(Mark)
Obudziłem się wtulony w Jinyounga. Przez pierwsze 5 sekund nie wiedziałem, o co chodzi i dopiero po czasie przypomniałem sobie zdarzenia z wczoraj. Poczułem, jak palce chłopaka wplątują się w moje włosy. Otworzyłem oczy i spojrzałem na czarnowłosego, który wpatrzony był we mnie jak w obrazek.

- Dzień dobry. - Powiedział i musnął ustami moje czoło, po czym się uśmiechnął.

- Hej. Jeszcze nigdy nie pomyślałem, że kiedy się obudzę, to będę musiał oglądać twój ryj. - Zaśmiałem się cicho, za co zostałem dźgnięty palcem w brzuch. - Czy...my w ogóle powinniśmy to robić? No wiesz...ten pocałunek i takie tam...

- No i co z tego, że to robimy? Sam mówiłeś wczoraj, że-

- Wiem, co mówiłem. Ale nie myślisz, że to może zrujnować naszą przyjaźń?

- Nie sądzę. Dalej będziemy się przyjaźnić, ale już bardziej jako para.

- Ale...nikt nie powiedział, że jesteśmy parą... - Mina chłopaka wyrażała smutek i rozwścieczenie jednocześnie. Ale ja chciałem tylko go sprostować...- Um, Jinyounggie?

- Tak?

- Zostaniesz moim chłopakiem? - Zapytałem trochę niepewnie.

- Jasne, Mareczku. Od zawsze o tym marzyłem. - Uśmiechnął się i zaczął mnie całować. Oddałem pocałunek. Przewróciłem chłopaka na plecy i kończąc pocałunek, zszedłem z łóżka. - A ty gdzie?

- Głodny jestem. Idę nam zrobić coś do jedzenia, a ty się ogarnij. - Posłałem mu uśmiech i wyszedłem z pokoju, kierując się do kuchni. Miałem dylemat, wybierając jedzenie. W końcu stwierdziłem, że zapytam się chłopaka.

- Jinyooo-

Nie dane było mi dokończyć, ponieważ poczułem ręcę Jinyounga na swojej talii, a jego głowę na moim nagim ramieniu.

- Słucham cię, Złotko. - Powiedział, muskając moją szyję. Po moim ciele przeszły przyjemne ciarki. Westchnąłem cicho.

- Co chcesz zjeść?

- Ciebie. - Mruknął, odwracając mnie do siebie i wbił się w moje usta. Nie stawiałem oporu. Posadził mnie na blacie kuchennym i przybliżył się do mnie. Zarzuciłem mu ręce na szyję, po czym on złapał mnie za uda i ze mną na rękach wyszedł z pomieszczenia. Poszliśmy, a raczej on poszedł do mojego pokoju i rzucił mnie na łóżko. Położył się na mnie i przywarł ustami do mojej szyi. Westchnąłem cicho, a w tym momencie zadzwonił dzwonek do drzwi. Z niechcęcią zrzuciłem z siebie chłopaka i ubrałem dresy.

- Leż. Ja pójdę otworzyć. - Posłałem mu uśmiech, a on wtulił głowę w poduszkę. Wyszedłem i poszedłem otworzyć drzwi. Za nimi ujrzałem Jacksona, który rzucił mi się na szyję.

- Boże, Mark! Już się bałem, że coś ci się stało! Dlaczego nie odpisywałeś?

- Um...przepraszam...od rana nie dotykałem telefonu. Nie chciałem cię martwić... - Odsunąłem go od siebie. - Zaraz ci odpiszę.

- Nie no, spokojnie. Teraz wiem, że żyjesz. Mogę zostać na herbacie?

- Um...nie za bardzo...mam gościa...

- Spokojnie, misiek. Ja już wychodzę. Mama dzwoniła i była zła, że nie powiedziałem jej, że będę tutaj spał. - Uslyszałem głos Jinyounga, który, ubierając na siebie koszulkę, podszedł do mnie i przytulił, po czym zmierzył wzrokiem Jacksona. Skierował się do drzwi - Odezwę się wieczorem.

Rzucil na odchodne i zniknął. Popatrzyłem się na Wanga, a ten na mnie.

- To był ten twój przyjaciel? - Zapytał.

- Tak. Zapiliśmy wczoraj i przenocowałem go.

- Mhm. Rozumiem. Ja już będę leciał. Do kiedyś. - Wycedził przez zęby i wyszedł. Nie zdążyłem go nawet zatrzymać.

KawaiiCutexx: Przepraszam...

><><><><><><><><><><><><><><

Ostatni coś mi się dzieje z wattpadem i odpublikowuje mi rozdziały. Najlepsze jest to, że tylko w tym ff ;-;

Za wynagrodzenie dodaję ten rozdział ^-^