In stilte luister ik naar Bry's antwoord.
Zelfs Nathan is stil. 

"Vind je het erg om te doen?" Vraagt Lily voorzichtig.
"Soms wel. Maar niet zo erg als je zou verwachten. De mensen die ik zo laat voelen, verdienen het. Ik heb nog nooit geholpen om een onschuldig iemand te martelen, dat hebben we allemaal niet.
En ergens is het wel prettig. Hierbij heb ik controle over wat er gebeurt, in plaats van het slachtoffer te zijn,"
Nadat Lily haar aandachtig aan blijft kijken, knikt ze alleen maar.
Ik voel me er nog altijd schuldig over, dat zij dat deel van de martelingen op zich neemt. Ook al wil ze dit zelf. Ik begrijp haar beweegredenen, dat doen we allemaal. Maar dat maakt het nog niet makkelijk. Of geestelijk gezond.

"Kom verder Jade, ik heb een ruimte voor jullie klaar gemaakt. Ik ben wel benieuwd wie er straks gebracht wordt," zegt Nathan terwijl hij voor ons uit loopt.
Wij ook. Want ondanks dat Nathan zich met het smerigste deel van de onderwereld bezig houdt, zijn de regels in zijn groep het strengst. Wat ook nodig is, als je ervoor wilt zorgen dat alles soepel verloopt en er geen overlast van de gebruikers komt.

"Hoeveel weet jij van die nieuwe drug af?" Vraag ik, terwijl we hem volgen.
"Weinig nog maar, ze noemen het 'lava' omdat hij als vloeibaar vuur moet voelen als je ermee stopt.
Maar als je het gebruikt krijg je de beste hallucinaties die mogelijk zijn. Terwijl de gebruiker niet van zijn stoel opstaat, maakt hij de mooiste fantasieën mee. Het effect van een enkele pil duur ongeveer drie uur. En erna heb je alle tijd om te werken of de volgende dosis te regelen. Het afkicken begint precies 24 uur nadat je de vorige portie hebt ingenomen. Na de eerste pil is het al pijnlijk. Als je het echter een langere tijd achter elkaar gebruikt, is het stoppen alleen zwaarder. Tot het aanvoelt alsof je binnenste verbrand.
We hebben nog weinig leveranciers gevonden. En de paar die we hebben gevonden, weten niet veel. Nog twee dagen, en dan hopen we dat samen met de Rat, de nieuwe drugs ook uitgeroeid worden."

"Dat gevoel van verbranden klopt wel. Bry's binnenste zag eruit alsof ze op zou branden," voegt Aiden toe.
"Zo voelde het ook, alsof er vuur door mijn aderen stroomde, het aantal zelfmoorden bij ontwenning zal wel hoog zijn of niet?" Vraagt Bry.
"Ja, en de criminaliteit stijgt ontzettend. Ze verhogen de prijs steeds verder, zodat hun cliënten wanhopiger worden en alles zal doen wat de leverancier vraagt,"
"Is er een manier om terug te vinden wie de drugs gebruikt? De moeder had het erover dat je het niet in het bloed terug kon zien," vraag ik Nathan.

Grinnikend kijkt Nathan me aan, "klopt, maar met een zaklamp zie je het heel simpel. Hun irissen vergroten in het licht. Het heeft iets met de hallucinaties te maken. Als je ze martelt, ervaren ze het als genot, als je ze streelt, gillen ze het uit. De drugs verdraaien alles. Als je eenmaal weet waar je naar moet zoeken, heb je het snel door."

Bij de kamer aangekomen loopt Bry naar de kast in de hoek toe. Lily volgt haar nog steeds. Uit de kast haalt ze een paar handschoenen en een trui met een hoge col. Zonder schaamte trekt ze haar shirt uit en kleed zich om.
"Wil je niet dat je kleren vies worden?" vraagt Lily in haar onschuld, ondertussen loop ik naar haar toe.

"Weet je nog dat Bry de kinderen kon genezen en geruststellen?" vraag ik haar, en als ze knikt ga ik verder, "De vader van Jamie had hem drugs gegeven. Het zorgt ervoor dat Jamie zich anders voelt en gedraagt dan normaal. Bry kan dat niet beter maken, maar als zo iemand per ongeluk haar huid aanraakt, neemt haar gloed die troep over. Dan wordt Bry ziek. En we weten niet of de vader van Jamie ook zoiets heeft ingenomen.
Om geen risico te nemen, zorgen we dat Bry zoveel mogelijk huid bedekt en uit zijn buurt blijft,"

"Maar Nathan verkoopt toch die drugs dingen? Hij raakte haar huid wel aan, kan dat geen kwaad?" vraagt Lily.
Nu ze weet dat ze haar vragen gewoon mag stellen, is er geen houden meer aan. Wat een beetje vertrouwen al voor een kind kan doen.
"Geen zorgen kleine meid. Iedereen die voor mij werkt, mag er geen gebruik van maken. En iedereen die in de buurt van haar komt, wordt eerst door Aiden aangeraakt. Had je gezien dat hij me eerst een hand gaf, voordat ik Bry knuffelde?" legt Nathan uit.
Lily lijkt er even over na te denken voordat ze knikt.
"Aiden kan precies zien wat je zwakke plek is. Als je ziek bent of drugs gebruikt, ziet hij dit direct. Hij kan dus ook zien of we Bry veilig aan kunnen raken,"
"En als je niet veilig was?" vraagt ze.

"Dan breek ik zijn nek," zegt Caleb terwijl hij binnen komt lopen, met Jamie en een klein meisje achter hem aan.
Altijd even subtiel met zijn antwoorden.
"Lily, dit is Kyra. Conor gaat met jullie naar boven. In de kantine hebben ze ijsjes, dat lusten jullie vast wel," zegt Caleb, terwijl Conor zijn hand uitsteekt naar Lily.
"Vertel je me dan ook wat een sloerie is?" Vraagt ze enthousiast, waarop Conor rood aanloopt en verontschuldigend over zijn schouder kijkt.
Nog iets wat ik na moet vragen als we thuis zijn.
Kinderen....
Snel verlaat hij met de meisjes de ruimte. Pas als we de lift horen sluiten, komt Nicolai de kamer ingelopen met Jamie's vader, die er nog redelijk uitziet.
Vragend kijk ik Caleb aan en die haalt alleen zijn schouders op en loopt naar Bry toe,
"er valt weinig eer aan te behalen, hij is zover heen dat hij toch niks voelt. Hij lachte alleen maar,"

Nicolai en Nathan begroeten elkaar en iedereen negeert de man die in het midden van de kamer ongerust om zich heen kijkt. Tot hij Bry in de hoek ziet staan en besluit haar kant uit te rennen. Geen idee of hij haar om hulp wil vragen, of wilt gebruiken om weg te komen. Jamie wil zijn vader tegen houden, maar word grof aan de kant geduwd. Maar voordat zijn vader een paar stappen gedaan heeft, valt hij voorover op de grond met twee gebroken enkels. Giechelend.
"Zo'n domme actie," zegt Aiden, terwijl hij hem aan zijn bovenarm optilt. Daarna laat hij hem meteen weer vallen. "Neem Bry en Jamie maar mee naar de kantine Caleb. Hij is zo high als wat met die nieuwe drug. Bry, je kunt Jamie weer aanraken. Zijn drugs waren kortwerkend, alleen om de pijn te verdoven, we moeten zelf nog iets minder dan een half uur wachten tot we lol kunnen beleven aan dit varken hier,"
Waarop de tweeling met Jamie de kamer weer verlaat.
En de deur achter hen in het slot valt.

Het gevoel van geborgenheid dat Bry's aanwezigheid geeft, is hiermee ook verdwenen. Het enige dat nu voelbaar is, is een kilte. 

Woede, afkeer, haat.

Want als we wel ergens een hekel aan hebben, zijn het ouders die hun eigen kinderen mishandelen en gebruiken. En dat is precies wat deze man heeft gedaan.
Geduldig wachten we af tot zijn roes verdwenen is en hij de pijn weer zal voelen. Dit duurt korter dan verwacht. 
Gillend probeert hij naar de hoek te kruipen waar Bry eerder stond. Hij heeft niet eens in de gaten dat deze hoek nu leeg is.
Hij mag de pijn dan nu eindelijk voelen, zijn angst werkt nu nog beter.
Zowel Aiden als Nico pakken een schouder van hem vast en draaien hem naar Nathan toe.
"Geoffrey. Weet je dat ik geen gezichten vergeet?" Begint Nathan, terwijl hij handschoenen aantrekt. "En jij hebt nooit toestemming gekregen om je zoon bij de leveringen te betrekken, of drugs voor jezelf te gebruiken. Bij de laatste leveringen staat dat als aantekening dat je was overvallen. Ben je daarbij gevallen en zijn ze in je neus geëindigd?"
Geoffrey kijkt hem wezenloos aan. "Gevallen?"
"Ja idioot, je hebt drie belangrijke regels gebroken. Je gebruikt drugs. Je hebt gestolen. En je gebruikt kinderen in de drugshandel. Op het laatste staat de doodstraf. Daar geven we geen waarschuwingen voor. Ik wil alleen weten waarom je besloot je zoon neer te schieten om een bom te plaatsen,"
"Door de lava, die verkoop jij niet. En ik kon alleen maar meer krijgen als ik dat zou doen,"
"Je schoot je eigen zoon neer, om drugs te krijgen?"
"Hij was toch waardeloos, zoveel geld verdiende hij niet. En hij voelde er nauwelijks iets van, meneer Jones zei dat hij meteen geholpen zou worden door de meid van zojuist. Zij zou hem genezen en dan zou erna de bom ontploffen,"
"En als die bom zou ontploffen, wat zou er dan met je zoon gebeuren denk je?"
Met een onnozele blik kijkt Geoffrey naar Nathan. Die idioot had daar serieus niet over nagedacht.

"Wanneer zou je de drugs krijgen van die Jones?" Vraag ik.
"Zijn rechterhand komt ze morgenvroeg brengen, voordat de vorige pil is uitgewerkt. Hij zou van dichtbij controleren dat de bom aan zou komen,"
Degene die ik heb uitgeschakeld was dat. Als dat zijn rechterhand is, dan zijn zijn mannen nog dommer dan ik had dacht.
Na nog een aantal vragen te hebben gesteld, blijken we weinig meer aan Geoffrey te hebben.
Nathan geeft hem en nog een paar andere die in zijn kelder zitten, mee aan Nicolai. Dan kunnen zijn mannen ermee oefenen.

Je kunt immers geen goede lijfwacht worden, als je niet tegen hoop bloed en een beetje dood kunt.