Thuis aangekomen zorgt Julia ervoor dat niemand ons kan zien. Ze is met de nanny's en de kinderen naar het weeshuis tot het tijd is voor het avondeten. We zijn nog geen hele middag weggeweest, maar het voelt alsof we een maand verder zijn.

Snel lopen we naar boven om ons te douchen. Bry slaapt gewoon door in Zane's armen. Herrijzen is schijnbaar vermoeiend, ook al ziet ze er steeds beter uit.
"Zal haar gloed haar nu nog steeds genezen als ze een beetje gewond raakt?" Vraag ik aan de rest vlak voor ik mijn kamer in loop. We zagen wel dat de gloed haar vlak na de herrijzenis genas, maar misschien was dat maar tijdelijk.
"Daar komen we vast morgen achter. Ze snijd zich altijd wel aan een lint als ze de cadeautjes uitpakt. En zo niet, dan kan ik haar wel in haar hand snijden. Dan zien we het snel genoeg," stelt Caleb voor.
Verbaasd kijken we hem aan. Als iemand anders het had voorgesteld, had degene nu met een gebroken been midden in de gang gelegen.
En hij stelt even voor om zijn zusje te verwonden. Ook al gaat het slechts over een sneetje en voelt ze daar niks van. Het idee alleen al.
Ik vraag me af of hij meer weet dan de rest van ons. Waarschijnlijk wel.

Bij Caleb's kamer aangekomen wekt Zane voorzichtig Bry. Meteen wurmt ze zich uit zijn armen om de badkamer in te lopen.
"Geen kus voor ons Bry?" Vraagt Zane beledigt.
"Ik stink, ontzettend. Ik plak, en ik voel de stukjes hersenen, bot en het bloed in mijn haren zitten. Zodra ik klaar ben met douchen, ben jij de eerste Zane," zegt ze lachend.
"Tweede!" "Derde!" "Nee, ik ben tweede!" Roept de rest ruziënd, terwijl we allemaal onze eigen kamer inlopen om te douchen.

Een uur later zitten we allemaal beneden aan de eettafel. Bry besloot dat we zo normaal mogelijk moeten doen als Lily met de rest binnen komt. En daarom zitten we nu allemaal kerstkaarten te schrijven.
Gelukkig heeft Bry kaarten gekocht waar de hele kerstgroet al in staat.
"Het voelt verdorie alsof ik strafwerk aan het schrijven ben," moppert Aiden.
Zo voelt het inderdaad. Het schiet voor geen meter op.
"Zane, Owen, Aiden, Conor, Caleb, Bryleigh, Lily en Faith. Of moet Damon er ook bij? Wat zet jij er allemaal in Bry?" Vraag ik terwijl ik zie hoe snel zij door de kaarten heen gaat.

"Wat?" Vraagt ze, terwijl ze verstoord opkijkt. "Zetten jullie dat er allemaal in?"
Afgezien van Caleb, die ons weer met een alwetende glimlach aankijkt, knikt de rest allemaal. We hebben allemaal pas een paar kaarten af, terwijl Bry en Caleb beide er al minimaal twintig klaar hebben liggen.
"Ow, ik zet er gewoon in 'Jade'. Daar vallen de meisjes nu ook onder en Damon stuurt nooit kaarten vanuit Lazuli,"
"Dus we zijn alle namen voor niks erop aan het zetten? Kon je dat niet meteen zeggen?" kreunt Conor, terwijl hij overdreven met zijn pols zwaait.
"Je had het ook kunnen vragen of onze kaarten kunnen bekijken. We schrijven ze al jaren, heb je er nog nooit eentje gezien?" Antwoord Caleb, terwijl hij een kaart van hem naar ons toe schuift.
En inderdaad. Onderaan de kerstgroet, staat in de kleur van hun ogen alleen maar 'Jade' geschreven.
Tien minuten later komt de rest naar binnen gestormd. Julia negeert ons allemaal, om naar Bry toe te lopen en haar met Faith in haar armen te knuffelen, terwijl Lily haar aan haar andere kant omhelst.
Na wat gefluister, trekken ze zich terug naar de woonkamer.

Wil, Sophia en Sierra kijken ons vragend aan.
"Het is gelukt. Met de Rat is het afgelopen. Maar niet voordat hij Bry bijna doodsloeg en erna een kogel door het hoofd schoot," vat Zane kort samen.
Allemaal kijken we Bry's kant weer uit.
Zodra ze onze blikken voelt, zegt ze "Ik ben er klaar mee om steeds in het middelpunt te staan. Vanaf nu mag iemand anders die plek hebben. Mijn plek is, komend jaar en alle jaren erna, langs de zijlijn,"
"Maar Bry, als je met Damon gaat trouwen, dan sta je toch ook in het middelpunt?" Vraagt Lily zich hardop af.
"We hebben niet eens verkering Lily, Damon heeft nog helemaal niks gevraagd," horen we haar zacht antwoorden.
Nu schieten onze blikken weer terug naar Damon, die steeds roder aanloopt.
Lily komt met een serieuze blik naar hem toegelopen, vlak voor hem blijft ze staan en gebaart dat hij zich moet bukken.
"Geen zorgen Damon, ik help je wel. Ik weet precies hoe je iemand om verkering moet vragen," helpt Lily hem een handje.
Hoe weet die kleine meid dat nou weer? In wiens gedachten heeft ze zitten wroeten? Wat heeft ze nog meer gezien, toch niet dat ik dacht aan-,
"Owen! Ieuw!" roept ze ineens gillend. "Iedereen weet hoe je verkering moet vragen! Je geeft ze een briefje waarop staat 'wil je verkering' en daaronder zet je 'ja' en 'nee'. Dat is alles! Als Damon dat doet, hoeft Bry alleen maar een cirkel om het vakje 'ja' te zetten!"
Ow, dat klinkt inderdaad wel heel erg makkelijk. Al zorg ik er nu wel voor dat ik haar niet meer aankijk zodra ik aan mijn zeer kortstondige relaties denk. Gelukkig heb ik nooit een briefje achtergelaten voor ze.
Lachend kijken we hoe Lily samen met Damon de vraag op een kerstkaart zet. Daarna lopen ze alle twee naar Bry toe, die op de bank zit met Faith nog in haar armen.

"Moet ik er iets bij zeggen? Of moet ik het briefje stiekem geven?" Vraagt Damon onzeker aan Lily. 
"Weet je dat echt niet?" Vraagt Lily met een harde fluisterstem. Zelfs in de keuken kunnen we haar nog verstaan.
"Nee, ik heb nog nooit aan iemand verkering gevraagd," zegt Damon. -waarheid-
"Dan is ze daar tenminste de eerste bij," mompelt Aiden, wat Damon weer een schuldbewuste blik naar Bry oplevert, aangezien hij het precies kon verstaan.
"Kom maar, dan geef ik haar het briefje, zo doen we dat op school ook altijd. Je laat je beste vrienden de briefjes doorgeven," laat Lily weten.
"Briefjes?" Vraagt Caleb. Allemaal kijken we elkaar vragend aan. Dat hadden we toch goed gehoord?
"Ja natuurlijk. Je schrijft meerdere briefjes, want als zij de 'nee' aankruist, zegt iemand anders misschien wel 'ja'. Dus geef je gewoon alle jongens en meisjes die je leuk vind een briefje.
Dat lijkt me een rommeltje, vooral als meerdere voor de 'ja' kiezen.
De rest kijkt net zo geïntrigeerd als Caleb.

"Wat nou als er dan meerdere voor de 'ja' kiezen?" Vraagt hij verder.
Lily haalt haar schouders op. "Dan heb je meerdere vriendjes en vriendinnetjes. Het duurt toch nooit lang. "
"Eh, maar ik hoop dat het juist wel lang duurt Lily, niet dat ze volgende week een ander vriendje uitkiest," Damon kijkt haar bijna in paniek aan.
Lily gaat weer voor hem staan, met haar handen op haar heupen. Ze heeft deze houding van Bry afgekeken en helaas voor haar, is het bij Bry ook eerder schattig dan indrukwekkend.
"Daarom moet je het ook maar aan één meisje vragen. Dan hoeft ze jou niet te delen en krijgt ze ook geen andere vriendjes. Duh...."
Ja, logisch. Als je trouw blijft, blijft zij ook trouw. En dat horen we dan van een klein meisje.
Met haar hand opgeheven blijft ze voor Damon staan, tot hij door heeft dat ze op het briefje wacht.
Snel legt hij het op haar hand, waarna ze naar Bry toe huppelt.

"Bry, je moet even dit briefje lezen en het juiste antwoord omcirkelen!" Roept ze terwijl ze op de bank naast Bry neerploft.
Met een blik over haar schouder en een brede glimlach kijkt ze ons allemaal aan. 
"Moet ik het hardop voorlezen?" Vraagt ze aan Lily. Die meteen enthousiast begint te knikken.
"Lieve Bry, wil jij verkering met mij, ja, nee, kruisjes Damon." 
"Nee, dat zijn kusjes!!" Roept Lily uit terwijl ze zich dramatisch achterover op de bank laat vallen.
Giechelend kriebelt Bry iets op hetzelfde briefje.

"Is dit het goede antwoord Lily?" Vraagt ze.
Lily kijkt snel, knikt, fluistert iets in Bry's oor, vouwt het briefje weer dicht, springt van de bank af en huppelt naar Damon toe. Allemaal gaan we achter hem staan in een poging om over zijn schouder het antwoord te lezen. Zodra hij het briefje open vouwt, zien we dat Bry een hartje om de 'ja' heeft getekend.
Meteen beginnen we allemaal te joelen en te klappen, terwijl Bry nu ook rood aanloopt.

Lily houdt echter met een boze blik haar hand omhoog, net zolang tot iedereen stil is.
"Damon, jij bent nu aan de beurt!"
Weer kijken we haar allemaal vragend aan. Die basisschool regels zijn best ingewikkeld.
Als ze ziet dat we het allemaal niet weten, zegt ze "je moet haar een kusje geven. Jullie hebben dan pas verkering!"
Meteen veranderd Damon's gezichtsuitdrukking naar ondeugend, terwijl hij naar Bry toeloopt. Die geeft Faith snel aan Julia en rent naar de andere kant van de kamer.
"Hoort ze daarna weg te rennen?" Vragen we aan Lily.
Met een diepe zucht draait ze zich weer naar ons toe. "Jullie weten ook niks he? Natuurlijk moet ze dan wegrennen, meisjes willen geen kusjes krijgen. En pas als de jongen haar heeft gekust, hebben ze verkering. Maar eerst moet Bry zo lang mogelijk uit zijn buurt zien te blijven."
Aha, logisch. Of niet. Maar wel amusant om naar te kijken.

We verspreiden ons allemaal door de woonkamer, ook al is niet helemaal zeker wie we helpen en wie we hinderen tijdens Damon's jacht op Bry. Als ons zusje bij ons in de buurt komt, houden we haar vast, om haar vlak voordat Damon haar kan aanraken weer los te laten en hem te hinderen. Aan Lily's enthousiaste gegiechel te horen, doen we het allemaal goed.