Χαμένη στις σκέψεις μου καθόμουν στον καναπέ διαβαζοντας μερικες σελιδες ιστορια, οταν άκουσα το κουδούνι να χτυπάει. Αναπηδησα, και αμέσως σηκωθηκα απ'τον καναπέ και πήγα να ανοίξω. Κοιτάζω στο ματάκι και αντικρίζω το πρόσωπο της Κρίστι. Ανοίγω τη πορτα χαμογελωντας και τη κοιταζω απο πανω μεχρι κατω. φορούσε μια άσπρη μπλούζα με ενα μαυρο δερμάτινο σακάκι, μαυρο τζιν με σκισιματα και βυσσινί vans.

" να σου πω, θα με βάλεις μέσα η θα κάτσεις να με κοιτάζεις σαν τον χανο για πολύ ώρα ακόμα; βρέχει ξέρεις."
Με αποπαίρνει και με το δίκιο της, καθώς έξω έριχνε καταρρακτώδη βροχή και εγώ την είχα και στεκόταν στο κατώφλι μου κανα πεντάλεπτο.

" Α ναι ρε, σωστά θες να μπεις κιόλας. Πρέπει να πληρώσεις διόδια όμως. Σοκολάτα μου εφερες;"
Τη ρωτάω θέλοντας να τη βασάνισε λίγο.

"Δε βλέπεις τον κωλο σου που έχει γίνει σαν το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, μου θες και σοκολάτα; Άντε Κάνε στη μπάντα να περάσω τωρα"
Μου λέει και μπαίνει μέσα σπρώχνοντας με ενώ εγώ διαμαρτύρομαι και πιάνω ψευτο-θιγμενη τον πισινό μου.

"Συγγνώμη, αλλά ο κωλος μού μου είναι το τέλειο Φ. Που σημαίνει ότι είναι τέλειος ανατομικά!"

Της είπα, ενω καθώς πέρναγε την κοίταζα απο πανω μέχρι κάτω. Πηρα μια βαθιά ανάσα, και εισεπνευσα το τόσο γνώριμο άρωμα απορρυπαντικόυ ρούχων της που αποπνέει μια θαλασσινή αύρα και το black opium που φοράει απο τοτε που τη θυμάμαι.

Κλείνω τη πόρτα, γυρναω και τη ρωτάω:

"καφεδακι να κάνω;"

" μπαα, έχω ηδη πιεί. Πάμε να διαβάσουμε."

Απαντησε βατιεστημενα καθώς έβγαλε το δερματινο τής και το πεταξε πανω στον καναπέ.

"Οκ πάμε τότε στο δωμάτιο μού "

Της είπα και προχωρήσαμε προς το δωμάτιο. Καθώς προχωραγα, ένιωθα το βλέμμα της καρφώμενο πανω μου. Δε τολμησα να γυρίσω να κοιτάξω για να το επιβεβαιώσω ομως και έτσι Μπήκαμε στο δωμάτιο, έκλεισα τη πόρτα, και εκατσα στο κρεβάτι.

" λοιπον δεν έχω όρεξη να διαβάσω, ειλικρινά, αν θες να διαβάσεις Εσύ κάτσε, εγώ θα βάλω τα ακουστικά να ακούσω λίγο μουσική. "

" καλά και γω μη νομίζεις, δεν έχω πολύ όρεξη, ήρθα περισσότερο να δω πως είσαι, μετα απο...ξέρεις "

Μου Είπε κάπως αμήχανα με τα μπλε της μάτια να εξετάζουν εξονυχιστικά το προσωπο μου καθώς καθόταν και εκείνη στο κρεβάτι δίπλα μου. Τσαντιστηκα. μη με κοιτας έτσι ρε γαμωτο, Σαν να με λυπασαι,

" μια χαρά ειμαι Κρίστι, σου το εξηγησα και απο τα μυνήματα. Δε με νοιάζει πια, το ξεπέρασα. βασικά δεν ξέρω καν γιατι το έκανα εξ αρχης . Ειλικρινα δε ξέρω τι σκεφτόμουν, είχα πιεί, ζαλιζομουν, και ίσως απλώς να ήθελα να φασωθω με κάποιον και να περάσω καλά."

Είπα νευριασμενη με τη φωνη μου να δυναμώνει στις τελευταίες λέξεις, και δάκρυα θυμου να αρχίζουν να σχηματίζονται τα ματια μου καθώς θυμομουν την απόρριψη του Αλέξη, και το σφίξιμο που είχα νιωσει εκεινη τη στιγμη στο στομάχι μου.

Η Κρίστι με πλησίασε λίγο παραπανω στο κρεβάτι και έκατσε πιο κοντά μου βάζοντας το χερι της στο μάγουλο μου για να σκουπίσει ενα δάκρυ που ξέφυγε απο το μάτι μου και κυλαγε.

"έϊ, έϊ, έλα μη κανεις έτσι σε παρακαλώ, μη κλαις. Θα χαλάσει η μάσκαρα, 30€ έδωσες γι'αυτή, δε τα λυπάσαι;"

Αστειευτηκε και με άρπαξε και με έβαλε στην αγκαλιά της.
Απλωσα διστακτικά τα χέρια μου και τα τυλιξα γύρω απο τη λεπτή της μέση. Εκεινη τοτε δυνάμωσε το σφίξιμο της και με τράβηξε πιο κοντά της. Κάποια στιγμή χαλάρωσε την λαβή της, και γω σιγά σιγά απεγκλωβιστηκα, και σηκωσα το κεφάλι μου να κοιτάξω το προσωπο της. Ποσο λάθος. Τα δυο της ματια, φουρτουνιασμενες θάλασσες ικανές να σε πνίξουν μέσα τούς. Αν οι σειρήνες που φώναζαν τον Οδυσσέα στο ταξίδι του προς την Ιθάκη είχαν τη μισή της ομορφιά, εγώ αν ημουν εκείνος θα πήγαινα κοντά τους ακόμα και αν ήξερα οτι θα με σκότωναν.
Ένιωθα τους παλμούς της καρδιάς μου να ανεβαίνουν και μια αποπνικτική ζέστη να τυλίγει το δωμάτιο και να με κάνει να νιώθω άβολα.

"Βλέπεις κάτι ενδιαφερον;"
Με ρωτάει ψιθυριστά, μάλλον επειδή με έπιασε να την περιεργαζομαι τόση ώρα.

"Ισως" της απαντάω στον ίδιο τόνο.

Τοτε το βλέμμα της κατέβηκε στα χείλη μού και το δικο μου έκανε το ίδιο. Είχαν αυτό το φυσικο κοκκινο χρωμα και το πάνω χείλος της είχε σχηματισμενη τη καρδιά. Τα χείλη μου άνοιξαν και πέρασα τη γλώσσα μου απο πανω τους προσπαθώντας να τα υγρανω καθως τα ενιωθα σκασμενα ενω συγχρόνως προσπάθουσα να κατάπνιξω την επιθυμία μου να της ορμηξω και να την φιλησω.
Με αυτή μου τη κινηση η κριστι άνοιξε ανεπαίσθητα και τα δικά της απ'όπου ένιωσα την ανάσα της να πέφτει καυτη πάνω στο πρόσωπο μου. Η απόσταση μεταξύ μας ηταν πολύ μικρή, και την ένιωθα να μικραίνει ακομα περισσοτερο. Εγώ κουνιομουν; εκείνη; δε ξέρω, αυτό που ξέρω είναι πως έκλεισα τα ματια μου και μετα απο λιγο ενωθηκαν τα χείλη μας. Έκλεισε και εκεινη τα δικα της και ενιωσα το χερι της απο τη πλάτη μου να ανεβαίνει στον σβέρκο μου και να με κρατάει απο εκεί. Τα δικά μου χέρια αρχισαν τοτε να ταξιδευουν στη πλάτη τής και να σταματάνε στη μέση τής. Εκείνη έγειρε το κεφάλι της και έσυρε τη γλώσσα της πανω στα χείλη μου ζητώντας μου έτσι την άδεια να βαθυνει το φιλί μας, φυσικά της την έδωσα. Ήμουν μεθυσμένη στο φιλί της, στο άρωμα της, σε όλο της το είναι, και όταν ενιωσα τη γλώσσα της να παλεύει με τη δική μου ενιωσα τη καρδιά μου να προσπαθει να βγει απο το στήθος μου. Θεέ μου, σκεφτηκα. αν η Κρίστι ηταν η Εύα στην Εδέμ, τοτε το αμάρτημα του Αδάμ θα ηταν πολύ μεγαλυτερο απο απλα την καταβρόχθιση ενος μήλου.
Ενω τα σκεφτομουν ομως αυτα και απολαμβανα την αισθηση των μαλακων χειλιων της πανω στα δικα μου, την ενιωσα να τραβιέται απαλά και να διακόπτει το φιλί. Εγώ εξακολουθουσα να τη κοιτάζω υπνωτισμενη και ζαλισμενη απο την γλυκιά επιθεση στο στόμα μού. Ηρθε ομως η φωνη της και με προσγειώσε στην πραγματικότητα. Ανώμαλα.

" εε, ήρθε η ωρα ν- να φύγω. συγγνώμη, τα λέμε στο σχολείο, γειά "

Ψελλισε κάπως βραχνά, και σηκώθηκε γρήγορα και έτρεξε προς την εξώπορτα χωρίς να μου ρίξει ουτε μια ματιά.

" περιμενε! Ρε Κρίστι περιμενε, που πας; "

Της φωναξα καπως μουδιασμενα και ετρεξα πίσω της. Δε τη προλαβα όμως, είχε ηδη φύγει, και είχε ξεχάσει το τζακετ της σπίτι μου. Το πήρα στα χέρια μου, το μυρισα, και πήγα στο κρεβάτι μου και κουλουριαστηκα παίρνοντας το αγκαλιά και εισπνέοντας το άρωμα τής. Μετα απι λιγη ωρα Έκλεισα επιτελους τα μάτια μου και αφέθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα.

Αργησα να ανεβασω, το ξέρω αλλά έχω πήξει στο διάβασμα!

Ενιγουει δε θα σας ζαλισω πολύ σήμερα, μέχρι το επόμενο, φιλιαα 👄
Xoxo, •vasia98•