yooo ik moest verder, anders kwam Aiden me opzoeken en kreeg ik stokslagen.. ENJOY!

WAARSCHUWING: SPELFOUTEN..

Vol verwachting kijk ik naar mijn moeder. Binnen nu en drie seconden gaat ze vast schreeuwen om mijn ontsnappingsactie van gisteren.

Drie..

Twee...

één....

Stilte.

Oké, er is officieel wat mis met dat mens.

Mijn moeder veegt de loszittende haren achter haar oor. "Hou je jas maar aan." Ze draait zich om en loopt de woonkamer in.
Mijn mond valt los. O, God. Ze gaat me dumpen als grof vuil. Vroeger had ik altijd gedacht dat ik nooit verder kwam dan de basisschool. Maar nu weet ik het zeker. Ik word tòch zwerver!

Maar ik kan dit aan. Dit heb ik allemaal al bedacht op mijn twaalfde: Ik zorg ervoor dat ik een geisoleerde doos krijg. Daarna ga ik stelen. Als ik gepakt word heb ik teminster nog onderdak bij het politiebureau. Ik knik mezelf toe. Dit kan ik!

Klaar om het zwerverleven tegemoed te gaan loop ik de kamer in.

"Hey, Aiden. Klaar om te gaan?" Mijn vader komt overeind van de bank. Hij veegt zijn donkere haren naar achteren en glimlacht vriendelijk met zijn bruine ogen. Oh.. Dit verklaard ook veel. Lady's, vergeet mijn zwervergezwets!

Ik knik naar mijn vader terwijl mijn moeder mij m'n tas aangeeft. "Doe voorzichtig." Ze geeft me een kus op mijn voorhoofd en dan richt ze haar ogen op mijn vader. "Laat hem geen domme dingen doen, Danny." Dan draait ze zich om en loopt ze naar de keuken.

Mijn vader kijkt mijn moeder na en legt dan een hand op mijn schouder. "Kom, ik moet met je praten."

Oh-oh..

Dit was dus mam haar plan..

Ik moet toegeven, ze heeft wel lef. Nu heb ik met pa een woord van man tot man. Ergens weet ik best dat mijn vader niet echt geweldig is in praten. Maar dit herinnert me wel aan de series die ik kijk. Als ouders zeggen tegen hun kind 'ik wil met je praten' dan is dat foute boel.

Mijn vader drukt me naar de voordeur toe en zegt mijn moeder nog gedag. Met tegenzin loop ik naar mijn vader zijn auto. Nee grapje. Mijn vader duwt me er haast heen.. Ik schuif mezelf voorin en sluit de deur achter me. Mijn tas smijt ik op de achterbank. Mijn vader neemt al snel plaats naast mij, start de auto en rijdt de straat uit.

Goed, heeft er iemand nog een back-up plan voor mij? Zo niet, dan spring ik zo direct uit de auto.

"Dus, Aiden.." Vanuit mijn ooghoeken zie ik mijn vader mijn kant op kijken.

Voorzichtig strek ik mijn hand uit naar de deurklink. Oké, maak je klaar voor een bloedbad.

"Waar hang jij de laatste tijd uit?"

Verbaast kijk ik opzij. Is dit hét praatje? Oh, jongens. Dit scheelt ons heel wat bloed!

"Bij Emiel. Hoezo?" Ik recht mijn rug en ga rechtop zitten terwijl ik mijn hand terug trek.

Mijn vader knikt eventjes en houdt zijn ogen op de weg gericht. "Je moeder was bezorgt. Je had het op zijn minst kunnen zeggen."

Ik knik naar mijn vader en ga rechtop zitten. "Zal ik doen." Beloof ik hem dan ook. Mijn hand rekt zich uit naar de radio en ik druk hem aan. Meteen springt hij op radio 538. Relaxend ga ik terug in mijn stoel zitten terwijl de muziek de stilte verbreekt. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik opmerk dat het One Direction is. Hmm.. Stel je voor dat One direction op mijn begravenis gaat optreden.. Misschien krijg ik dan de prijs van 'Beste begravenis allertijden'. Ik knik bij de gedachte, dat moet ik maar eens gaan regelen. Nadat het liedje is afgelopen hoor ik de radioman praten.

"Zo, dat was One direction met 'I Would'. Ja mensen, Volgensmij is het voorbij met One Direction."

Ik schiet overeind. Allemachtig, hoorde ik dat goed!?

Ik gooi de volume omhoog en kijk met open mond naar de radio. "Zayn Malik blijkt toch echt uit de band te zijn gestapt." Zegt de radioman met een volume van een ontploffende walrus.

Zayn, uit de band? Waar hebben ze het in hemelsnaam over?! "Wat?" Roep ik naar de radio, in de hoop dat er ergens een zender zit in de auto waardoor ze me kunnen horen.

"De fans zijn razend, we zij-"

In een klap zie ik mijn droom die ik net in drie seconden heb bedacht, in duigen vallen. Zayn verlaat One Direction. What!? Waarom denk hij niet aan mij, ik ben diegene die nog gaat sterven hoor!

Ik sla een hand over mijn hart terwijl mijn ademhaling versnelt. O, mijn God, mijn lievelingsband gaat nu uit elkaar. Wie moet ik nu voor mijn begravenis vragen?!

"Aiden?" Mijn vader kijkt met geschrokken blik opzij terwijl hij zijn vaart verminderd met de auto. "Aiden, gaat het met je?"

Geschrokken kijk ik mijn vader aan terwijl, waarom is hij nog niet aan het hyperfentileren? De wereld is verloren!

Mijn vader parkeert de auto in de berm en doet zijn gordel los. "Gaat het goed met je?" Hij draait zich naar me toe, ik zie de paniek in zijn ogen.

"Nee!' Breng ik uit. Ziet hij het echt niet dat ik het emotioneel zwaar heb op dit moment!?

Mijn vader grist het mobieltje uit zijn jaszak. O, God, de held gaat One Direction opbellen dat dit niet langer kan!

In mijn gedachte geef ik die vent een staande ovatie en een koekie.

"Hallo?! Mijn zoon heeft een aanval!" Schreeuwt mijn vader haastig door de telefoon.

Uh pap.. Om te beginnen, One direction is niet Nederlands hoor.

Mijn vader legt een hand op mijn hoofd en kijkt me onderzoekend aan. "Aiden Anderson." Mompelt hij door de telefoon. "Ja! Amsterlaken straat 18!" Mijn vader hangt gehaast op en pakt mijn handen beet. "Ze komen er aan, geen paniek."

Ik kijk mijn vader geschrokken aan. Heeft die gozer nu echt gefixt dat One Direction komt?!

HALLELUJA!

Nu moet ik maar mijn adem onder controle proberen te krijgen. Ik recht mijn rug en probeer diep in uit te ademen. Komop Aiden, raap jezelf bij één. One Direction komt eraan en dan vertel je Zayn gewoon dat hij niet weg mag gaan. Desnoods val ik tijdelijk in. Ik ben toch perfect, dus zingen kan ik ook wel.

Ik hoop dan niet dat ze mij liever houden van Zayn. Want ja, wie weet ben ik gewoon geweldiger dan Zayn. Ik begrijp het. Het is moeilijk voor te stellen, maar met mijn looks en energie breng ik One Direction naar een hoog niveau. En als One Dire..

TAAATUUU TAAATUUUU

Ik schrik uit mijn gedachtes als ik de ambulance hoor. Voor ik er erg in heb stopt de ambulance bij onse auto. Is Zayn nu tegenwoordig ambulancebroerder geworden of zo?

De deur van de ambulance wordt opengegooit en meteen springen er twee mannen uit. En tot mijn telleurstelling trekt een kale man de deur open en knielt bij mij neer. Wacht, dit is Zayn niet!?

"Gaat het met je?" De kale man die gehurkt bij me zit, kijkt me onderzoekend aan. "He, jongen. We gaan je bloeddruk meten en je onderzoeken. Maak je gordel even los." Hij wijst naar de autogordel die nog om me heen zit.

Maar inplaats te doen wat die man tegen mij zegt, druk ik Meneer Kaalheid uit mijn zicht en gooi de deur dicht. Langzaam draai ik mijn hoofd naar mijn vader toe. "Waar is One Direction?!" Commandeer ik. Gah, de grappenmaker van de dag hoor!

"Wat?!" Mijn vader fronst zijn wenkbrauwen en kijkt me vragend aan. "Waar heb je het over Aiden, heb je een aanval of zo?" Mijn vader legt opnieuw zijn hand op mijn voorhoofd, die ik wegdruk. "Je had One Direction aan de telefoon, Waar zijn ze!" Ik sla mijn armen over elkaar heen. Deze gozer speelt wel vieze spelletjes hoor.

"Wat? Ik belde naar de ambulance, je had een aanval!" Roept mijn vader uit.

"Ja!" Gil ik terug. "ZAYN GAAT UIT ONE DIRECTION, WAT DENK JIJ DAN?!" Ik gooi mijn armen wild in de lucht. Is niemand er van bewust dat binnen nu en tien seconden waarschijnlijk de wereld vergaat!?

Mijn vader facepalmt zich en schudt zijn hoofd. Dan stapt hij uit de auto en loopt naar de ambulancemannen toe. "Het spijt me voor mijn zoon. Ik snap ook niet hoe mijn vrouw dit heeft kunnen baren."

Met open mond kijk ik naar mijn vader. Zei hij dat nou echt?! Dus die vent begrijpt niet waarom mijn moeder zo'n perfect kind kon baren. Goh, ik wist dat gescheiden zijn moeilijk is maar dit is wel een lage actie hoor.

Als mijn vader is ingestapt trekt hij de gordel om zijn lichaam heen. Hij start de auto en rijdt de volgende straat weer in. "Zet me nooit meer zo voor gek." Mompelt hij naar me terwijl hij linksaf slaat.

Huh, nu moet die vent niet de rollen om gaan draaien hoor!

"Ik jou voor gek?! Jij belt meteen de ambulance op." Verdedig ik mezelf.

"Ik dacht dat je een aanval had, Aiden, ik schrok me dood." Mijn vader kijkt opzij, zijn gezicht staat boos wat maar zelden voorkomt. Zo weinig dat het eigenlijk wel in het nieuws mag. "Waag dat nooit meer, oké?" "Oke." Mompel ik terug.

Onderweg naar het huis is het stil, op de achtergrond hoor ik One Direction spelen. Ja, beetje ongemakkelijk dit..

Na een awkward ritje met krijzende Harry op de achtergrond, komen we bij huis aan. Ik grits de tas van de achterbank en stap uit. Met een diepe zucht bekijk ik mijn vader die de voordeur open maakt. Als hij naar binnen loopt laat hij de deur voor mij open staan, pfoe.. Ik was al bang dat hij me niet meer in huis wilde hebben. Dan kon ik alsnog aan het zwerverleven beginnen.

Met de tas over mijn rechterschouder loop ik naar de voordeur. Als ik binnensta komt de warmte me tegemoet komen. Ik zwaai mijn tas van mijn schouder heen en zet hem op de grond, terwijl ik met mijn voet de deur dicht trap.

Ik loop de woonkamer in en haal diep adem. Mijn vaders huis is heel mordern en rustig ingericht. Het is altijd lekker warm en het ruikt er fris. Het huis is knus maar door alle licht die er naar binnen valt, lijkt het ontzettend ruim. Ik loop naar de kast en schuif de deur opzij. Mijn vader heeft ervoor gezorgd dat de keuken die zich hier bevond, naar de kamer werd verplaatst, zodat dit mijn kamer kon worden. Mijn vader zei dat hij het zat was om mij elke keer onder aan de trap te zien liggen met een open hoofd. Maar volgensmij wilde hij gewoon de bovenverdieping voor zichzelf hebben. Gah, ik kan heus wel traplopen!

Als ik mijn kamer binnenstap glimlach ik. Pa heeft het ook nog voor mij opgeruimt, de slaaf.

Ik laat mezelf op het tweepersoonbed vallen en wrijf naast me op het bed. Hmm, stel je eens voor dat Steven hier naast me zou liggen. Dat zouden wilde nachten kunnen zijn..

Een grijns kruipt over mijn gezicht als ik aan vanochtend denk. Het gevoel van Steven die bovenop mij zat, kan ik best aan wennen. Het voelde gewoon warm.. En fijn.. Spannend zelfs..

"En wat loop jij te grijnzen?" Mijn vaders hoofd steekt uit voorbij de deur.

"Uh.. Ik dacht aan.. Uh." Denk Aiden denk! "We moeten eens gaan kamperen!" Leid ik hem af. Er verschijnt een glimlach over mijn vader zijn gezicht. Wauw, wat heb ik toch topideeën! "Lijkt me een geweldig plan." Zegt hij terwijl hij verder de kamer binnenstapt. Ik frons mijn wenkbrauwen. Volgensmij is het nogal onbeschoft om onuitgenodigd iemands kamer binnen te komen, maar oké..

"Ik kan wel wat regelen voor volgende week." Zegt hij terwijl hij in zijn handen wrijft. "Dan neem ik Rinus mee," Ik frons nog dieper. Zanger Rinus!? Uh, oké.. "En dan vraag jij toch ook wat vrienden mee, een echte mannenweekend wordt het dan."

"Is goed." Ik offer hem een glimlach. Mijn vader glimlacht breed terug en verdwijnt dan door de schuifdeur.

Ik facepalm mezelf. Misschien was ik het feit vergeten dat mijn vader een soort obsessie heeft met kamperen. Good job, Aiden.

Na een paar minuten hoor ik mijn mobieltje overgaan. Als ik naar het whatsappje kijk van Emiel zucht ik eventjes.

Kan ik vanavond langs komen?

Ik denk eventjes na en typ dan terug naar Emiel;

Zorg dat Steven meekomt en je bent hartelijk welkom.

Ik duw mijn linkerarm onder mijn hoofd en gooi mijn mobieltje naar achteren. Dit wordt waarschijnlijk een eenzame avond.

Whoaaa pizzavrienden, schrokken jullie net zo erg als Aiden toen het nieuws van Zayn naar buiten kwam? Wat een heftige sjissel! Zooo, nou gelukkig is Aiden altijd goed in rustig blijven en is hij totaal niet gestoord of zo. Pfoe!

Trouwens, de updates komen idd wat minder snel dan verwacht, ik ben namelijk al bezig voor mijn examen. MWHEE;c Maar ik ga m'n best doen babykindjes!

En,, votes, comments, tips, tops, flops, kots? :D

P.s laat me weten als je schrijffouten ziet!