"Ga jij eens een kijkje nemen, Zanik." fluisterde de Kapitein. Zanik keek verschrikt. "Wie ik? Jij bent hier degene met een zwaard... toch?"
De Kapitein gaf Zanik een boze blik en gooide hem zijn zwaard toe.
"Zo. Nu heb jij er ook een. Vooruit! Ga kijken wat dat is voor we levend opgevreten worden!!!"
Vertwijfeld pakte Zanik het zwaard beet. Stapje voor stapje sloop hij naar het struikgewas. Hij probeerde zo min mogelijk geluid te maken.
Uiterst voorzichtig trok hij een paar takken langzaam opzij en keek..... Hij slikte.

Dat was Kabonka. En zo te zien hadden de Taratonga's hem flink te pakken, want zijn handen waren nog altijd vastgebonden met een touw.
Een van de Taratonga krijgers duwde hem ruw vooruit. "Lopen jij. Jij weet best waar hij is en je gaat ons er NU naar toe brengen!"
"Ik weet echt niet. Ik weet alleen dat hij 300 jaar geleden gestolen werd door de Fuego's, maar ik weet niet waar ze zijn en ook niet waar ze hem verstopt hebben. Echt niet!!" smeekte Kabonka tevergeefs.
"Je bent een leugenaar!!! Als je ons niet vertelt waar die Fuego's wonen dan zullen we je in het moeras gooien!" schreeuwde de krijger.

Zanik zag dat er nog meer Taratonga's aankwamen. De krijger duwde Kabonka vooruit en ze verdwenen tussen de bomen en struiken, het diepe oerwoud weer in. Toen de kust veilig was liet Zanik een diepe zucht. Hij had al die tijd zijn adem ingehouden. Verslagen liep hij terug naar zijn makkers.

"Wat was dat?" vroeg de Kapitein met een bezorgde frons op zijn gezicht.
Zanik was lijkbleek. "Het waren de Taratonga's."
"Hoe komen die nou hier?" vroeg Kobus zich af.
"En ze hebben Kabonka gevangen genomen, ik heb hem gezien! Zijn handen zitten vastgebonden."
Nollie knikte. "Zie je wel, ze hebben hem te pakken. Hij moet ze de weg naar Kiriwiri onder dwang hebben vertelt."
"Maar waarom zijn ze hier? Wat hebben ze hier te zoeken?" vroeg de Kapitein.
"Ik weet het niet. Maar ik hoorde ze praten. Hij moet ze naar - de Fuego's' - brengen, en ik heb begrepen dat ze iets zoeken. Iets wat de Fuego's zouden moeten hebben. Ik begrijp er geen snars van." Zanik krapte aan zijn hoofd. Wibo fladderde een stukje omhoog om daarna op zijn schouder te gaan zitten. "We moeten Kabonka bevrijden... ze gaan hem in het moeras gooien!"

Dirk stond op en deed zijn hoed af. "Taratonga's.... Fuego's..... ik denk al dat ik weet waarom ze hier aan land zijn gegaan. Er gaat een legende rond op het eiland dat ongeveer 300 jaar geleden de Fuego's de Kroon van de Taratongese Koning hebben gestolen. Het was niet zomaar een kroon. Hij was bedekt met edelstenen en voorop zat een levensgrote diamant. De grootste diamant ooit op Taratonga gevonden. Sindsdien is de Kroon in het bezit van de Koningen van de Fuego's."

"Ik denk dat ik het begin te begijpen." sprak de Kapitein, maar je hebt ons nog niet vertelt wie die Fuego's zijn.
"Het is een volk wat al eeuwen in het oerwoud onder aan de vulkaan woont. Ze zijn erg schuw en zijn erg op zichzelf. Zoals ik al zei, ze hebben een eigen Koning en bemoeien zich nooit met de Kiriwiri's. In feite zijn ze zo verscholen dat ik de keren dat ik een Fuego tegen ben gekomen op 1 hand kan tellen."
"Apart...." zei Nollie vol verwondering. "Ik zou er best een willen ontmoeten."

"Maar wat gaan we nu doen?" vroeg Pedro.
"Laten we rap tempo door klimmen naar boven, die stenen halen en als de wiedeweerga terug gaan naar het Paleis van Koning Likkebaard. We moeten hem het vertellen." zei de Kapitein. Hij stond op, gooide zijn zak weer over zijn rug en liep verder. "Ja kom ezelsoren, wat wachten jullie nog?"
Stram en met tegenzin stonden ze op en volgden de Kapitein.