'Sportschoenen?!?! We zitten in een vreselijke situatie, en jij wilt mijn sportschoenen aan? Waar heb je het over?" vroeg Pedro verbijstred. Iedereen keek Zanik verbaasd aan.
"Ja man waar heb je het over?" riep de Kapitein.
"Nou, ik heb een plan. Geef die schoenen nu maar."
Pedro trok mokkend zijn schoenen uit en gaf ze aan Zanik. "En nu moet ik zeker op die stinksandalen van jou gaan rondlopen?"
Zonder een woord te zeggen overhandigde Zanik zijn sandalen aan Pedro.
"En moeten jullie nu eens opletten!" zei Zanik. En hij holde weg op de sportschoenen van Pedro. Verbijsterd keken zijn maten hem na.
"Die is niet goed snik joh!" riep Nollie. "Hij is rondjes aan het rennen rond het dorp."
De Taratonga's merkten wel dat er iets rond het dorp heen en weer liep maar ze dachten dat het een of ander dier was en schonken er verder geen aandacht aan.
"Ja, en die Kiriwiri's zijn ook hartstikke kierewiet. Ze hebben zich allemaal gevangen laten nemen. En Zanik is nu ook al zijn verstand verloren." zei Kapitein Prikkebeen.
"Voor zover hij dat ooit heeft gehad." zei Pedro.

Zanik had inmiddels 1 rondje rond het dorp afgelegd en kwam hijgend voorbij rennen. Het zweet stond op zijn voorhoofd. Een zweem van rotte eieren lucht trok langs toen Zanik voorbij snelde. "Man wat stinkt die gast!" zei Kobus, hij moest zijn best doen om niet te gaan kokhalzen.
"Ga naar het dorp en haal alle knijpers die je kan vinden!!!" riep Zanik nog, en verdween weer achter de bomen voor zijn volgende rondje.
"Die is gek geworden, ik zweer het je!" zei Pedro.
"Zou je denken? Volgens mij heeft hij een plan. Kom op Pedro," zei Nollie, "gaan jij en Bennie nu naar het dorp om knijpers te halen. Pedro heeft genoeg richtings gevoel om zelf de weg te vinden."
"Nou ja, ga maar halen dan. Maar blijf niet te lang weg, we weten niet wat die Taratonga's nu nog meer gaan uithalen." zei de Kapitein.

"Zeg. Mijn maag rammelt van de honger." zei de Kapitein plotseling.
"Ja, de mijne ook. Al de hele dag. Is er dan niks te eten?" vroeg Kobus zich af.
"Weet je wat ik denk? Ik denk dat die verrekte Taratonga's al dat voedsel op hun twee schepen verstopt hebben, zullen we niet eens even stiekem een kijkje gaan nemen?" zei Bennie.
"Goed plan! Neem Boris mee, die heeft een neus voor het vinden van eten." zei de Kapitein.

Nu waren ze nog maar met zijn vijven over. Nou ja, 4. Want Zanik rende nog altijd rondjes rond het dorp. Hij kwam nu voor de zevende keer langs en de stank van kotsende doucheputjes lucht begon zo sterk te worden dat het haast ondragelijk was om hem langs te zien rennen. Ze knepen hun neuzen dicht om niet flauw te vallen.
"Zanik, stop met die onzin, je vermooord ons bijna!!!" brulde de Kapitein.
Meteen stopte Zanik met rennen. Zijn hele hemd was nat van het zweet en zijn haren hingen nat op zijn voorhoofd.
"Ja? Stinkt het?" hijgde Zanik.
"Of het stinkt?!?! We gaan bijna van ons stokje hier!!!" schreeuwde de Kapitein.
"Mooi." zei Zanik voldaan.
Verbaasd keken zijn maten elkaar aan.

Hee kijk, daar kwamen Pedro en Bennie al aan, met een hele mand vol knijpers.
"De dorpelingen waren zeer bereidwillig, we hebben alle knijpers meegenomen die er waren. Maar wat wíl je er toch mee?" sprak Pedro.
"Zet allemaal een knijper op jullie neuzen en geef mij die mand met knijpers."
Zonder te weten waarom deden ze wat Zanik ze vroeg. Geknijperd en al vroegen ze zich af wat er nu ging gebeuren.
"Pas op, daar ga ik." zei Zanik met een grote grijns.
Langzam trok hij de veters los en deed zijn schoenen uit. Groene walmen dampte van zijn oerstinkende zweetvoeten af, de geur was zó vies dat de beplanting in een straal van een meter rondom hem spontaan dood neerviel. Zonder vrees rukte Zanik het struikgewas opzij en stapte het dorp binnen.

Zonder enige aarzeling liep Zanik op de Taratonga's af die nog altijd op de grote open plek bij de gevangenen paradeerden. Direct toen ze Zanik aan zagen komen renden er enkele Taratonga krijgers op hem af. Maar... toen ze Zanik tot op 1 meter genaderd waren werden ze zó misselijk.
"Wat is dit voor een bedorven rotte kots lucht?" Ze grepen naar hun kelen en kokhalsden, een van de krijgers moest overgeven. En het duurde niet lang of al die krijgers waren flauw gevallen. Netjes naast elkaar, slapend als doornroosje.
Zanik liep vastberaden op de groep Taratonga krijgers af, en in het bijzonder naar die vervelende Kolonel.
"Grijp hem!!!" riep de Kolonel. Maar elke krijger die het waagde om in de buurt van Zanik te komen kreeg een mokerslag van de enorme stinklucht die van zijn voeten opsteeg en viel ter plekke voor dood neer. Flauwgevallen. Toen de Kolonel besefte dat hij maar beter niet bij Zanik in de buurt kon komen liep hij achteruit. "Blijf uit mijn buurt!!"
"Dat dacht ik niet oproerkraaier! Ik zal je eens even een poepie laten ruiken!"
Hij rende naar de Kolonel en liet zo'n vieze wind dat iedereen in het dorp het begaf. Ook de Fuego's, en ook de twee Koningen, en alle Taratonga's.

Zanik grijnsde triomfantelijk en keek met zijn armen in zijn zij eens het dorp rond. Iedereen was in een vredige slaap.
Hij gebaarde zijn makkers om te komen. Het was maar goed dat ze een knijper op hun neus hadden, anders hadden ze het niet gered.
Simba liep naar een van de hutten en haalde er een lang stuk touw uit.
Ze begrepen direct wat de bedoeling was.
"Bind al die Taratonga's vast, met hun handen op hun rug. En ook hun voeten aan elkaar vast!" riep de Kapitein.
Het duurde even, maar toen zaten alle 30 Taratonga krijgers en hun Kolonel vastgebonden in het midden van het dorp.

Daarna pakte Zanik de mand met knijpers, en zette alle dorpelingen een knijper op hun neus. Ook de Koning van de Fuego's en Koning Likkebaard en HaaJee. Het was een bloedgrappig gezicht. Die prestigeuse dure Koning Likkebaard met een knijper op zijn rode neus.
Het duurde niet lang of iedereen met een knijper ontwaakte langzaam maar zeker uit zijn slaap.
De Fuego's keken verbaasd in het rond.
HaaJee keek met schele ogen naar hetgeen er op zijn neus zat en haalde de knijper er af. Trok een heel vies gezicht en zette de knijper er heel snel weer op. Koning Likkebaard en de Koning van de Fuego's keken vlug het dorp rond en waren aangenaam verrast dat de Taratonga's slapend en vastgebonden in het midden van het dorp zaten.

"Wat is hier gebeurd?" riep Koning Likkebaard.
"Zanik, onze held, heeft alle Taratonga's helemaal afgeterroriseert met zijn geweldige super stinkvoeten!" riep Kapitein Prikkebeen triomfantelijk.