Oczami Dyrektorki

- A jednak w tym roku będzie ciekawie. - Odezwała się Andreth.
- Zauważyłam. Ciekawe jak potężna będzie? - Spytałam się.
- Ona jeszcze nas wszystkich zaskoczy. - Odpowiedziała mi smoczyca. - Czuć od niej ogromny potencjał.
- Jeszcze zobaczymy. A teraz powinnyśmy się zbierać. Myślałam, że nie będziemy musiały już tego używać, ale to dla bezpieczeństwa szkoły i uczniów.
Razem z Andreth wyszłyśmy z pokoju i ruszyłyśmy do sali treningowej, gdzie pewnie już czekali na nas uczniowie. Kiedy weszłyśmy do sali zobaczyłyśmy, że uczniowie jeszcze się zbierają. Kamienna sala jest ogromna i każdy uczeń znajdzie tu swoje miejsce jest tu mini las, małe góry, głębokie jezioro, równina, pola, oraz obita ziemia taka jak w miastach.
Gdy już wszyscy obecni w szkole uczniowie się zebrali, zauważyłam, że jest ich o wiele więcej niż zwykle o tej porze roku. Kiedy wszyscy uczniowie zajęli miejsca siedzące, Andreth zaczęła śpiewać pieśń modyfikacji wspomnień. Zmiana wspomnień tych wszystkich uczniów zajęła mi dobrą godzinę. Nie dojść, że musiałam im je zmienić to jeszcze dodać, że coś działo się przez tę godzinę, bo inaczej by zrozumieli, że mieli modyfikowaną pamięć. Kiedy skończyłam powiedziałam Andreth, że może skończyć śpiewać. Uczniowie od razu się obudzili.
- To wszystko moi drodzy uczniowie. Możecie rozejść się do pokoi. Tylko niech ktoś się spóźni na rozpoczęcie roku, będzie mieć przechlapane, rozumiemy się. - pożegnałam uczniów.
- Oczywiście pani Dyrektor. - Odpowiedzieli wszyscy jednocześnie.
-Ciekawe jak dziewczynki urządziły sobie pokój. Może je odwiedzę jutro. - Pomyślałam.
Ruszyłam z Andreth do swojego pokoju. Kiedy tam weszłyśmy okazało się, że jest już strasznie ciemno. Wzięłam szybki prysznic i poszłam spać.
***************************
Witajcie ludzie przepraszam, że musieliście tak długo czekać, ale nie miałem pomysłu na ten rozdział, dlatego też jest on taki krótki. Kolejne będą już raczej takiej długości jak ostatni. Do zobaczenia we wkrótce.