Góry....

Tej miłości nie zrozumie ten który nie poświęcił dla nich nawet kropli potu.

Nie zrozumieją jej też ci z których ust nie wybrzmiały bieszczadzkie piosenki jak "Bieszczadkie rege" czy "Bieszczadzkie Anioły".

Nie dowiesz się jak to jest przeć naprzód pomimo tego, że szlak zmienił się w strumień dopóki tego nie doświadczysz.

Miłość do gór jest dziwna. Trudzisz się co niemiara a i tak na końcu doświadczysz tylko widoku, który i tak masz dostępny na Google grafika.

Mimo wszystko pniesz się naprzód. Mimo wszystko zdobywasz kolejne szczyty.

Bo góry to trudna kochanka, wymagająca sił i cierpliwości. Ale też łechtająca nasze najskrytsze samolubne pragnienie bycia kimś, osiągnięcia czegoś.

Góry dają nam się wyciszyć i wszystko na spokojnie przemyśleć ale jednocześnie pilnują aby nie popaść w melancholię.

Dlatego góry to najlepsza kochanka dla samotnych. Da im wszystko a będzie chciała w zamian tylko aby poświęcono jej czas. A nawet jeśli ktoś nie jest samotny, jeśli wspina się ze swoją drugą połówką, jeśli co chwila zerka czy druga osoba nadąża... to i tak góry czynią go samotnym.

Zabierają jego uwagę i skupiają ją na podróży. Bo mimo wszystko góry są zazdrosną kochanką.

<3/10