W dormitorium trzeciego roku Ślizgonów panowało niezręczne milczenie. Dało się słyszeć cieknące na podłogę krople wody z rozwieszonych wszędzie kartek i książek. Nie wszystkie udało się wysuszyć magią.

- Wypracowanie dla Moody'iego oczywiście przepadło - burknął Mateo. - Tak samo zeszyt do obrony. Jestem martwy.

Draco bez słowa rzucił w jego stronę jakiś notes. Chłopak złapał go w locie i spojrzał na krwawo czerwoną okładkę.

- Co to jest?

Malfoy wzruszył ramionami.

- Zeszyt. Przepiszesz od kogoś w wolnej chwili notatki i będziesz miał.

Mateo otworzył okładkę, by zobaczyć na pierwszej stronie dziwne znaki ciasno zapisane zielonym tuszem.

- Tu już coś jest.

- Tylko pierwsze kilka stron. To jakiś stary dzienniczek mojej matki. Wykradłem go z ciekawości, ale pisała po rosyjsku.

- To nie rosyjski, nie tak wygląda cyrylica.

- To może nie po rosyjsku. I tak nie odczytam jej pikantnych sekretów młodości, więc nie jest mi potrzebny.

Okularnik lekko się skrzywił. Malfoy najpierw utopił mu rzeczy, a potem zrobił wielką łaskę darowując zeszyt, którego i tak nie chciał.

- Dzięki - powiedział oschle.