Pov  Nagisy:

Minął tydzień od kond Shiro został moim chłopakiem i z ręką na sercu mogę powiedzieć,  że szatyn się zmienił.  Na jego twarzy często pojawia się piękny uśmiech ujawniający jego śnieżne zęby, nawet zmienił styl swojego ubioru!  Czarne spodnie i jeansy zastąpiły jasne kolory.  

-Ile lekcji nam zostało?  - Zapytałem. 

- Trzy,  matma,  angielski i fizyka. - Odpowiedział.  Weszliśmy do klasy i ruszyliśmy w stronę naszej ławki, która była w środkowym rzędzie. Nachyliłem się, by wyciągnąć książki,  po chwili poczułem dłoń szatyna na ramieniu.

- Ehm... To od ciebie? - uniósł głowę i zobaczyłem białą kopertę, na której było naklejone serce. 

- Nie. - Zielonooki otworzył kopertę i wyciągną niebieską kartkę.

- Co tam jest napisane?  

- Jeszcze nie zacząłem czytać. - chłopak nabrał powietrza do płuc.

 Drogi Shiro! 

Nie wiem, jak ci to powiedzieć wiec postanowiłam napisać do ciebie ten list.

Kiedy pierwszy raz cię zobaczyłam, zakochałam się w tobie... Jesteś inny niż reszta chłopaków ...

Jesteś poważny, przystojny dużo by wymieniać.  Moglibyśmy się spotkać po szkole?  Na placu zabaw?

Pozdrawiam. " 

Wiem, kto to napisał! Na pewno Rie to napisała! Wyrwałem  list z rąk Shiro i rozdarłem go na parę części. 

- Nie możesz się z nią spotkać! Jesteś tylko mój! - naburmuszyłem się.  Nagle poczułem,  jak kochanek przytula mnie do siebie. 

-  Tak, jestem twój...  - Staliśmy tak przez parę minut do czasu, gdy zadzwonił dzwonek na następną lekcje.  Usiedliśmy przy ławce i czekaliśmy na nauczyciela.

***Po lekcjach ***

Większość znajomych z klasy już poszli do domu, schował książki do plecaka i założyłem go na plecy. 

- Idziemy do ciebie czy do mnie? 

- Ja muszę zostać na dodatkowych z geografii.  Dzisiaj nie mogę do ciebie przyjść.  

- Rozumiem. To do jutra.  - pożegnał się i wyszedłem na dwór.  Przechodząc koło placu zabaw,  naszła mnie myśl, może on chce się spotkać z Rie?  Wyciągnąłem telefon i zadzwoniłem do Usuiego. 

- Coś się stało? - Zapytał czarnowłosy. 

- Nic, mam pytanko są dzisiaj dodatkowe z gegry? 

- Nie ma, dobrze wiesz, że jakby były to bym musiał zostać. 

- No tak nie pomyślałem o tym. Dzięki. - Rozłączył się.  Czyli Shiro mnie okłamał...   Nagle zobaczyłem,  że na teren placu zabaw zbliża się Rie,  schował się za drzewem i obserwowałem ją. Po chwili przyszedł szatyn, podszedł do białowłosej,  nie słyszałem, o czym mówili. Mijały minuty a oni nadal tam stali nieruchomo,  lecz na twarzy dziewczyny pojawiły się łzy,  uderzyła Shiro w twarz i wybiegła z terenu zabaw.  Podszedłem do  zielonookiego. 

- Shiro...- chłopak odwrócił się do mnie, przez co mogłem zobaczyć jego czerwony policzek od uderzenia, delikatnie przyłożył dłoń do jego twarzy, co spowodowało ciche syknięcie z jego strony.

- Nie źle oberwałeś. - Zachichotałem. 

- Taaa bardzo śmieszne.

- Wybacz.  Możesz mi wyjaśnić, czemu mnie okłamałeś? 

-  Nie mogłem ci powiedzieć prawdy, bo wiedziałem, że będziesz zły. Byłem ciekawy, kim jest ta osoba.

-Rozumiem. Coż Rie wspominała coś, że wpadłeś w jej oko.

-Ou... Mogłeś wcześniej powiedzieć. - Odwróciłem się i chciałem wyjść z terenu placu zabaw, lecz Shiro odwrócił mnie, chwytając za ramię.

-Czekam na nagrodę. - Wyszeptał mi do ucha.

-N-niby za co?

-Hmm... Może za to, że nie dałem się uwieść Rie?- stanąłem na palcach i musnąłem ustami jego wargi.

- To wszystko? - Zapytał, uniósł mój podbródek i wpił się w moje usta. Ten pocałunek jest inny niż reszta, które dotąd były, szatyn wsunął do mojej buzi język i badał moje podniebienie. Zaczęło brakować mi powietrza, chwyciłem jego rękaw od kurtki i pociągnąłem. Chłopak odsunął swoją twarz i z uśmiechem spojrzał na mnie.

-Jesteś cały czerwony! - Odwróciłem się na pięcie.

-C-chodźmy do ciebie. - Zielonooki chwycił moją dłoń i ruszyliśmy do domu.