Kobus sorteerde zijn kaarten en ruimde zijn passers en andere meetinstrumenten op. "Zo, dat is weer keurig."
De Kapitein kwam binnenlopen. "En Kobus, hoe staan de zaken, zijn we nog op koers?"
"We zijn uitstekend op koers Kapitein, nog een uur voor we de kust van Kiriwiri bereiken. Wanneer we door de mistbanken heenvaren moeten we uiterst rustig varen, anders lopen we de kans om vast te lopen tegen het eiland aan." zei Kobus.
"Heb je de kist veilig opgeborgen?"
"Jazeker Kapitein, hij ligt op de veilige geheime plaats."
"Man, hoorde jij dat ook?" riep de Kapitein.
"Nee?" zei Kobus iewat geschrokken, "wat dan??"
"Mijn buik! Hoorde je hem niet tekeer gaan? Mijn buik brult als een leeuw, ik sterf haast van de honger. Is die lapzwans van een kok nou nog niet klaar met die soep?!" mopperde de Kapitein.

Op dat moment hoorde ze Boris roepen. "Schafteeeeeeeeh!"
"Mooi, dat zou tijd worden. Hoe moeilijk is het nou om haaievinnensoep te maken. Komop Kobus, we gaan aan de dis."

Een voor een kwam de bemanning de kombuis in lopen. Het hele vertrek rook heerlijk naar soep, en er hing een apart soort luchtje. Iets wat ze een keer eerder gegeten hadden, maar niet konden thuisbrengen.
"Zo, dat ruikt lekker." zei Nollie anthousiast. "Is dat nou die haaievinnensoep?" En ze tilde het deksel op en wierp een blik in de pan.
"Het was een drama om klaar te maken, die haai was levensgroot. Ik heb gelukkig heel wat kilo vlees kunnen pekelen, dan hebben we er de komende weken nog lol van." zei Boris.
"Wat is dat voor vreemd luchtje Boris, ik ken het ergens van." vroeg Bennie.
"Dat zijn nou die pijpestelen. Geweldig he?"
Bennie vond het wel geweldig maar het herinnerde hem ook aan de mooie ketting die hij weg had moeten geven, om aan zo'n bosje pijpestelen te komen. En hij vroeg zich ook af hoe het nu met Kabonka zou zijn.

Terwijl Boris iedereen een kledder soep in zijn kom schepte schreeuwde de Kapitein. "Waar is Zanik? Ligt hij nog steeds te zagen, ga als de wiedeweerga die luie donder van zijn bed lichten!!!"
Bennie rende de kombuis uit naar Zaniks hut. "Zanik!!! Wakker worden!!! Je moet eten. En we gaan over een uur aanmeren."
Zanik stond op en stak zijn slaaphoofd uit de deur. "Wat is dat voor lawaai? Kan ik nou nooit eens rustig pitten?"
"Komop Zanik, de Kapitein is al in Woest-fase-4 met rood hoofd en al, dus ik zou maar snel komen." Bennie rende snel terug.

Zanik smeet een plens water in zijn gezicht en trok zijn shirt aan. "Kom je ook mee Wibo?"
De grappige vogel ging op Zaniks hoofd zitten en met zijn tweeen liepen ze naar de kombuis toe.

Nollie liep naar Bennie. "Moet jij eens kijken wat ik heb..."
Ze haalde een ketting uit de zak van haar schort en hield hem omhoog. Bennie staarde ernaar en kreeg een grijns.
"Een ketting van haaientanden. Wat vind je ervan?" zei Nollie. "Ik heb hem vanmiddag gemaakt."
Bennie pakte de ketting aan en deed hem voorzichtig om. "Hij is prachtig Nollie, echt super bedankt."
Hij kon zijn ogen niet van de ketting afhouden.

"Nou zijn we er nu eindelijk allemaal? Dan kunnen we aanvallen. Goed eten schavuiten, over een uur meren we aan op Kiriwiri. We weten niet wat we aan zullen treffen dus we zullen fit en sterk moeten zijn. Hang straks de witte vlag maar uit Pedro."
"Dat zal ik doen."
"Het smaakt heerlijk hoor die soep Boris, moet je vaker maken." zei Zanik, "aleen moet ik er zo van boeren. Brrrrrrruuuuuuuuup"