"Białe Kruki Wattpada" to dział, dzięki któremu mniej znani autorzy będą mogli się pokazać. Chcemy dać szansę tym, którzy zostali zakopani pod stertą słabych fanficzków o One Direction, zajmujących pierwsze miejsca tylko dzięki kupionym wyświetleniom i nie mającym pokrycia z rzeczywistością scenom łóżkowym, czytanym przez napalone nastolatki. Jednak my, Strażniczki Jasnej Strony Wattpada, obalamy mity i dajemy szanse początkującym autorom na chwilę blasku i sławy.

Na pierwszy ogień pójdzie dzieło autorstwa DzikieWino pt."Oswój mnie". Jest to fanfiction z uniwersum Harry'ego Pottera. Uściślając, dotyczy Nowego Pokolenia, konkretnie historii Scorpiusa Malfoya i Lily Potter (Scorily). 

Opowiadanie przedstawia nam relacje między głównymi bohaterami, ich przygody jak i relacje z przyjaciółmi i osobiste przemyślenia. Moim skromnym zdaniem, ta pozycja w 100% zasługuje na swój własny kąt w Białych Krukach. Mimo, że ma stosunkowo dużą liczbę wyświetleń, dla mnie, przy ilości rozdziałów jest ona paradoksalnie mała. Autorka daje nam możliwość po raz kolejny wyruszyć w podróż do Hogwartu: podróżować pociągiem, przechadzać się po korytarzach zamku, biegać na złamanie karku na lekcje chwilę przed dzwonkiem, wychodzić z przyjaciółmi do Hogsmeade. Od pierwszych słów opowiadanie zachęca do czytania. Stosunkowo długie rozdziały, poprawnie zapisane dialogi, bardzo mała liczba błędów (lub ich brak), logiczne zdania. Osobiście pokochałam tę historię od samego początku i nadal ją zaciekle śledzę, ciekawa dalszych losów bohaterów. Na potwierdzenie moich słów wstawiam poniżej kilka cytatów.

"Pactum. Niespełnione życzenie"  autorstwa MikaCambio również zasługuje na swoje miejsce w naszym dziale. Opowiada o losach piętnastoletniego Briana, który dokładnie w dniu swoich piętnastych urodzin dowiaduje się całej prawdy o sobie. Podpisuje układ z podejrzanym kotem, Cinisem, i od tej pory wszystko w jego dotychczasowym życiu się zmienia. Myślę, że to idealnie nawiązuje do wiosennego tematu gazetki, bo jak wszyscy chyba wiemy, wiosna to zmiany. Na początku może wydawać się, że fabuła jest oklepana, jednak już po przeczytaniu pierwszego rozdziału przekonujemy się, że to nie prawda. Opko wciąga i jeśli już ktoś zacznie je czytać, nie potrafi przestać. Bardzo dobrze kreowani bohaterowie, świetna interpunkcja i ortografia, poprawnie budowane, złożone zdania. Autorka używa w dialogach półpauz (chwała Bogu!) i przestrzega wszystkich zasad ich tworzenia. Rozdziały opowiadania nie są zbyt krótkie, powiedziałabym, że wręcz idealnej długości. Ale co takiego jeszcze mnie osobiście zachęciło? 

Następny na odstrzał leci one-shot autorstwa LilyLunaRosa pt. "I wtedy zaświeciło słońce" Czasem jest tak, że mimo niedociągnięć w jakiejś pracy ona po prostu Cię zachwyca. Tak było właśnie ze mną i owym shotem. Nie wiem jak, nie wiem dlaczego, ale pokochałam to całym sercem. Autorka opowiada historię pewniej dziewczyny i chłopaka w dość nietypowy sposób, co czyni historię ciekawą i intrygującą. Pomimo iż nie jestem romantyczną duszą, wzruszyłam się na tym opku. Polecam je każdemu, mimo jego niektórych niedociągnięć. Ale hej, przecież jesteśmy tylko ludźmi, prawda?

Nasz kącik dyskusyjny zajął się tematem silnych kobiet i nie byciem przez nich tylko "śliczną buźką". Idealnym przykładem jest Leone Conell, główna bohaterka opowiadania "Witch Hunters" spod skrzydła SharonConell. Inna niż reszta dziewczyn w jej wieku, co często jest podkreślane przez autorkę. Fabuła opowiadania mówi o niej i jej nietypowym życiu, polegającym na szukaniu i zabijaniu czarownic. Jest bogate w bardzo dobrze napisane opisy, które łatwo się czyta. Cały tekst wprowadza przyjemny klimat, pomagający zatopić się w lekturze, a błędy występują sporadycznie. Czas w jakim osadzony jest utwór działa całkowicie na jego korzyść - dziewiętnastowieczny Londyn był trafnym wyborem. Opowiadanie ma wprawdzie dopiero trzy rozdziały i prolog, ale już teraz mogę powiedzieć, że jest warte przeczytania. 

Nadszedł już czas na polecenie ostatniego opowiadania.W pewnym miasteczku zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Masowe morderstwa rosną w ilość, a sam zabójca nie zwalnia tempa. Kim jest owy przestępca, dlaczego morduje i jaki związek z całą sprawą ma nastoletni Tobias Park? Dowiecie się tego czytając "Heterochromię" autorstwa japonski_tynk.

Historia jest dość nietypowa, napisana w ciekawy sposób. Autorka nie zdradza nam za wiele, przez co czytając opowiadanie czuć woń tajemnicy, unoszącą się w powietrzu. Styl samej twórczyni jest swobodny i przyjemny dla oczu, dzięki czemu łatwo i lekko się czyta.W tekście trudno jest się doszukać błędów, zarówno gramatycznych jak i logicznych. Poprawnie zapisanie zdania, przestrzeganie zasad ortografii i interpunkcji, spójne i logiczne wypowiedzi, dialogi zapisane poprzez pauzy (dziękować najwyższemu). Czego chcieć więc wiecej? Jednakże, jeśli ktoś nadal nie jest przekonany co do opowiadania, poniżej znajdzie kilka cytatów z tekstu.

Te jakże przeciętne opinie wyraziły dwie Strażniczki:Joaanes - żyrafa, której niedługo wybije szesnaście wiosen i aeternum_odistii - kotek, o znikomej ilości zainteresowań.