Sam: Lony, orada mısın

Sam: Mesaja direk cevap verirsin sanmıştım. Ama sanırım orada yoksun.

Sam: Neredesin? Bir şey mi oldu?

Sam: Lony! Bir an önce nerede olduğunu yaz yoksa yanına geleceğim

Lony: Ay dur sakın yanıma gelme!

Sam: Ne oldu ki?

Lony: Duştan yeni çıktımda, yani...

Sam: Seni o halde basacak değilim Lony, merak etme

Lony: Hiç bir fikrim yok, kulüpteki seni gördüğümde kızlara oldukça meraklıydın

Sam: Ya, aslında Scott böyle konularda daha atılgandır 

Lony: O gece pek de öyle değildi

Sam: Scott'ın ne yapacağı hiç bir zaman belli olmuyor :d

Lony: jsjsjsjsj

Sam: Random attın sanırım

Lony: Evet, random atmak güzeldir. Niye şaşırdın ki

Sam: Sadece, seni pek random atmayan biri olarak düşünmüştüm :d

Lony: Tahminin doğru, aslında pek random atmam :)

Sam: Bu demektir ki senin için bir değerim var :)

Lony: Aslında kahramanların hepsi benim için değerlidir

Sam: Neden? Karizmatik oldukları için mi :)

Lony: Hayır jsjsj aslında daha çok, benim geçmişimdeki bir anıyla alakası var.

Sam: İstersen anlatabilirsin, dinlerim yani

Lony: Tabi, anlatmak ile alakalı bir sorunum yok zaten.

Lony: Şöyle ki, yaklaşık on yıl önce evimizde bir yangın çıktı, ailem yangın sırasında evden çıkmayı başarmış olsa da, ben başaramadım ve alevlerin arasında kaldım. 

Lony: Ta ki, biri gelip beni kurtarana kadar

Sam: Ov, peki seni kim kurtardı.

Lony: Bilmiyorum, sadece metal kanatları vardı. Gece yarısı olduğu için yüzünü net hatırlamıyorum. Çatıdan girdi ve beni kurtardı, evin bahçesine bıraktı ve hiç bir şey demeden uzaklaştı. Ona hiç teşekkür edemedim. O günden sonra kahramanların gerçekten de hayat kurtardığına inanmıştım

Sam: Daha öncesinde ne sanıyordun ki?

Lony: Onları daha çok şan ve şöhret meraklısı insanlar olarak düşünmüştüm. Ama beni o gün kurtarmasından sonra anladım ki kahramanlar gerçekten de insanlara yardımcı oluyormuş

Sam: Acaba o kanatlı arkadaş kim, kesin benden özentidir :D

Lony: Belki jsjsjs

----------------------