*Yas*

W końcu przerwaliśmy ten pocałunek,a ja średnio wiedziałem jak reagować.Miałem ochotę schować się do szafy i udawać,że mnie tu nie ma.Spojrzałem tylko na mechanika,który odsunął się nagle i zamrugał z niedowierzaniem.

-P-Przepraszam.-Odparł nagle,po czym podniósł się i ruszył w kierunku drzwi.-To nie powinno mieć miejsca...

Rozejrzałem się zdezorientowany w zupełnej ciszy.Może i cieszyłby mnie teraz ten zupełny brak atencji,ale akurat jak na złość miałem ochotę pogadać z kimś o tym,co teraz czuję...Cholera...Powinienem zachować teraz zimną krew,ale nie mogłem.Gdybym nie był ranny,to biegałbym po pokoju jak powalony...
Sam nie wiem...

Ten mechanik zamieszał mi w głowie.

************************************
Śniły mi się w cholerę dziwne rzeczy i Zed na rowerku dla dzieci,więc coś ze mną jest chyba nie tak.Nie mam pojęcia jakim cudem zasnąłem tej nocy.Zmusiłem się do wstania.Yi nadal się nie pojawił.Ani na holu ani w głównym kokpicie.Może postanowił odejść?Nieee, nie miałby gdzie.Jesteśmy przecież w próżni...

-Witaj Farbowany Łbie!- Jinx jak zwykle musiała się tu napatoczyć. Ona ma jakiś radar,czy co?

-Żadny Farbowany Łbie.Nienawidzę gdy tak mówisz...

-Czyli muszę tak mówić wcześniej!Zaśmiała się.

Przewróciłem oczami i zacząłem grzebać w lodówce.

-Paliwo nam się kończy.-Usłyszałem głos mechanika.Wydawał się jakiś przybity,gdy mnie zobaczył.

-Nie przesadzaj.W schowku powinny być jakieś kanistry z paliwem.Ostatnio je napełniałem.

-No problem w tym,że ich nie ma...

-Jak to?-Zmierzyłem wszystkich i mój wzrok zatrzynał się niczym policyjna lampa.-Jinx?

-Co ja?

-Gdzie jest nasze paliwo?

-No...Chciałam gdzieś położyć karabiny i...

-Chcesz mi powiedzieć,że całe w cholerę trudne do znalezienia paliwo,specjalnie do tego typu statków,za które prawie nogę oddałem, lata teraz gdzieś po kosmosie,bo wyjebałaś je przez śluzę żeby postawić tam kilka głupich karabinów?

-Może...-Pisnęła,rozglądając się jakby szukała ratunku.

-W takim razie ja wyląduję,a wy się nie pozabijajcie.-Sona odparła,a ja spojrzałem na nią kiwając głową.

-Tylko błotników nie zarysuj.Yi je wczoraj polerował.

-Czy ta zmarszczka na Twoim czole jest normalna?-Jinx uniosła dłoń,a ja pierdolnąłem pięścią w stół,aż szklanki podskoczyły do góry.

-Ona pokazuje jak bardzo chcę,żebyś zawisła nad Imperium jako wycieraczka tego snoba z łopatą!

-No przepraszam!-Zaczęła machać łapami.

-Wypierdzielaj po to paliwo,bo wylecisz przez rurę od kibla prosto w próżnię.Albo...podrzucę Cię do Kajaka z dopiskiem,że może Cię zgwałcić!

Jinx poleciała,aż prawie wyjebała stół.Przewróciłem oczami ze zrezygnowaniem.

-A mamusia mówiła,żebym piekł bułeczki...Ale nie.Kupcie drogi statek kosmiczny-mówili,wydajmy hajs Yasa-mówili,będzie fajnie-mówili.A zawsze mogłem iść na fryzjera...

-Brak Ci zmysłu artystycznego,Kapitanie.-Mechanik zaśmiał się.

-Milcz,bo Cię poślę do Kajaczka razem z Jinx.

-Podziękuję.Nie mam ochoty spotykać tego wariata z kosą...

Widziałem,że jest jakiś spięty...

-Tooo...Jak Twoja rana?

-A całkiem nieźle.Trochę boli,ale to nic w porównaniu z bólem egzystencjalnym którego doznaję przy rozmowach z Jinx.

Yi zaśmiał się.Wydawał się trochę mniej zestresowany.

-Przynajmniej macie tu wesoło...

-Nah.Mam nadzieję,że znajdzie szybko to paliwo,bo inaczej jesteśmy w dupiu.Tylko gdzie my wylądowaliśmy...-Rzuciłem okiem przez okno i potarłem oczy.

-Sona chodź tu i mi zdziel,bo mam zwidy!

-Nie masz.Tak się składa,że byliśmy w pobliżu.

-W takim razie możemy iść na ploty z kolegami...

-Jak ktoś załatwi Ci balkonik...

-Nic mi nie jest.

-Siwy włos i wkurwiona mina...W sumie...A rentę już masz?-Yi podłapał humor od Jinx i zaczął mnie wkurwiać.

-Bo zaraz Cię zapakuję do tego kartonu i skończysz jako zabawka dla Kajaczka...Chociaż w sumie nie wiem czy mu się spodobasz,bo on rucha się z wielką ośmiornicą...

-Skąd ty wiesz takie rzeczy.

-Nie pytaj.Ściany mają uszy,a te uszy teraz krwawią od środka.

-Skoro mówiliście coś o wyjściu...-Mechanik wzruszył ramionami.

-Znowu mam Cię niańczyć?

-Popilnuję Ci półki na książki,żeby nie warczała.

-Dobra.Będziesz ją trzymał przez kilka godzin,a ja zrobię porządki.

Mechanik przewrócił oczami,a ja dopiłem moją kawę.Wystygła i smakowała jak żarty Jinx.Jednym słowem:chujowo.

Czy ktoś znowu zapomniał kupić cukier,że to takie gorzkie!?

************************************
-Czemu tu musi tak pizgać...-Mruknąłem,a Yi przekrzywił głowę.-Włosy mi się rozwalą.

-Zawsze mogę Ci je skołtunić jak chcesz.

-Wtedy będzie Cię czekał większy opierdol niż Jinx kiedykolwiek...

-Jasne,jasne.-Odparł pewnie.

-To mówiłeś,że chcesz iść na drinka...

-E...No możemy,ale ja nie znam za bardzo tego miejsca.

-Hm.Trochę się tu pozmieniało,odkąd ostatnio tu byłem.

-Więc?

-Nie wiem,zdaję się na Ciebie.Gdzieś się zaszyjemy i będzie okej.

Dotarliśmy do czegoś w rodzaju baru.W sumie to nabrałem ochoty na powrót do statku,gdy zobaczyłem żołnierza w mundurze Imperium.Chociaż jego Ioniańskie rysy twarzy,raczej umiejscowiały go w roli dezertera,ale nigdy nic nie wiadomo.

-Tooo...Może pogadamy o tym wiesz,co wczoraj...Wiesz...

Yi zamrugał kilkukrotnie,po czym spuścił wzrok.

-Możemy...Ale nie wiem czy to dobry moment,bo nie umiem tego wyjaśnić.

-Masz rację.To nie jest dobry moment...

Przed nami stanęła niezręczna cisza,która mnie ciut dobijała.

-Pójdę sprawdzić czy Jinx ma paliwo i zaraz wracam.-Odparłem pospiesznie,a mechanik pokiwał głową i zaczął sączyć drinka.Chyba nie powinienem zostawiać go samego, ale Jinx tym bardziej...

Gdy wróciłem,to kilka minut zajęło mi znalezienie Yi.W końcu udało mi się.

-Szukałem Cię...-Odparłem z lekkim wyrzutem i zauważyłem,że mechanik ma oczy pełne łez.-Co się stało?

-Ja...Cholera,przegrałem cały mój hajs w pokera...

Zamrugałem kilkukrotnie,jakby powiedział że Jinx go rakietką pierdoliła.

-Czemu z wami zawsze są problemy...Dobra,spróbuję to odzyskać.-W sumie mecz pokera wydawał mi się całkiem dobrą odskocznią od codziennego wkurwienia.

Chociaż miałem wrażenie,że ten koleś w mundurze Imperium mnie obserwował...

Olewając ten fakt,podbiłem do kolesia który wyruchał Yi w karty,proponując kolejną rozgrywkę.
Typek zgodził się zawzięcie,jakby czekał na kolejny zysk.
W sumie,to nie wiem jak dobry jest ale ja jeszcze nigdy nie przegrałem.

Yi gapił się raz na mnie,raz na ludzi w tłumie ze stresem.Machnąłem ręką aby go uspokoić.Nie powinien się tym martwić.Przynajmniej narazie...

*Yi*

Gapiłem się na białą miotłę wystającą nad tłum ludzi.Wolałem nie podchodzić blisko,jeszcze ten koleś przypomniałby sobie o mnie.Yas wydawał się uradowany faktem,że może z kimś pograć.Ja za to czułem się beznadziejnie.Chciało mi się wymiotować od tego całego natłoku ludzi.Głównie dlatego,że było tu duszno...
Usiadłem sobie na skraju,przed wejściem.Tutaj nie było takiego zgiełku jak w centrum lokalu.Odetchnąłem,gapiąc się na przemęczone życiem skutery.Prezentowały się tak źle,jak moje umiejętności strzelania z karabinu.
Cholera zrobiło mi się tak nudno,że prawie zasnąłem.

-Yi.Już jestem.-Usłyszałem znajomy głos i spojrzałem w górę.-Odzyskałem Twoją kasę.To nie było trudne,po prostu nie umiesz grać.

-Em...Odparłem,wskazując palcem na tył.-Dziękuję,ale sądzę że powinniśmy się zwijać.

Yasuo chyba także zauważył tych obserwujących nas żołnierzy Imperium.Czy oni są już wszędzie?

-Masz rację.Spierdalamy stąd.

Żołnierze ruszyli za nami.Musieli nas od dawna obserwować...
Pobiegłem za Yasem,który był znacznie szybszy niż ja,przynajmniej kiedy musiałem biegać w tych mega niewygodnych butach...Z trudnością dotrzymywałem mu kroku.
Ci z Imperium nadal nie odpuszczali.Pociski z działek latały w powietrzu,a ja miałem wrażenie że wyląduję na tej słynnej imperialnej arenie Noxusu.Nie wyobrażam sobie tam siebie...No chyba,że jako dywanik pod nogi Imperatora...

-Gdzie biegniemy!?-Rzuciłem do Yasa,a on machnął ręką ale nie przestawał biec.

-Nie mogą namierzyć naszego statku.Nie martw się,wpadniemy do mojego kumpla.

Pokiwałem głową i starałem się dorównać tempem do białej miotły.

Te alejki wydają się coraz dłuższe...

Nagle poczułem rwący ból w udzie i wydałem z siebie cichy okrzyk,osuwając się na ziemię.Cholera...Trafili mnie...

-Biegnij,do jasnej...-Syknąłem na Yasuo,który zatrzymał się i ruszył w moją stronę.

-Sorki,ale swoich nie zostawiam.-Odparł,po czym wziął mnie w ramiona i ruszył do narwanej ucieczki.-Gdzie Cię trafili?

-Nie wiem...Chyba w udo...-Rzuciłem,ściskając krwawiącą nogę.-Mocno krwawię.

-Wytrzymaj.Zaraz będziemy.

W końcu chyba zgubiliśmy tych żołnierzy,bo okrzyki umilkły.Yas zatrzymał się na moment,po czym zrobił kilka kroków w kierunku otoczonego murem miejsca.Trochę bolała mnie noga i kręciło mi się w głowie...

-O,ty tutaj.Jaki ten świat mały...

Ujrzałem tego kolesia,które spotkaliśmy na koncercie.Teraz miałem jak największą ochotę zemdleć albo rzygnąć...

-Wiesz,tak trochę sobie uciekamy...-Yas rzucił spokojnie,a ja zacząłem wierzgać nogami.

-Wykrwawiam się!Haaalo!

-A,no tak.Yi jest ranny.Znajdzie się,ktoś kto szybko się nim zajmie?

-Jasne.Poczekaj,zaraz pójdę po Iris.

Kręciło mi się w głowie tak bardzo,że nie miałem już siły się rozglądać.Niech ktoś się mną szybko zajmie...

-Ojej,a jemu co się stało!?-Damski głos otulił powietrze.-Biedny!

-Dostał kulkę.Trochę szybko traci krew.

-Dajcie go tu,a nie gadacie.Już się biały zrobił!

Miałem wrażenie,że w tym momencie odpływam.Chociaż sam nie wiem czy straciłem przytomność...Cholera...

*Yas*

Ayron gadał o jakichś bzdurach,a ja zerkałem co jakiś czas na okno.Ciekawe co z Yi.Chyba zezgonował jak go niosłem,ale mam nadzieję że już odzyskał przytomność.

-Słuchasz mnie Miotło?

-Tak...to znaczy nie...-Odparłem z lekkim zawstydzeniem,gapiąc się w filiżankę z herbatą.

-Twój kumpel jest w dobrych rękach.Nie martw się nim,szybko wróci do siebie.

-Wiem,ale...Kurde coś każe mi o tym wszystkim myśleć...

-To w takim razie,powiedz co u Twojej załogi.

-Akurat o to musiałeś spytać?-Przewróciłem oczami,a Ayron wybuchł śmiechem.-Mam ochotę zatłuc Jinx dzisiaj,a co?

-Czyli po staremu.-Odparł wesoło,ale ja nie mogłem przestać myśleć o rannym mechaniku.-To dobrze.

-Mam dziś ochotę paść na ziemię i udawać,że nie żyję...-Rzuciłem,przeciągając się.-Potrzebuję chyba ze dwudziestu godzin snu,żeby pozbyć się tego uczucia.

-Doskonale Cię rozumiem.-Stary kumpel pokiwał głową.-Żyję z babami.Nie wiem co to długi sen.

-Może jednak zajrzę...Wiesz...

-Idż,bo Cię nosi.

-D-dzięki...-Mruknąłem cicho,idąc w kierunku budynków na końcu muru.

*Yi*

-Dobra,teraz gadaj czy masz czucie w nodze.-Ta miła kobieta,której imienia nie pamiętałem machnęła ręką,a ja otrząsnąłem się z lekkiego potępienia.

-T-tak.Boli jak cholera...

-A,tam.Niedługo Ci przejdzie.I tak miałeś szczęście,że kula nie trafiła w tętnicę udową.Twój kolega mógłby Cię nie donieść żywego.

-To faktycznie pocieszające.-Odparłem z lekkim uśmiechem.

-Dobra,dobra.Lubię czarny humor.Skończyłam.Teraz nie próbuj chodzić,bo to rozwalisz.Za kilka dni powinnieneś stanąć na nogi.

-Czyli ja mam Cię nosić?-Usłyszałem znajomy głos i obróciłem się w jego stronę.

-Na to wygląda.-Zaśmiałem się,starając się nie okazywać lekkiego przypływu bólu.

-Zawsze mogę Cię toczyć...

-Spróbuj,a sam będziesz go składał.-Dziewczyna obok rzuciła,a ja machnąłem ręką.

-Spokojnie,nie mam zamiaru.

-Zostajemy tu?-Spytałem,opierając plecy o poduszkę.

-Tak.Na dzisiaj.Jestem padnięty...Nie chce mi się zapierdzielać i szukać statku...

-Też jestem wykończony.-Faktycznie czułem zmęczenie w całym ciele i nie pogardziłbym snem.Trochę mi już zimno.-Nie mam żadnych ubrań na zmianę,a moje są we krwi...

-Hm.W takim razie coś Ci znajdziemy.-Yas delikatnie mnie uniósł,co było bolesne ale do zniesienia.Może to przez zmęczenie...

-Ej,koleżka.Mamy jakieś ciuchy dla tej kaleki?-Yas zaśmiał się,a ja przewróciłem oczami.

-Żaden kaleka...

-Jak to nie.Przecież muszę Cię nosić.-Zaśmiał się ponownie,a ja nabrałem ochoty na oddanie się w ręce żołnierzy Imperium.

-Coś się znajdzie.A czego właściwie szukacie?

-Eeee...Czegoś w czym można szybko zasnąć...-Rzuciłem cicho.

-Co powiesz na kimono?Chyba jest wygodne?

-Dobra,dawaj.Będzie mu pasować.-Yas odparł i zabrał mnie i te ciuchy.

Z jednej strony mnie irytował,a z drugiej byłem mu wdzięczy że stara się o mnie dbać.Ja czułem się zbyt obolały żeby o tym wszystkim myśleć...

-Wyglądasz beznadziejnie.-Yas rzucił,a ja zmierzyłem go spojrzeniem "zabij się".-No co?

-Oszczędź sobie tych komplementów.-Zmierzyłem go z uśmiechem.-A teraz wypierdzielaj,bo chcę się przebrać.

-Nie potrzebujesz pomocy?

-Nie.Sio,bo będziesz spał na podłodze.

-Czemu nie.Podłoga jest wygodna.

-Kysz!

Wyszedł,a ja z lekkim trudem zmieniłem ubrania.Czułem się jednocześnie zmęczony,a jednocześnie tak obolały że aż mnie to rozbudzało.

-Mogę już wejść?Nie chcę nic mówić,ale zaczyna padać...

-Chodź tu,Szczoto.-Przewróciłem oczami.

-Żadna Szczoto,tylko Kapitanie Jasiu.

-W takim razie będziesz Miotłą.

-Bo wylecisz z łóżka...-Yas usiadł obok i na moment nastała niezręczna cisza.

-Dużo się dziś wydarzyło...-Zacząłem bezpiecznie.

-Ta...-Yas oparł się o poduszkę.-Wczoraj też.

On znowu do tego wraca,a ja nie mogę uciec...

-Mhm...-Mruknąłem tylko,unikając wzroku tej białej miotły.

-Czemu?-Nasze oczy spotkały się,a ja teraz nie wiedziałem co mówić,jak się zachować...

-Sam nie wiem...Zaiskrzyło jak przy spawaniu...

Yas zmierzył mnie,po czym zaczął się śmiać,a ja zmarszczyłem lekko brwi.
Nie wiem co go bawi...

-To było słodkie...Ale wiesz co.Chodźmy spać.Padam z nóg.

Poczułem,że się rumienię...No nie...

-A mogę...się przytulić?

Miałem ochotę się za to zabić...
Nie powinienem o to pytać...

-Czemu nie.Zawsze będzie mi cieplej.-Zaśmiał się,a ja niepewnie przysunąłem się do jego piersi.

Że też musiał spać bez koszulki...
To wygląda dziwnie...
Ale czuję się dobrze w tej sytuacji...
Nawet ból mi nie przeszkadza...

Co jest ostatnio ze mną nie tak?