Neito spojrzał na mnie obojętnie i ruszył w tylko sobie znanym kierunku, podniosłam pytająco jedną brew i dopiero po chwili zdałam sobie sprawę co chce zrobić. Od razu puściłam się w pogoń za przyjacielem. Nie zdążyłam ... Chłopak zamknął się w moim pokoju !

-Monom ! W tej chwili masz stamtąd wyjść ! 

-Nie mam mowy !

Syknęłam pod nosem kilka przekleństwo.

-Jesteś w moim domu ! W moim pokoju ! I w trybie natychmiastowym masz stamtąd wyjść ! Już ! Już ! Już ! -Krzyczałam tupiąc nogą jak małe dziecko, nie wywołało to jednak żadnej reakcji- Nie ruszę się stąd dopóki nie wyjdziesz !

-Powodzenia !

Usiadłam po drzwiami z poważną miną.

-Zobaczysz nie zrobię ani kroku, ani jednego maleńkiego kroczku ! Nie ruszę się nawet o milimetr ! Nie myśl sobie, że kłamię ! O nie, nie, nie ! Ja jestem całkowicie poważna ! Powaga ta moje drugie imię ! Nie ma na tej ziemi siły, która by mnie stąd ruszyła ! 

-Izumi, zrobiłam ci herbatę !

-Już idę. -Odruchowo podniosłam się z ziemi, ale szybko, zdałam sobie sprawę co uczyniłam- Itsuka ! Ty z nim współpracujesz ! Nie dam się wam zrobić na szaro ! O nie, nie ! Nie będziecie mnie podpuszczać ! A taka spokojna byłam ! I przyczłapał się taki koczkodan, kurwa ... W domu go nie chcieli to miłości u innych szuka, jeszcze mi pokój skazisz ! Aktualnie ...

-Aktualnie to doprowadzasz do samozapłonu !

Uderzyłam otwartą dłonią w drzwi.

-Kto ma samozapłon, no kto !? Chodź tu gnoju ! Jak cię wyjaśnię to nowym dzwonnikiem z noter dame zostaniesz ! Wypieprzaj stamtąd ty kurwo w białej koszuli ! 

-Dopóki się nie uspokoisz, nie wyjdę !

Poderwałam się na równe nogi.

-Słucham !? Kto tu jest nie spokojny ! Na pewno nie ja ! Ja jestem w chuj spokojna ! Jestem kurwa zajebiście wyluzowanym kwiatem lotosu, na pieprzonej, spokojnej tafli jebanego jeziora ! Jestem jak jebany wagon pełen pierdolonych medytujących tybetańskich mnichów ! 

-Wagon to może owszem, ale tylko z figury !

-O ty kurwo pierdolona ! Co ty sobie kuwa myślisz !? Gdybym założyła zoo byłbyś główną atrakcją ! Jebana hybryda ! Pół człowiek, pół małpa ! Tylko z inteligencją na poziomie 3-latka !

-Już, już kochanie ! Wdech i wydech !

W tym momencie podeszła do mnie Fumi i oddała mój telefon, powiedziała coś, że musi wracać, ale w odpowiedzi kiwnęłam jedynie głową. Spojrzałam na telefon, który dał znać o nowej wiadomości. Spojrzałam na zdjęcie przysłane przez Neita, stał przed lustrem w moim pokoju w moim staniku i robił przy tym zabawne miny. Zakryłam usta ręką, śmiejąc się cicho.

-Monoma ... Jesteś jebnięty.

-To patrz na to !

Wysłał mi kolejne zdjęcie, tym razem miał na sobie również moje majtki ... Wypinał dupę w stronę lustra i marszczył usta jak kaczka, nie wytrzymałam, parsknęłam głośnym śmiechem opierając się o drzwi. Czerwony to zdecydowanie nie jego kolor ! 

-Nie wytrzymam !

Śmialiśmy się tak długo, reszta nie wiedziała o co mi chodzi, ale udzieliła im się moja padaczka. Po paru minutach przymierzania moich ciuchów, w końcu opuścił pokój i wspólnie zaczęliśmy oglądać film, niestety nie trwało to za długo.

-Co to za ferajna ?

Spojrzałam na kuzyna, który przeczesał dłonią włosy.

-Znajomi ze szkoły.

-Nie powinnaś się przemęczać ...

Uśmiechnęłam się delikatnie, oprócz porannych biegów, Alec nie wiedział o moich treningach.

-Ta, jasne ! Nie przemęczać się, pamiętam !

-Izumi ... -Udałam, że nie wiem o co chodzi, ale znając Aleca już coś podejrzewa- Na dwór.

-Ciebie chyba poje ...

-Ty też gnoju.

-Co ? Dlaczego ja ?

-Już !

Niechętnie wyszłam na tyły domu i usiadłam po turecku z obrażoną miną.

-Co znowu zrobiłaś ?

-Nic takiego ...

Blondyn zamknął drzwi i stanął przed nami z zdenerwowaną miną.

-Więc ? Co robiłaś, gdy mnie nie było ?

-Odpoczywałam.

-Izumi ... Mów kurwa prawdę !

-No dobra może trochę ćwiczyłam ...

-Zgodziłem się na poranne bieganie, ale to wszystko !

-Więc dlaczego ja tu jestem !?

-To twoja sprawka !?

-On nie miał z tym nic wspólnego ... Widzimy się pierwszy raz od powrotu z wesołego miasteczka.

-Idź kanalio.

Neito z naburmuszonym wyrazem twarzy wrócił do środka pokazując wcześniej Alecowi środkowy palec.

-Bezczelny gnojek.

-Zacznij go traktować z szacunkiem, jest moim przyjacielem i wie prawie tyle samo co ty ! Musisz to zaakceptować !

-Bez stresu.

-Alec już mi lepiej, naprawdę.

-Dalej mało jesz ...

-Ograniczałam szkodliwe kalorie by uwydatnić trening, jadłam według ścisłej diety.

-Izumi kurwa ! Bez takich mi tu !

-Spokój człowieku ! Każdy w okolicy nie musi wiedzieć, że rozmawiamy ...

-Dlaczego nie mogłaś mi tego powiedzieć ?

-A jak byś zareagował ? Zabronił byś mi trenować, a przy tych okolicznościach muszę stać się jeszcze silniejsza.

-Ryzykujesz zdrowiem ...

-Nic mi nie będzie, znam swoje możliwości.

-Lubisz je naciągać, a ja nie będę w stanie cię pilnować ... Wyjeżdżam w niedziele wieczorem.

-Rozumiem ... Nie będzie cię na "Tym", prawda ?

-Nie, zbyt długo mnie nie było ...

-Nie szkodzi ... Też masz własne życie.

Zaśmiałam się niemrawo.

-Dasz radę sama ?

-Nie będę sama.

-No tak ...

-Możesz być spokojny, gdyby coś się działo od razu dam ci znać.

-Wątpię.

Zaśmialiśmy się chicho, właściwie to chyba miał rację, nie lubię prosić o pomoc.

-Jak ty dobrze mnie znasz.

-Idę do znajomego na imprezę, nie szalej tutaj.

-Jasne ...

Chłopak poszedł w znanym tylko sobie kierunku, a ja po chwilowym zwlekaniu wróciłam do domu.

-To był twój kuzyn !?

W salonie oprócz Neita był jeszcze tylko Shoto i Momo. To właśnie dziewczyna była niebywale zaskoczona naszym pokrewieństwem.

-Tak.

-Czyli twój kuzyn jest najlepszym super bohaterem w Ameryce ? To niesamowite !

-Potwierdzam, do tej pory zastanawiam się, jak taki cham doszedł tak wysoko ...

W salonie zapadła cisza, spowodowana zapewne moim komentarzem, bo w końcu kto mówi takie rzeczy o swoim kuzynie ? Szczególnie, że sporo osób chciało, by być na moim miejscu !

-Powiedzmy sobie szczerze ... Jest tak przerażający i brutalny, że od kiedy się pojawił przestępczość w Ameryce zmalała trzykrotnie ...

-Też prawda. 

-Cholera ...

Spojrzałam pytająco na kolegę.

-Co jest ?

-Smoczyca przyjechała w odwiedziny.

-Musisz wracać do domu ?

-Tya ... Zabrałaś mi kiedyś kurtkę, co nie ?

-Którą ?

-Granatową.

-No jest u mnie w szafie.

-Konfiskuję !

-Właściwie to ja też muszę już iść.

-Jasne.

Po paru minutach blondyn i czarnowłosa opuszczali mój dom.

-To na razie.

-Pa !

Przytuliłam dziewczynę.

-Pa pokrako !

-Zgiń szczylu !

Zamknęłam za nimi drzwi i podeszłam do lodówki, z której wyciągnęłam mleko owocowe.

~~~~