Wróciłam do domu, było po północy. Oczywiście włączyłam swoje ulubione piosenki ( media ) i zasnęłam. Śnił mi się wypadek sprzed 4 miesięcy. Jechaliśmy z mamą od babci. Nagle na drogę wybiegł jakiś nastolatek. Wjechałyśmy w drzewo. Widziałam ciemność. Obudziłam się w szpitalu. Lekarz do mnie podszedł. Powiedział że w wypadku straciłam nos, uszy, i zapewne nie będę mogła chodzić ponieważ nie mam kawałka kręgosłupa. Przeraziło mnie to. Tylko zapytałam,, jak się czuje mama?" Odpowiedział że ma tylko złamaną rękę i pęknięte żebro. Następnie dodał że będą szukać dawcy żeby przyszyć mi uszy i nos. Zasnęłam. Obudziły mnie szybkie kroki w mojej sali. To lekarz coś szybko sprawdzał i mówił pod nosem ,, to nie może być tak" zapytałam się czy coś się stało. On odpowiedział że nie można znaleźć dla mnie dawcy bo mam specyficzne DNA. Zapytałam czy to znaczy że nie będę miała nosa i uszu do końca życia. On że smutkiem odpowiedział że tak. Byłam zdruzgotana. Będę przy do końca życia? To nie najgorsze. Nie będę mogła chodzić.

Time skip
Byłam już tydzień w szpitalu. Czytałam o kotach i wilkach. Właśnie opisywali ich wspaniały słuch i węch. Później pisali że koty mają nieprzeciętną równowagę dzięki ogonowi. Przykro mi się zrobiło. Ja ani nie mogłam chodzić, ani dobrze słyszeć, ani czuć do końca zapachów. Rozpłakałam się. Pielęgniarka podeszła do mnie i spytała co się stało. Odpowiedziałam że wiem że to niemożliwe, ale chciałabym mieć uszy wilka oraz nos i ogon kota. Pielęgniarka się spytała dlaczego. Odpowiedziałam że gdybym miała uszy wilka to bym mogła w pełni słyszeć nawet szelest, nos kota pozwoliłby mi na wyczucie najmniejszego zapachu, a ogon sprawiłby że bym mogła chodzić. Pielęgniarka powiedziała, że to nie jest takie niemożliwe. Ja spytałam jak. Ona powiedziała że moje DNA dlatego jest inne bo zawiera DNA wilka i kota. Ja powiedziałam dość głośno że przecież można by mi zrobić operację i przyszyć uszy, nos i dorobić ogon. Ona powiedziała że zapyta się doktora czy to jest do zrealizowania.

Time skip
Lekarz chirurg 2 tygodnie temu przeprowadził mi operację i teraz mam śliczne czarne uszy wilka, czarny nosek kota i ďługi brązowy ogon. Ogonek był w czarne pręgi. Bardzo się cieszyłam i wreszcie mogłam normalnie chodzić, słyszeć i czuć! Mogłam machać ogonem we wszystkie strony i ruszać uszami. Nawet lepiej utrzymuję równowagę, dużo bardziej słyszę i czuję więcej zapachów. Dzisiaj wypisują mnie ze szpitala.

Time skip
Zauważyłam że mogę szybciej biegać i bardzo zręcznie wymijam przeszkody. Też odkryłam że mogę posługiwać się nosem i uszami w celu zlokalizowania żywego obiektu. Blizny po zszyciu są już niewidoczne i skóra jest zrośnięta. Wyglądam jakbym miała ogon, nos i uszy od urodzenia. Nikt oprócz rodziny nie wiedział jeszcze że mi te części przeszczepili. Powiedziałam to tylko mojej BFF Zuzi.

Czas obecny
Nadal tylko rodzina i zuza wiedzą że mam ogon, uszy i nos. Do szkoły noszę sztuczny nos ze specjalnej masy. Uszy też.