Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capítulo 4

Maratón 2/3


Narra Stephie: Me devolví y vi a Peter. Lo único que le dije fue

Stephie: Debemos hacer algo.

Peter: ¿De qué hablas?

Stephie: Tini y Jorge se están besando.

Peter: ¿¡QUÉ?!

Stephie: Mira. (se acercan)

Narra Peter: Stephie tiene razón. ¡Tini y Jorge se estaban besando!

Peter: Tengo algo en mente.

Stephie: ¿En serio? ¿Qué cosa? ¡Cuentame!

(Con Jortini)

Tini: Jorge, ¿viste la hora que es?

Jorge: Sí. ¿Por?

Tini: Deberíamos estar en el set.

Jorge: Tienes razón, Martín nos va a matar.

Tini: O peor, nos va a despedir.

Jorge: Creo que deberías ordenar tus prioridades. (ríe)

Tini: Lo sé. 

Jorge: Me encantas, con tus prioridades ordenadas o desordenadas. (sonríe)

Narra Tini: Esa sonrisa, esa sonrisa que derrite a miles ahora me está derritiendo. Me quedé  perdida en sus ojos, su sonrisa, en todo cuando Jorge me dice.

Jorge: ¡Tini! ¿En que piensas?

Tini: (embobada) En tu sonrisa.

Jorge: ¿Eh?

Tini: (volviendo) ¡Eh no! No quise decir eso.

Jorge: ¿Te gusta mi sonrisa?

Tini: Me encanta todo de ti.

Jorge: A mí también me gusta todo de ti.

Tini: Bueno. Vamos, si no Martín nos va a matar.

Jorge: Sí, vamos. (se van tomados de las manos)

(En el set)

Martín: Chicos, ¿han visto a Jorge y Tini?

Lodo: Yo los veo.

Martín: ¿Dónde?

Lodo: Es una metáfora, Martín. Los veo, tomados de las manos, en un  parque disfrutando su noviazgo. ¡Porque no tengo un novio!

Martín: ¡Ay los artistas! Bueno, si los ven diganles que no los voy a despedir porque son grandes artistas pero ME VAN A ESCUCHAR. ¿Entendido?

Mechi: Sí Martín.

Martín: Ok. (se va)

Facu: Creo que los chicos están en problemas.

Xabiani: Sí, se van a llevar un gran sermón.

Samu: Lo mismo digo.

Cande: ¿Por qué un sermón? ¿Está mal que quieran estar un rato solos?

Nico: Espera... ¿Dijiste solos?

Cande: Sí, Jorge le iba a decir a Tini que la quiere.

Facu: ¿En serio?

Lodo: ¿No sabían?

Xabiani: No, Jorge no nos dijo nada.

Samu: Cierto.

Ruggero: A mí sí. Soy un privilegiado.

Facu: ¿En serio te dijo?

Ruggero: Sí.

Samu: Oh.

Jortini: (llegando)

¿?: Con ustedes tengo que hablar.

Jortini: (se miran preocupados)...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro