friendship gift.
"Dekha, tumse milkar...tumse baat karni ki kitni aadat hogayi hai...ek din hi hua hai...tumse baat nahi ki...toh dekho kitna mood off hogya hai mera. Kya Naina? Yeh sabna tumhari galti hai. Ab batao main kya karu?"

He closes his eyes and suddenly Naina's smiling face came into hid mind.

Sameer opened his eyes and wrote down,

"Kabhi Unki Yaad Aati Hai Kabhi Unake Khwaab Aate Hain,
Mujhe Satane Ke Saleeke... To Unhen Behisaab Aate Hain."

"Kabhi socha nahi tha...kisi dost ki itni adaat ho jayegi. Munna, Pandit se ek din na milu...toh bhi itni becheni nahi hoti...lagta hai tum sahi thi, Naina. Khass dost ban gayi ho, meri."
He smiled and thought.

Suddenly, radio plays the song,

Tujhe Na Dekhoon To Chain Mujhe Aata Nahin Hai

Ek Tere Siva Koi Aur Mujhe Bhaata Nahin Hai

Tujhe Na Dekhoon To Chain Mujhe Aata Nahin Hai

Ek Tere Siva Koi Aur Mujhe Bhaata Nahin Hai

Kahin Mujhe Pyaar Hua To Nahin Hai

Kahin Mujhe Pyaar Hua To Nahin Hai

Sameer chuckled, thinking that...this radio was teasing him. He shooked his head and said,
"Tu kuch zyada hi soch raha hai, bhai."

He smiled and lies down on his bed. Suddenly, his room landline rings.

Sameer got up and picks the phone, thinking, "Raat ko kaun phone kar raha hoga? Munna?  Pandit?"

*******
Hope, you guys liked this chapter.
Do vote and comment.

Loads of love❤️❤️❤️

Till then...
Yeh Unn Dino Ki Baat Hai...


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro