Życie szpiega wymaga poświęceń. Ja muszę codziennie chodzić i wracać do domu ze szkoły na nogach. Nie zawsze jednak tak bardzo cierpię. Są dni, w które mój prywatny szofer aka moja przyjaciółka łaskawie zawiezie mnie swoim ferarri do domu. Idę wtedy przed szkołę i czekam obok jej maszyny. Przychodzi, odjeżdża kawałek a potem ja wsiadam(jakby ktoś nie wiedział ferarri to jest rower z bagażnikiem) i zawodzi mnie do domu. Strasznie podskakuję na krawężnikach i później dupa mnie boli ale szybciej jestem w domu. Najczęściej gdy mnie podwozi pod dom zaraz wracamy się do Lidla obok. Powiem szczerze choć trochę bolesna to jazda to lubię wracać słynnym ferarri do domu. Szczególnie gdy ludzi na chodniku się na nas patrzą jak na idiotki.<3

Dawno nie dodawałam rozdziałów bo skończyły mi się pomysły. Ale jestem!