,Camilo ve Raúl çamurda bata çıka yürümekten, ıslaklığın verdiği rahatsızlıktan yorulmuş sanki birbirlerine kızmış iki insan gibi sessizce samanlığa doğru yürüdüler.
Ambarların birinde harman savurma makinesi çalışıyor, tozu dumana katıyordu.Eşikte,30 yaşlarında, uzun boylu, tıknaz, uzun saçlı, çiftçiden çok bir profesöre ya da ressama benzeyen bir adam dikiliyordu.Bu Carlos Hernandez'di.Asker yeşili bir gömlek giymişti.Ayakkabıları çamur ve samanla kaplıydı.Yüzü tozdan topraktan kapkara olmuştu.Camilo'yu görünce memnuniyetini gizleyemedi.
''Beyler, lütfen eve geçin; ben