I thought the semester break would be boring and exhausting. Akala ko ay buong bakasyon ay wala akong ibang gagawin kundi ang magtrabaho yet I was wrong because Luke made it better. Sa tuwing nasa trabaho ako ay bigla na lamang siyang susulpot. Buong hapon siyang tumatambay sa McDo kung saan ako nagtatrabaho kasama ang kaibigan niyang si Jovani at wala siyang ibang ginagawa roon sa isang tabi kundi kumain at magpacute sa akin. Umaalis lamang siya sa tuwing tinatawagan na siya ng Mommy niya para umuwi.

I never imagined that he was like this. Sobrang clingy niya pala. Since the confession happened, hindi na siya humiwalay sa tabi ko. Kung nasaan ako, naroon din siya. Kulang na lamang ay itali niya ang sarili sa akin.

Kung sa mga nagdaang ka-relasyon ay naiirita ako sa ganoong kilos, p'wes iba si Luke. Natutuwa ako sa tuwing nagkaka-ganoon siya sa akin.

Araw-araw dumadagsa ang mga customer ngunit dahil isang linggo na lamang ay pasko na ay mas lalo pang dumoble ang bilang ng mga tao. Hindi nababakante ang mga tables. Sa tuwing may umaalis, may panibagong dumarating. Kagaya ngayon, matapos kong ihatid ang order sa isang table ay dumako naman ang tingin ko sa isang cute at gwapong lalaking nagtaas ng kamay para tawagin ako.

Pigil ang ngiti kong lumakad papalapit sa direksyon nila habang siya naman ay nakahalumbaba sa table, pinapanood ang bawat galaw ko at hindi niya inaalis ang mga mata sa akin hanggang sa makalapit ako.

"Hey pretty, can you give me a. . ." he trailed off and gave me a cute smile.

I bit my lip to suppress my wide smile. "Give you what, Sir?"

"Can you give me a kiss?"

My eyes widened as my face turned hot and red. Dinig ko pa ang pagre-react ni Jovani na animo'y nasusuka sa sinabi ng kaibigan.

I shook my head at him. "Akala ko kung ano nang kailangan mo. Diyan ka na nga. Baka makita pa ako ni Manager." Tatalikuran ko na sana siya ngunit agad niyang hinawakan ang palapulsuhan ko para pigilan, may malawak itong ngiti sa labi habang tinuturo ang noo niya gamit ang hintuturo.

"Kiss, love. . ." he sweetly uttered, still pointing to his forehead.

I sighed and looked around. Mabuti na lamang ay abala ang mga tao at wala sa paligid si Manager kaya mabilis akong yumuko at hinalikan siya sa noo.

After that, he let out a soft giggle and hit Jovani's arm.

"Kiss din kita sa noo, pre," Jovani said, laughing.

"No thanks. Hindi tayo talo and I don't love you," diring-diring sagot ni Luke sa kaibigan.

Jovani mockingly laughed and licked his lips. "Ako pre, mahal kita."

"What the-"

I only shook my head before swiftly turning my back onto them.

It was December 23 when Luke and I had a date. Wala akong trabaho sa araw na iyon at sakto namang wala rin ang mga magulang niya kaya naisipan naming lumabas dalawa. Gumala, naglaro sa Quantum at nang makaramdam ng pagod at gutom ay napagdesisyunan naming kumain na.

"Rose, what's your plan for tomorrow?" he asked, not leaving his gaze into mine.

Pagod akong sumandal sa sandalan ng upuan at nagkibit balikat. "Magtra-trabaho at matutulog pag-uwi," I simply responded.

He looked at me intently while nodding his head. Bumuka ang bibig niya para magsalita ngunit agad din niya iyong tinikom at umiling. Tila ba mayroon siyang gustong itanong ngunit nagdadalawang isip siya kung itutuloy ba niya o hindi. At nararamdaman ko na mukhang alam ko na kung anong itatanong nito.

"Are you not going home-"

"Hindi,"

Sabi ko na nga ba. Just like my landlord and my friends, alam kong iyon din ang itatanong niya sa akin. Malinaw na naman sa akin na mula nang umalis ako ng Paete at manirahan dito sa Sta. Cruz ay wala na akong pamilyang uuwian doon. Iyong step mother ko na rin ang nagsabing huwag na akong babalik pa at nanatili namang walang imik ang magaling kong ama.

Simula noong sirain ng Papa at Mama ko ang relasyon nila ay kaakibat noon ang pagwasak ng aming pamilya at kahit kailan, kahit anong gawin, alam ko na hindi na ito muling maaayos pa.

"Well then, let's celebrate our first Christmas together,"

Napanganga ako sa kaniyang sinabi.

"L-Let's what?"

He bit his lower lip and looked away. "I want to celebrate my Christmas with you."

Nanatili akong nakatunganga sa harapan niya at namamangha sa binitawan niyang salita. I just didn't know what to say. Ang hirap sumagot ng 'huwag na' kung sa kaloob-looban ay gusto mo naman talaga. Of course, I also want to celebrate my Christmas with him but. . .

"Nasa Bohol sina Mommy at Daddy para sa reunion nilang magkakaibigan. December 27 pa ang uwi nila. Balak ko sanang mag-celebrate ng pasko kasama ang mga pinsan ko dahil masaya talaga ro'n pero hindi ko naman hahayaang habang nagsasaya ako eh natutulog lang ang girlfriend ko." He pouted his lips. "At saka kahit gaano pa kasaya ro'n, sigurado akong mas masaya kapag ikaw ang kasama ko."

At dahil nag-uumapaw ang kalandian at karupukan ko, pumayag na ako. Pagkalabas ko sa trabaho ay umuwi muna akong dorm para magdala ng ilang damit dahil aniya'y doon na raw ako matutulog. Hindi ko rin nakalimutan ang regalo ko para sa kaniya. A black hoodie. Iyon lang kasi ang affort ng budget ko 'no! Ang hirap kaya regaluhan ng mayayaman, nakaka-pressure. But knowing Luke, I know he would like this. Baka nga bigyan ko lang siya ng candy, tumalon na agad 'yon sa tuwa.

Ganoon siya ka-patay na patay sa akin.

Umuwi sa kani-kanilang probinsya ang dalawa nilang katulong kaya kami lamang ang tao sa loob ng malaki nilang bahay. Abala siya sa pag-aayos sa kusina ng mga pagkain na inorder lamang niya kung saang restaurant habang ako naman ay naglilibot sa malawak nilang sala dahil ayaw naman niya akong patulungin sa mga gawain. Mula sa nakakalula at maliwanag nilang chandelier, sa maaliwalas na kulay ng pader at ceiling, sa mga nakakabighaning paintings at family pictures nilang nakasabit sa wall. Everything screams expensiveness.

Malayong malayo sa buhay na nakagisnan ko.

Kanina pa ako nakatitig sa family picture nila. Naroon sa larawan ang kaniyang mga magulang. Ang kaniyang ina ay seryoso lamang ang ekspresyon sa mukha habang ang kaniyang ama ay bahagyang nakangiti. May isang batang lalaking naka-kandong sa hita ng ama, sa tingin ko'y nasa limang taong gulang pa lamang ito habang si Luke naman ay mayroong malawak na ngiti sa labi.

I wasn't informed na mayroon pala siyang mas nakakabatang kapatid. I thought he was only child. Napasinghap ako nang mayroong biglang yumakap mula sa likuran ko. Hindi kagaya sa ibang lalaki na mayroong matatapang na pabango, ang kay Luke ay matamis, bagay na bagay lamang sa characteristics niya.

Humigpit ang yakap niya nang ihilig ko ang aking likod sa kaniyang matipunong dibdib. Ang baba nito ay nakapatong sa kaliwang balikat ko, pareho kaming nakatitig sa picture frame.

"Hindi mo sa 'kin sinabi na may kapatid ka pala," I whispered.

He kissed my cheek first before he answered. "You didn't ask, love."

"Where is he?"

Matagal siya bago muling makasagot sa tanong ko. Bahagya ko pang ginilid ang ulo ko para makita ang mukha niya and there, I saw his eyes glittered in sadness as he forced himself to smile. It was a fake. It was quite painful.

"H-He's in good hands now,"

Nagsalubong ang dalawang kilay ko dahil Hindi ko maintindihan. Mayroong nabubuong teorya sa isipan ko ngunit pilit ko iyong iwinawaksi. He's in good hands? Bakit pinaampon ba nila? Imposible 'yon. Bakit naman nila gagawin iyon eh kahit nga yata isang dosena ang kapatid niya kaya pa rin silang buhayin ng mga magulang niya. . . or maybe nasa ibang bansa?

"What do you mean?" I curiously asked.

He let out a deep sigh. "He died two years ago. Bus accident."

My mouth fell open.

Sinubukan ko pang hagilapin ang tamang salita na sasabihin ngunit bigo ang bibig kong bumigkas ni isang salita, bagkus ay napako lamang ang mga paa ko sa aking kinatatayuan habang nakatitig sa larawan ng bata.

Muling nagsalita si Luke.

"That was the last family picture we had. I was in fourth year high school while Lucan was five years old at that time, he was on kindergarten. Nagkaroon sila ng field trip noon at dahil busy si Mommy at Daddy, ako at si Yaya Ana ang kasama niya. Masaya naman. Sobrang saya. Kitang kita ko naman sa mukha niya na nag-enjoy talaga siya kahit noong una ay inip na inip siya sa mga museum na pinuntahan namin dahil hindi naman iyon ang unang beses na nakapunta kami ro'n. Ang habol lang naman talaga niya ay iyong pamamasyal sa Star City kaya kami sumama." He laughed a little.

"The day was well spent, though. Not until when it started to had a heavy rain, dumulas ang bus na sinasakyan namin sa bangin at nahulog kami. It took us one hour to be rescued. Isinugod kami sa hospital but. . . but it was too late. To make the long story short, I survived, he didn't. That was the reason why Mom became strict and distant at me, sinisisi niya ako sa pagkawala ng kapatid ko."

Kumurot ang dibdib ko nang mabasag ang kaniyang boses. Walang pagdadalawang isip akong humarap sa kaniya at niyakap siya nang mahigpit.

"It's not your fault," I said using a small voice.

Marami pa kaming pinag-usapang mga bagay at habang nagpapalitan kami ng kwento sa buhay, mas lalong lumalim ang pagkakakilala namin sa isa't isa. Siya ang unang taong sinabihan ko ng lahat ng pinagdaanan, drama at hinanakit ko sa buhay na kahit kailan ay hindi ko nasabi sa mga kaibigan o kahit sino sa paligid ko.

Sa kaniya lang.

When midnight came, we both stood up and greeted each other.

"Merry Christmas, love!"

Masaya kaming kumain at nagpalitan ng regalo. He gave me a big soft stuffed toy and a gold necklace na ang pendant ay pangalan ko. Mukhang pina-customize pa talaga niya kaya naman kilig na kilig ako. Nang iabot ko sa kaniya ang regalo ay excited niya iyong binuksan. Bumakas ang matinding saya sa kaniyang mukha nang makita ang regalo kong hoodie. Agad niya iyong isinuot at tumakbo sa harap ng salamin samantalang matahimik lamang akong nakasunod sa kaniya.

"Thank you, love!" He hugged me tight as I heard the loud thumping of his chest. "Sorry, iyan lang ang nakayanan ko-"

He held both of my cheeks and kissed my lips.

"You don't have to say sorry. A gift from my girl is always the best thing I'll receive."

Nanatiling nakaawang ang labi ko at kumurap-kurap ang mga mata. Tangina, first kiss ko 'yon. First kiss namin 'yon. I could still feel the heat of my cheeks as we went back to the dining table.

Napagdesisyunan naming uminom ng beer kahit tig isang bote lang. Mabilis lang naming naubos iyon. Hindi rin naman kami nagtagal pa dahil matapos naming hugasan ang mga pinggan na ginamit namin ay inaya na niya akong magpahinga.

Nauuna siyang maglakad paakyat sa hagdan at nakasunod lamang ako. Sa kalagitnaan ng pag-akyat ay bigla siyang tumigil dahilan para tumama ako sa kaniyang malapad na likod.

"Aray ko naman," reklamo ko.

He chuckled and faced me. "Where do you want to sleep?"

I was about to answer when an idea popped into my playful mind. Pinapungay ko ang mga mata ko at binasa ang pang-ibabang labi.

His jaw dropped as he stared at my lips.

"Matutulog tayo, Luke?" I asked as my fingers ran through his chest in a seductive way.

When our eyes met, I could see how his Adam's apple moved aggressively. Hindi ko mapigilan pa ang magpakawala ng isang matunog na ngisi. Humakbang ako ng isang beses upang magpantay kaming dalawa.

"Matutulog tayo?"

Imbis na sagutin ako ay unti-unting bumaba ang mga mata niya sa labi ko. "Ayaw mo ba?" Mahina ngunit sapat na para marinig ko.

I just gave him a lopsided grin.

Marahan kong inilapit ang mukha ko sa kaniya upang bigyan siya ng isang mabilis na halik ngunit ang loko, mabilis na hinawakan ang magkabila kong pisngi at siniil iyon.

Nakakalasing. Nakakapanlambot. Masiyado iyong mapusok at ang apoy na aming nararamdaman ay unti-unti na kaming tinutupok. Gusto ko siyang pigilan dahil baka kung saan pa kami humantong na dalawa.

I was about to pushed him away but he deepened our kiss more. It was now more aggressive. More fierceful. Ang mga kamay niya ay malamyos at marahang humahagod mula sa aking likod pababa. Tumigil ang mga kamay niya sa aking baywang at nanggigigil na pinisil iyon.

The way he touched my body sent shivers down my spine. Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at agad pinulupot ang mga braso sa kaniyang batok. I also encircled my both legs around his waist without breaking the kiss. His tongue entered my mouth and it made my whole system drown into the intensity.

Sobrang bilis ng mga pangyayari. I just found myself lying on his bed, without my clothes on, moaning so loud while his face was busy licking what's on between my legs.

"I may be soft and innocent outside but love, I can be rough and wild when it comes to you," he sensually whispered and removed his clothes.

I could see his proud shaft in front of me. Oh my God, parang hindi SHS ang may-ari. Kasya ba sa 'kin iyan? Kakayanin ko kaya? Sa palagay ko'y hindi. . . pero sige! Pipilitin ko. Kaya ko 'to!

"Are we really going to do this tonight?" nanghihina at kinakabahan kong tanong. "Y-You don't have any protection."

"Don't worry, I'll withdraw it." he responded between our fiery kisses.

He slowly put his two fingers in his mouth then inserted it in me that made me moan so loud.

Luke chuckled hoarsely. "Daliri ko pa lang pinapasok ko, tumitirik na mata mo."

I glared at him, which made him chuckle. He then kissed my forehead before he gently buried his shaft into mine. Napaawang ang labi ko sa sakit dahil may parang napunit. Gosh, wala pa iyon sa kalahati!

He planted a soft kiss as he successfully entered himself at me.

"I love you, Rose,"

"I-I love you too."

And that night, exactly at Christmas Day, I gave myself to him.