Epilogue
Disclaimer: This is still Unedited. Contains typos and grammatical errors.
______Just Stay, 2015_______
No matter what happen pala magtatagpo at magtatagpo pa din ang landas naming dalawa. Siya pala yung matagal ng nakaArrange marriage sa akin. Ang galing... Pero nakakabwiset! Kasi bago ko makilala yung Fiance ko! Pinaiyak muna niya ako ng bonggang bongga! Katarantaduhan talaga niya! Daming alam!
Inaayusan ako ngayon ng make up artist dahil today is my Wedding day! Si Mommy at Daddy nga umiiyak. Pero happy sila for me, ganoon din si Marie. Ang ganda nga niya sa suot niyang gown, siya kasi ang maid of honor ko. Si Leslie kasi nasa america na kasama ang kanyang Foreigner na boyfriend. Blue ang Gold ang kulay ng mga gown ng abay ko. Kinakabahan ako pero nangingibabaw ang saya. Si Ate Maggie andito din.
"Tara na Zyrene, Ready na yung sasakyan sa baba" tawag sa akin ni Marie.
[Matteo's Pov]
"Chill lang bro! Halatang excited ka eh!" puna sa akin ni Timothy.
"Gago! kinakabahan nga ako eh!" sigaw ko sa kanya pampatanggal nervous. Nandito silang tatlo sa tabi ko habang hinihintay yung bride ko.
Bumukas na yung pinto ng simbahan hudyat na magsisimula na ang kasal namin ng Sweetheart ko. At ayun... natanaw ko na yung babaeng bumuo at nagbago sa isang Matteo Samonte. Yung babaeng minahal ako ng buong buo, yung babaeng gagawin ang lahat para di ako masaktan. Hindi ko masasabing perfect yung relasyon namin pero masasabi kong ito ang pinaka the best na nangyari sa buhay ko... ang makilala siya.
Looks like we made it
Look how far we've come my baby
We mighta took the long way
We knew we'd get there someday
They said, "I bet they'll never make it"
But just look at us holding on
We're still together still going strong
Nakakatawang isipin na yung akala mong impossible ay magiging makatotohanan. Inaamin kong hindi ang tipo ni Zyrene ang pinapangarap ko noon, but Damn! Ibang klase yung nararamdaman ko pag nandito siya sa tabi ko, kulang na lang atakihin ako sa puso dahil sa pagtatambol ng puso ko. I can't afford to live a lifetime without her by my side. Siya yung gusto kong makita sa paggising ko, siya yung gusto kong masilayan pagpikit ng mata ko sa gabi. Siya yung gusto kong maging Ina ng mga anak ko! Siya yung babaeng gusto kong kasama hanggang sa huling hininga ko. Siya lang... wala ng iba.
(You're still the one)
You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
(You're still the one)
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss good night
"I do!" nagising ako sa pagMumuni muni ng At last! Sa wakas! Akin na siya! wala na siyang kawala!
Naging masaya yung reception nung kasal, but! Mas masaya ang honeymoon! Naunang pumunta si Zyrene sa Hotel room namin dahil kainis! Inasikaso ko pa yung mga bisita hanggang sa umuwi sila, si Mariell yung kasama niya ngayon doon.
Matapos ang one hundred years of waiting... *Choss*
"Anak ng tokwa naman Zyrene! Bakit mo naman ang tinulugan!" pagmamaktol ko ng makita kong mahimbing siyang natutulog.
Padabog kong hinubad ang mga suot ko at nagtungo sa shower, Kainis naman eh! Dapat di ko siya hinayaang mauna dito kanina! edi sana di pa siya tulog ngayon! Paglabas ko ng banyo ay muntik na akong madulas sa gulat, tumambad sa akin ang isang Zyrene na nanlilisik ang mata.
"Ano bang problema mo at nagdadabog ka diyan!" pagsusungit niya.
Hindi ako sumagot, dapat nga ako magalit dahil tinulugan niya ako eh! "Nagpapahinga yung tao don eh, wala kang ginawa kundi magmartsa diyan!" dugtong niya.
"Dapat ng ako yung magalit eh! (Asdfghkkl)" galit na sabi ko.
"Anong binubulong bulong mo diyan!?" inis na tanong niya,
"Wala! (Zxcvbmm)!" sabi ko habang nagsusuot ng damit.
"Ano ba kasi yang binubulong mo ha! Para kang bangaw!"
"Kaya nga bulong diba! kasi ayokong marinig mo!" inis na sagot ko.
"Pag hindi mo sinabi yan sa ibang kwarto ako matutulog ngayong gabi magisa ka diyan!" pananakot niya.
"Ang sabi ko! Honeymoon natin ngayon! Pero tinulugan mo lang ako!" nahihiyang sagot ko.
"Napakarami mong arte! (Qwertyiioo)" nakahalukipkip na sagot niya.
"Anong binubulong mo diyan!?" tanong ko.
"Ang sabi ko! Yun lang pala! Napakadami mo pang arte! Kanina pa kita hinihintay pero wala kang ginawa pagpasok mo kundi magmartsa at magdabog! daig mo pa ang batang kinuhanan ng lollipop!" inis na sagot niya.
Bigla ko siyang binigyan ng mapangasar at seductive na ngiti. "Anong sabi mo kanina ko pa ako hinihintay?"
"Oo bwiset ka! Nagpacute ka nanaman siguro sa mga babae sa baba ano!" pagsusungit niya.
"Hon!" tawag ko sa kanya.
"Ano!?"sigaw niya.
"Make Love to me!" with my husky, seductive voice.
Biglang namilog yung mata niya at namula yung pisngi. And with that di ko na siya hinayaang magprotesta, sinunggaban ko na agad siya ng halik....
Wala ng mas sasaya pa sa buhay may asawa, lalo na kung ang kasama mo ay yung taong mahal na mahal mo.
"MATTEO! WALANGHIYA KA MANGANGANAK NA AKO!" sigaw ng Sweetheart ko.
Bigla akong nataranta. "Mommy! Mariel! Manganganak na ako!" sigaw ko sa loob ng bahay.
"Tarantado ka Matteo ang sakit!" sabi ng sweetheart ko, ahh... nahihirapan siya.
"Sweetheart Enhale, exhale, enhale, exhale, " pagrerelax ko sa kanya.
"Gago ako ang manganganak hindi ikaw!" batok niya sa akin.
The End
(Maria_CarCat)
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro