Pov Nagisy:

Jest już południe, od nieudanego śniadania nadal siedzę zamknięty w sypialni, przestałem już płakać. Przez ten czas doszedłem do wniosku, że trochę przesadziłem... To była tylko zabawa, a na dodatek Shiro był pijany. Nagle poczułem straszny smród, coś się pali? Pali się!  Wybiegłem z pomieszczenia i pobiegłem do kuchni. Na miejscu zobaczyłem, jak szatyn stał przy patelni oraz garnku i próbował opanować całą sytuację.

-Cholera Shiro! - Wrzasnąłem i podbiegłem do niego. Zakręciłem gaz, garnek z zjaranym ryżem włożyłem pod strumień gorącej wody, a patelnie zostawiłem, nic już się z nią nie zrobi. Otworzyłem okno, aby smród opuścił pomieszczenie, oparłem się o stół i westchnąłem.

- Jeszcze nigdy nie zobaczyłem, aby ktoś przypalił ryż i zniszczył patelnie za jednym razem.- Nagle poczułem,jak zielonooki przytula mnie do siebie od tyłu, lekko się wzdrygałem.

-Sh-shiro? - Wyszeptałem. Ramiona, które mnie oplatały zacieśniły się. Chłopak oparł głowę o moje ramie i zaczęła szeptać mi do ucha.

- Przepraszam cię...  Wtedy nie wiedziałem,  co robię, za dużo wypiłem. Jakbym był  trzeźwy na pewno bym go nie całował. Jesteś jedyną osobą, którą będę całował do końca życia.- Poczułem, jak na mojej twarzy pojawia się rumieniec. On musi mówić takie rzeczy?!

- Shiro ja...- Nie dokończyłem, kochanek obrócił mnie przodem do siebie i mocno przytulił.

-Proszę... Wybacz mi. - Jego głos zaczął się trząś,  pogłaskałem go po głowie, aby się uspokoił.

- Uspokój się, wybaczam ci. Przesadziłem... Nie powinienem na ciebie krzyczeć rano. - Szatyn odsunął się. Nagle skupiłem się na zielonych oczach, jeszcze nigdy nie widziałem, jak źrenice kochanka są takie błyszczące i zielone. Objąłem jego twarz i złożyłem szybki pocałunek na wargach chłopaka. Nim wziąłem wdech Shiro ponownie mnie pocałował. Odsunąłem się i zawstydzony zakryłem usta.

-M-może zrobimy coś d-do jedzenia? Jestem głodny.

- Okej. - Powiedział lekko zawiedziony. Zielonooki według mojego polecenia zaczął kroić cebule i kiełbasę, a szukałem w lodówce jajek. Mam nadzieje, że nie skaleczy się nożem.

Masło,szynka, pomidor, czekolada, ser jest, ale oczywiście jajek nie ma!

- Na pewno kupiliśmy jajka? -Zapytałem, odwracając się do szatyna, który był skupiony na krojeniu cebuli. Przyznać muszę, że wyglądał zabawnie.

-Tak na pewno. Sprawdź, czy nie ma ich za masłem. - Zrezygnowany odsunąłem masło i... Zobaczyłem wytaczanke z jajkami! Położyłem pudełko na stole i zacząłem rozbijać je nad szklanką.  Ukradkiem spojrzałem na rozbawionego Shiro.

-Z czego się śmiejesz?

- Cóż... szukałeś jajek, nie masz ich przy sobie? - Co za zboczuch! Nie wierzę! Dobrze, że nie wiem, o czym myśli, jeszcze bym się zaraził jego brudnymi myślami. Zaczerwieniłem się, chwyciłem szklankę i podszedłem do patelni, która od paru minut grzała się na gazie.

- M-musisz być tak zboczony?

-Sorry samo mi to przyszło do głowy. - Roześmiał się, po krótkiej chwili dołączyłem się, w końcu  jego śmiech jest śmieszny.

Usiedliśmy przy stole naprzeciwko siebie, oparłem głowę o dłoń i obserwowałem, jak kochanek dosłownie wchłania posiłek.  Rozbawiony tym widokiem powiedziałem:

-Jesz to, jakbyś przez tydzień jedzenia nie widział.

- Moja wina, że zawsze robisz tak dobre.

-Shiro powtarzasz się. Zawsze to mówisz.

-Wiem, bo to prawda. - Uśmiechnął się, pokręciłem głową i wróciłem do jedzenia posiłku.