[8]
♧
Jeon Jimin
Jungkook!
Cevap ver!
Bak şu lanet telefona!
Neden aramalarıma
cevap vermiyorsun!?
(16.30)
Jeon Jungkook
Toplantıya gireceğim Jimin.
Sonra konuşalım.
-Çevrimdışı-
Jeon Jimin
Çıldırtma beni
Bak şu mesajlara
Yeter artık buna
susmayacağım Jungkook
Jeon Jungkook
Ne diyorsun?
Neye susmayacaksın?
Jeon Jimin
*Video*
Şuna bak!
Yarım saat sonra gittim
yoksa neler olur
düşünemiyorum bile!
Jeon Jungkook
Sikeyim bu ne!?/
Bu Juwon hyung değil mi?
Jeon Jimin
Evet o!
Nasıl bu kadar acımasız olabilir!
Jungkook,yedi aylık bebeğimize
yaptığı şeye bak!
Jeon Jungkook
İnanmıyorum/
Çıldıracağım/
Tamam,ben dedeme
ileteceğim.
Jeon Jimin
/Ne
/Şaka mı bu
Jungkook sen ne
dediğinin farkında mısın?
Senin oğlun,abinin eşinin yaptığı
acımasızlığı maruz kalıyor
sen dedem diyorsun?
Jeon Jungkook
Ne yapayım Jimin?
Eve gelip Juwon hyunga hesap
sorup tatsızlık mı çıkarayım?
Jeon Jimin
Sen şaka mısın!?
Oğlun söz konusu sen
hala tatsızlıkta mısın?
Jeon Jungkook
Jimin dedem kayıtsız kalmayacak.
Juwon hyungun yaptığı elbette
çok kötü.
Özellikle Jeongsan'a.
Dedemin Jeongsan konusunda
hassas olduğunu biliyorsun
o gereğini yapacak.
Jeon Jimin
/Sinirden ağlayacağım
Sen beni delirtmek mi istiyorsun?
Hala dedem diyorsun Jungkook!
O senin oğlun sen birşey yapacaksın
Dedeni ilgilendirmiyor!?
Jeon Jungkook
Yapma şunu/
Güçsüzüm biliyorum/
Dedemi ilgilendiriyor Jimin.
Jeongsan,şuan tek varis
ve dedem ona çok bağlı.
Jeon Jimin
/Hayır,hayır
/Çıldırma Jimin
Sen aptalsın,kocaman bir aptal.
Oğlumu daha fazla
bu zindin da tutamayacağım.
Seninde,dedeninde,ailenizinde
canı cehennemin dibine!
-Çevrimdışı-
Jeon Jungkook
Jimin../
Sakın birşey yapma Jimin
Lanet olsun toplantıya gireceğim.
Geldiğimde lütfen evde ol.
♧
17.46
Jungkook,onun için eteğini yukarı kaldırıp beyaz gömleğinin ilk düğmelerini açan Vien'in kapıyı açmasıyla ona bakmadan hızlıca koridoru aşıp merdivenlere yöneldi.
Odalarına varmak için dikkat çekmeyecek şekilde hızlı ilerliyordu,evdekilerin durumdan henüz haberi yoktu.
Odalarına ulaştıktan sonra kapıyı açtığında boş olmasıyla omuzları çöktü,Jimin bu saate odada olurdu ve şimdi bomboştu.
Aklına Jeongsan'ın odası geldiğinde hızlıca oraya ilerledi içeri girip beşiğe ilerlediğinde odaları gibi boştu.
Jeongsan,bu saatte hep uyurdu.
Yanmaya başlayan gözleriyle odayı incelediğinde Jeongsan'ın pusetini ve eşyaların olduğu bebek çantasını bulamamıştı.
Hızlıca kendini odanın dışına atarken merdivenleri hızlıca indi.
Eşini ve oğlunu akşam yemeğinden önce eve getirmeliydi.Yoksa dedesinden çekeceği azarın ve hakaretin bir sınırı olmazdı.Bu hakaretler ona değildi genelde,eşineydi.
Dışarı çıktığında direkt gün boyunca evde olan iki şoförün yanına ilerledi.
"Eşimi hanginiz istediği yere götürdü?"
İki şoför bu haline anlam veremezken elleri önünde birleşik şekilde başlarını eğdiler.
"Ben götürdüm Bay Jeon."
"Nereye götürdün?"
Şoför eşinin gittiği yeri bilmeyen alfanın bu haline Bay Joohyun'a iletmeyi aklına koyarken konuştu.
"Yakın arkadaşının evine götürdüm Bay Jeon."
Jungkook,aklına gelenle kişiyle oradan uzaklaşıp arkasından üç korumanın gelmesini emrederek arabasına bindi.
Şoföre Hoseok'un evine sürmesini söyledi.
♧
"Bayım,öylece giremezsiniz."
Jungkook,yumruklarla çaldığı kapının hizmetçi tarafından açılmasıyla içeri girdiğinde arkasında olan üç koruma onu takip etmişti.
Sert ve büyük adımlarla salona ulaştığında koltukta etrafına kırlentler kapatılmış şekilde uyuyan oğlunu görünce hızlıca oraya ilerledi.
Yavaşça ve sarsmadan kucağına aldığında merdivenlerden gelen gürültüyü umursamamaya çalıştı.
Eve girmeden önce üç korumaya eşini engellemelerini emretmişti.
'Sakın ellinizle müdahale etmeyin,tırnağınız bile değmeyecek eşime sadece önünü kapatın.'
"Jungkook,sakın oğlumu o eve götürme!"
Önünü kapatan üç yapılı bedeni aşamadığı için çaresizce çırpınmaya başladığında alfa kamaşan gözleriyle kucağına aldığı oğluyla çıkışa yöneldi.
"Çekilin önümden!Jungkook oğlumu götürme!Jungkook!"
"Jungkook,lütfen!Çekilin önümden lanet olsun!"
Uzun beden yanağına inen yaşlarla dirayetini kaybedip düşmemek için Jeongsan'ı daha sıkı tutarken küçük bebek sabahtan beri almadığı karamel kokusuyla kıpırdanmış tombul kolunu pamuklu yumuşak battaniyeden çıkarmıştı.
Arkada eşinin çığlıkları duyan alfa sessizce ağlarken arabaya binmiş şoföre gitmesini söylemişti.
Jeongsan'ın dışarıdaki kolunu öpüp battaniyeden içeri koyduğunda eğilip onu kokusuyla mühürleyerek tekrar uyumasını sağladı, çünkü uyanırsa Jimin'i isterdi.
Oğlunu göğsüne yaslarken başını koltukta arkaya atıp akıtmaya devam etti göz yaşlarını.
Özür dilerim meleğim,yapamayız.
♧
Jeon Jungkook
Evimize gel.
♧
Ağlarım bak Jungoo!
Olm sen Hoşik'in evine niye izinsiz giriyorsun,ben Hoşik olsam haneye t*cav¡zden seni hapse attırırım hıh!
Okuduğunuz için teşekkür ederim🌾🖤
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro