Ważne! Zanim przejdziemy do części, pamiętajcie przeczytać opis.

Dedykacja dla Reiji_Chotei

Kroczyłam przez park spotkać się z Allie. Teraz tata na bank mi uwierzy! A przy okazji nie będzie nic podejrzewać.

Gdy przybyłam, Allie już czekała.

-To nie do wiary, że twoi starzy nie pozwalają ci się ze mną spotykać! - Stwierdziła zirytowana.

- To dlatego, że twierdzą, że to ty jesteś Ju...

-No pięknie... Nie udowodnisz mu. To zbyt ryzykowne. Czyli poszukam nową przyjaciółkę? - zaczęła Allie.

-No nie dok... - przerwała mi.

-Kogo ja oszukuję! U nas w klasie są same debilki!

-Ale daj mi dokończyć. Mam pomysł. Wystarczy, że...

-Zaryzykujesz?

-Nie przerywaj! Nie. Jeśli Ju będzie z tobą i ze mną, tata uwierzy.

-Ale jak zamierzasz to zrobić? - Do rozmowy wtrącił się Alex.

-O Alex! - mówiąc to, Allie go przytuliła.

-Wracając. Zaufajcie mi. Zobaczycie. - rzekłam tajemniczo, po czym dokończyłam - Spotkajmy się tu o 15:00. Przybędę z tatą.

~~~

-Tato! - krzyknęłam i przybiegłam.

-O co chodzi córuś? - spytał Tata.

-Pójdziesz ze mną do parku? Na chwilę, proszę! - zapytałam.

-Nie jestem pewny, czy...

-Dziękuję! - Przerwałam tacie
i zaprowadziłam go do parku.

- Dobra. Co chcesz? - spytał, gdy już usiedliśmy.

-Ja nic...

I wtedy przyszła Allie.

-Hej! Dzień dobry tato Juli. -Przywitała się.

-To dla tego...

-Nie. - przerwałam. -Chcemy ci udowodnić, że nikt z nas nie jest Ju.

-Jak to udowodnisz?! -spytał.

-To proste. Jeśli zjawi się jakiś potwór, Ju się pojawi. W parku są najczęściej. Co więcej, ktoś podsłuchał i według niego duchy powinny się zaraz zjawić.

Po chwili, tak jak przypuszczałam, zjawił się potwór.

Nie widziałam go nigdy, ale był dziwny. W zasadzie ona. Miała niebieskie włosy i była gruba. W dłoniach trzymała gitarę.

Wtedy przyleciała Ju i zaczęła atakować. Tata to zauważył.

-Dobra. Przepraszam, że ci nie wierzyłem Juli. A teraz, uciekaj!

Wtedy przybył do mojej kopii- Danny Phantom. Uciekliśmy wszyscy. Po chwili zmieniłam się w ducha i stałam się niewidzialna. Poleciałam do mojego klona i złączyłam się
z powrotem. Minus był taki, że byłam wyczerpana. Przyłączyłam się do Dannego. Pokonaliśmy Ember ( bo tak nazywał się duch), a ja ledwo stałam. Danny to zauważył.

[Zdj Ember]

-Wszystko dobrze? - spytał.

-Tak. Ja po prostu jestem zmęczona. - Mówiąc to, czułam, że zaraz odpłynę. Zebrałam resztki sił, pożegnałam się
i poleciałam. Trafiłam przez okno do pokoju, padłam na łóżko
i odpłynęłam. Poczułam jeszcze tylko przemianę.

Danny

Kiedy pojawił się duch, Ju zaczęła walczyć. A ponieważ Allie była obok mnie, to nie ona jest Ju.

Ulżyło mi, bo to oznacza, że Juli też nie może nią być.

Postanowiłem wykorzystać moment i przyzwałem swojego klona. On, jako Danny Phantom zaczął pomagać Ju. Kiedy wszyscy uciekli, ja połączyłem się z moim klonem. Kiedy Ember została pokonana, Ju sprawiała wrażenie, jakby miała zaraz zemdleć.

Ona chyba też to zrozumiała.

Pożegnała się i uciekła. Tylko czemu była tak zmęczona?
A może to po prostu przez walkę z Ember?

I w zasadzie chyba za bardzo się o nią troszczę. Ona na pewno ma wspaniałych rodziców, którzy o wszystkim wiedzą i się opiekują, czyż nie?

Ale, czy to oznacza, że jestem kiepskim ojcem?

Muszę się postarać.

__________________________________

Ciąg dalszy nastąpi!

Next: niedługo!

Słów:593

Moi drodzy, wracam do tej książki. Ogólnie mój styl jest taki, że ja najpierw piszę większość albo wszystko, a potem wstawiam codziennie lub co dwa/trzy dni. Sądzę, że tak jest najlepiej. Więc bądźcie cierpliwi i poczekajcie jeszcze trochę, proszę!

P. S. Kto chce, abym mu dedykowała rozdział może się zgłosić. Wybieram te osoby, które czytają.
No i na razie dedykuję pod częścią lub nad, ale jak będę miała komp i skumam jak to się robi, to dam, gdzie trzeba.

To bye!

--- 1 poprawiene 21 listopada 2019r.

( opis może być nie aktualny, nie podlega zmianie.)