NIALL

                Jak miałem teraz stanąć twarzą w twarz z Harrym? Wiedział, że jestem gejem i teraz nie będę mógł na niego patrzeć, ani przeprowadzić rozmowy bez jąkania się. Miałem tylko nadzieję, że to niczego między nami nie zmieni. Powinienem udawać, że nic się nie stało.

Tak, Niall, dasz radę.

Wziąłem głęboki oddech, zanim otworzyłem drzwi.

— Woah, co do... Harry? C-co ty tutaj robisz? — Zacząłem się jąkać, kiedy zobaczyłem Harry'ego za moimi drzwiami.

Dlaczego byłem taki zdenerwowany? Głupi ja.

— Dlaczego nie odpisujesz na moje wiadomości i nie odbierasz? — zapytał, unosząc brwi.

— Co? O-och, nie słyszałem powiadomień, p-przepraszam. — Wyjąłem telefon z kieszeni i zobaczyłem nieodczytane smsy od niego.

— Niall?

— Tak, Harry? — Przełknąłem ślinę.

Popchnął mnie z powrotem do mojego pokoju.

— C-co ty...

— Nic się nie zmieniło, Ni. Dlaczego się tak denerwujesz? Też jestem bi, nie masz się czego wstydzić.

— A-ale jestem gejem.

Zachichotał i pochylił się, aby delikatnie ucałować mój policzek.

— Nie obchodzi mnie to. To nawet lepiej. — Puścił mi oczko.

Spojrzałem w jego ciemnozielone oczy i posłałem mu delikatny uśmiech. Odwzajemnił gest i mnie przytulił.

O Boże, czy na świecie istnieje ktoś wspanialszy niż on?

Dokładnie tego potrzebowałem. Uścisków Harry'ego.

W tamtym momencie uświadomiłem sobie, że zakochuję się w Harrym.

I to bardzo.