*Yiś*

-Chyba wracasz do zdrowia.-Uśmiechnąłem się,czesząc włosy Jasia.

-To dobrze.-Westchnął.-Chcę,żebyś wypuścił mnie z łóżka...

-Przecież miałeś gorączkę.-Nadal rozczesywałem mu włosy.-I Twoja mama dokładnie Cię pilnowała...

-Szarpiesz.-Zmierzył mnie.

-Wybacz.-Pogłaskałem go po głowie.-Zrobię Ci warkoczyka,co?

-Jak chcesz.-Uśmiechnął się lekko.

-Chłopcy,jesteście głodni?-Mama Yasa wpadła do pokoju.

-Może,Pani mamo.-Yas wzruszył ramionami.

-Ooo!Apetyt Ci wraca!To dobrze.-Klasnęła w dłonie.-No to porcja zupki dla was obu!

Yas zmierzył ją unosząc brew.

-Znowu rosół?

Uśmiechnąłem się lekko.

-Przecież lubisz rosołek.Jak byłeś mały to najbardziej go lubiłeś.

-Ale ile można jeść rosół?

-Znowu wybrzydzasz...-Skarciliśmy go oboje.-Chyba już wróciłeś do zdrowia.

-Dobra,skończcie pierdolić i dajcie ten rosół...

Jakiś czas potem:

-UUU...-Stęskniłem się za pracą,wiesz?-Yas zmierzył mnie z uśmiechem,zalewając kawę.

-Może najpierw się uczesz...-Zachichotałem,gapiąc się na jego szopę i szykując jedzonko dla dzieci.

-To potem,kocie.Najpierw trzeba zjeść śniadanie.

-Już...Już...-Uspokoiłem go.-Zaraz zrobimy coś pysznego do jedzenia.

-Czekam na to...

-Chłopcy,a może ja wam coś przyrządzę?-Mama Jasia weszła do kuchni jak zawsze uśmiechnięta.

-O nie,nie.Dzisiaj ja robię śniadanie.-Odparłem wesoło,a mama Yasa jeszcze szerzej się uśmiechnęła.

-Jak to miło z Twojej strony,skarbie!Widzisz,nic tylko brać przykład!

-Chętnie wezmę taki przykład.-Uśmiechnął się znacząco.Znowu pewnie mu się chce...

Przewrocilem oczami.
Mama Jasia usiadła z nami do stołu.

-A ty znowu do śniadania w piżamie...-Zmierzyła syna.

-No i co?-Podniósł pytająco brew.

-To niekulturalne.

-Oj mamo...

-Zdziczałeś synu.-Pokiwała głową,a ja położyłem tosty na stół.

-Mmmm...

-A ręce umyłes!?-Zmierzyła go wymownie.

-Tak mamo...-Westchnął,biorąc jedzenie.

Zjedliśmy śniadanie.

-To ja się zbieram.-Yas poszedł po ubrania,a ja umyłem naczynia.

-Ubierz coś ładnego.-Uśmiechnąłem się do niego.

-No to będzie ładnie.-Puścił mi oczko.-Bardzo.

Ja przygotowałem jedzenie dla bobosiów i poszedłem je obudzić.

-Yas.Wezmiesz dzieci do przedszkola?-Wszedłem do sypialni.Akurat się przebierał.

-Mhm.-Mruknął,kontynuując ubieranie się.

-Ładnie Ci w tej koszuli...-Dotknąłem materiału,wyczuwając pod nim ciepło skóry.Pocałowałem go w usta.Nagle Usłuszałem skomlenie bobosiów.-Dokończymy to potem.-Uśmiechnąłem się i poszedłem do dzieci.

-Tylko na nie uważaj.-Mama Yasa zmierzyła Yasa.W sumie to uroczy widok.Yas trzymający dzieciaczki za rączki.

-Spokojnie.-Zmierzył ją z lekkim uśmiechem.

-Szalik ubierz.Chory byłeś.-Nałożyłem Jasiowi szalik na szyję i starannie otuliłem.

-Yi prz...

-Słuchaj Yiusia synu,bo ja Cię Dopadnę.-Mama przerwała Yasowi,a on westchnął głośno.

Wyszedł z dziećmi,a ja spojrzałem na jego mamę.

-Może zrobię kawę?-Zaproponowałem.

-O!Świetny pomysł.-Klasnęła w dłonie.-To ja ją zrobię,skoro ty zrobiłeś śniadanko.

-O!Znalazłem przepis na ciasto.-Odparłem,biorąc gazetę do rąk.

-Ciekawie wygląda.-Zajrzała do owej gazety,ktorą przeglądałem.

-Yas pewnie coś narobi...-Westchnąłem z uśmiechem.

-To nie pierwszy raz.-Zachichotała.

-No to napewno....

Nasza rozmowa polegała głównie na żartach z Yasa i ładnych wystrojach wnętrz...

************************************
-Hej!-Przywitałem się wesoło.Sona obróciła się i pomachała mi.

-A ty co tu robisz?

-A,chciałem was odwiedzić.-Uśmiechnąłem się lekko.-Gdzie Yas?

-Ktoś mnie wołał?-Usłyszałem jego głos i zaświeciły mi się oczy.

Kurde...Wygląda tak seksownie w tym czarnym fartuszku...

Zrobił zdziwioną minę,widząc mnie.

-Co tutaj robisz?-Podszedł do mnie,a ja potajemnie chwyciłem go za rękę.

-Chciałem Cię odwiedzić...

-Jak miło!-Rozpromienił się.-A co z moją mamą?

-A,poszła na zakupy.

-Może kawy?-Sona wtrąciła się.

-Mam dać wam zarobić?-Uśmiechnąłem się wesoło.

-Dołożysz się do wypłaty,którą Ci do domu przynoszę.-Yas zaśmiał się.

-Haha,no dobra.Będziesz miał na kredki.-Uśmiechnąłem się do niego.

-Jakiś ty łaskawy...-Zachichotał.-Zaraz Ci osobiście zrobię kawę...

-Cóż za zaszczyt.-Musnąłem jego rękę.-Będę wdzięczny.

-Z mlekiem i jedna łyżką cukru?

-Jak ty mnie znasz...-Poczułem jak czerwienią mi się policzki.

-Wiem to,co wiedzieć muszę.-Uśmiechnął się do mnie.-Idź sobie gdzieś usiądź.

Wybrałem jasny stolik przy oknie.Lubię czasem tak poobserwować ludzi...
Jakaś babka miała paskudną torebkę...

-Chyba dostanę za to jakiś napiwek,co?-Nagle pojawił się Yas,a ja mimowolnie się uśmiechnąłem.

-Może.Ale to dopiero w domu.

-Oooo,a to ciekawe.-Zatarł ręce.

-Yas!-Wołanie zza drzwi.

-O,chyba mnie ścigają.-Uśmiechnął się przepraszająco i biegiem tam poleciał.

Westchnąłem i upiłem łyk kawy.Była wyborna...
Gapiłem się w ludzi siedzących w kawiarni.Jakieś dwie młode dziewczyny,starsza pani i dziwny koleś mierzący wszystko wzrokiem.Nic ciekawego.

Tęskniłem za Yasem...Ale przecież pracował...

Co jakiś czas pojawiał się ale głównie gadał z Soną.
Zupełnie o mnie zapomniał...Do głowy przyszła mi dziwna myśl...Znowu kręcił z Soną?W końcu to jego była...
Obserwowałem ich uważnie.Niby wszystko w normie,pracują razem...

Yi,nie bądź zazdrosny...

Poszli do skladzika,czy coś.Może powinienem to sprawdzić?
Podszedłem do drzwi,chcąc posłuchać.To trochę nie ma miejscu ale może rozmawiają o czymś istotnym...
Gadają o jakiś włosach...
To brzmi jak flirt...

-Jak możesz!?-Wleciałem do pomieszczenia,czując jak łzy zbierają mi się do oczu.

Yas i Sona zmierzyli mnie z ogromnym zaskoczeniem,a ja zacząłem szlochać.

Yas zaciągnął mnie za sobą,łapiąc za rękę.

-Jak ty mogłeś...-Rozszlochałem się.

-Ale co się stało?-Yas spojrzał na mnie ze zmartwieniem.

-Przyznaj się,że kręcisz z Soną!-Wygarnąłem mu.-Na włosy ją wyrywasz,co?!Mi nigdy nie mówiłeś,że mam śliczne włosy!-Rozbeczałem się.

-Yi,do cholery!Jak mogłeś pomyśleć,że z nią kręcę!-Był trochę zdenerwowany ale to potem zmieniło się w zmartwienie.-Nic między nami nie ma.Po prostu sona chce się ściąć na wesele i szukaliśmy dla niej fryzury...

Teraz poczułem się naprawdę głupio.Mimo to nie mogłem przestać płakać...

-Naprawdę?-Głos mi się łamał.

-Tak.-Złapał mnie za rękę.-Ty też masz śliczne włosy.-Pogłaskał mnie po głowie.-I podkabluje na Ciebie,że podsłuchujesz innych.

Nadal ciężko było mi opanować łzy.

-No już...Nie płacz,słońce.-Przytulił mnie do siebie.Wtyliłem się bardzo mocno,próbując uspokoić łzy.-Już,juz.-Czułem jak całuje lekko moja szyję.-Trzęsiesz się.

-Przepraszam...-Szepnąłem.
Tuliliśmy się jeszcze trochę.

-W porządku?-Yas spojrzał na mnie,dotykając mojego policzka.

-Mhm.-Otarłem oczy,by pokazać że jest już dobrze.

-Cieszę się.-Pogłaskał mnie po głowie.-Wiesz...Ja muszę wracac do pracy...W domu zrobimy coś miłego...-Uśmiechnął się jakoś dziwnie.Ja nadal miałem fatalny nastrój.

-To ja pójdę na spacer...-Oznajmiłem beznamiętnie.Dziwne uczucie siedzi mi w głowie.Mam nadzieję,że mama Yasa nie wykupiła całego sklepu...

*Yas*

-I co robisz,Synu?-Mama zmierzyła mnie,czytając gazetę.

-A,takie tam...Wiesz...Dla Yi.-Zacząłem zapalać świece.

-A,A...Randewu co synek?-Zachichotała,a ja poczułem że robię się czerwony.

-No i co mamo?-Podniosłem brew.

-A nic,nic.Tylko nic Yiusiowi nie zrób.-Uśmiechnęła się lekko.

-A co mam mu zrobić.-Wzruszyłem ramionami.-Nic nieprzyjemnego.

-Tylko mi ciszy nocnej nie zagłuszajcie.-Zaśmiała się,a ja zesztywniałem.

-Mamo...Bez takich żartów.

-Bo ty myślisz,że ja mam dziesięć lat i nie wiem co wy tam robicie...Własnej matki nie Oszukasz...

-Mamoo...-Zmierzyłem ją.-Idź może poczytaj książkę.

-Ooo,juz mnie wyganiasz.-Pomachała ręka.Na szczęście poszła i mogłem działać.Przygotowałem łazienkę.Kapiel to chyba dobra niespodzianka...

Usłyszałem jak zamykają się drzwi...Zleciałem na dół,gapiac się na Yi.

-Ojej...-Spojrzałem na niego.-Jesteś cały mokry...

-Złapała mnie ulewa.-Odparł ponuro,zdejmując mokre buty.

-Mam na to radę.-Pokiwałem głową.-Co powiesz na gorąca kąpiel?

-Ojej...-Yi uśmiechnął się lekko.-Jak miło.

-Pewnie zmarzłeś.-Szepnąłem mu do ucha.-Twoja skóra jest zimna...

-Może troszeczkę zmarzłem.-Potarł ręce o ramiona.-Aaa...pójdziesz ze mną do łazienki?

-Pójdę.-Uśmiechnąłem się czule i zabrałem Yi do łazienki.
Świeczki zaczęły już mocno pachnieć.

-Przygotowałeś to wszystko dla mnie?-Yi uśmiechnął się szeroko.

-Dla Ciebie wszystko.Wyskakuj z ubranek.-Musnąłem jego dłoń.

Zarumienił się.

-Nie mów mi,że się wstydzisz...

-To zawsze trochę krępujące...

-W takim razie Ci pomogę,co?-Dotknąłem jego piersi przez koszulę.Drżał.

Pokiwał niepewnie głową.Przysunąłem się do niego i lekko dotknąłem jego szyi.Zacząłem odpinać koszulę.Chciałem mu zrobić malinkę ale się powstrzymałem.Odpiąłem wszystkie guziki do końca.Yi patrzył mi w oczy,a ja położyłem dłoń na jego klatce piersiowej,wsuwając rekę pod koszulę.Skóra stała się gorąca.Zaczalem zsuwać materiał z jego ramion.Nasze twarze dzieliły milimetry.

-Tęskniłem za tym.-Yi szepnął do mnie,a ja przyssałem się do jego ust.Gdybym mógł,zdarłbym z niego wszystkie ubrania i przeleciał...

Zdjąłem z niego koszulę i wpatrywałem się w jego nagi tors.Ciągle dotykałem jego piersi.Patrzyliśmy sobie w oczy.Czułem się coraz dziwniej...

-Skąd masz tutaj siniaka?-Dotknąłem jego ramienia.

-A,to...-Dotknął tego miejsca.-Uderzyłem się o szafkę...

-To dam buzi,żeby nie bolało.-Pogłaskałem to miejsce,a Po chwili pocałowałem.

Yi uśmiechnął się lekko i wtulił do mnie.Zrobił to tak mocno,że nogi odmówiły mi posłuszeństwa i wylądował w wannie...

-Przepraszam skarbie.-Uśmiechnąłem się słodko.Yi otrzepał się.

-Jeszcze nie zdjąłem wszystkich ubrań...

-Ja też.-Uśmiechnąłem się lekko.

-To może to zrób...-Uśmiechnął się zalotnie.Zdjąłem koszulkę i rzuciłem ją w kąt.

-Teraz lepiej...-Yi szepnął.Rumienił się.-Wiesz co?Woda jest świetna.

-Najpierw spodnie zdejmij,a potem się kąp.

-To mi pomóż.-Yi chyba ma zalotny nastrój...

-Jak sobie życzysz.-Uśmiechnąłem się i Pomogłem mu.Yi zanurzył się w wodzie.

-Czekam na Ciebie.-Zamachał palcem,chcąc mnie przywołać.

-Kto powiedział,że będę się z Tobą kąpał...
.-Obiecałeś!-Naburmuszyl się.-Kłamczuch.

-No już,już Idę.-Wszedłem do wanny.

Yi wyszczerzył się,bo dostał to co chciał a ja usiadłem obok.

-Mam nadzieję,że Ci się podoba.-Pokiwałem głową,rozsiadając się.

-Bardzo miła atmosfera...-Wyszczerzył się,a ja delikatnie objąłem go ramieniem.Chyba mu się spodobało...

Nagle spochmurniał.

-Coś się stało?

-Teraz tak głupio się czuję z tą całą dzisiejszą akcją...-Gapił się bez słowa w wodę.-Jak mogłem pomyśleć o takich rzeczach...Że wy...

-Zapomnijmy o tym,co?-Przytuliłem go ramieniem do siebie.-Nic się nie stało.

-I tak przepraszam...-Delikatnie wtulił się do mojej piersi.

-Oj przestań się tym zamartwiać...-Poczułem sie jakoś głupio...Za bardzo się Przejmuje jedną rzeczą...-Może pomryziać Cię po pleckach?

Yi uśmiechnął się lekko.

-Jaki ty jesteś kochany...-Dostrzegłem rumiemiec na jego twarzy.

Zacząłem wodzić palcami po jego plecach.

-Jesteś spięty.-Zacząłem.

-Ja?Wcale nie.-Wzruszył ramionami.

-Twój kark jest twardy jak kamień,więc czymś się martwisz.-Dotknąłem teraz jego szyi...

-Sam już nie wiem...-Wyglądał na zagubionego.

-Wiesz,że mi możesz powiedzieć.-Spojrzałem mu w oczy.

-Nie ma problemów ale po prostu...Mam jakieś przeczucie,że coś się wydarzy...-Dotknął mojej szyi.-Zapomnijmy o tym,to głupie gadanie.

-Jak chcesz ale gdybyś czegoś potrzebował...-Ponownie pozwoliłem mu się wtulić.
Tuliliśmy się dopóki woda nie stała się zimna i Yi chciał już wyjść.
W sumie to już bym się położył do łóżeczka.

-Moje biedne plecy tego potrzebują.-Rzuciłem się na łóżko,a Yi uśmiechnął lekko i Nakrył kołdrą.

-Cóż za entuzjasta.Ty i łóżko.No,no,no...

-Zaraz Ci zapalę świeczki dla romantyzmu.-Zapaliłem kilka,bo w półmroku leżało się lepiej niż przy lampach.

-Słodko.-Otulił się tą kołdrą Jak parówka.

-Moge się wprosić do Twojej kołderki?-Zmierzyłem go z uśmiechem.

-No bardzo proszę,tylko bez sztuczek bo chcę spa...

Pocałowałem go i wskoczyłem pod kołdrę,tak że prawie leżałem na nim.

-Jakich sztuczek?-Uśmiechnąłem się szeroko.

-Właśnie takich...-Policzki Yi znowu się zarumieniły.

-A pokiziać się dasz?-Przejechałem ustami po jego szyi.

-Może.-Uśmiechnął się,a ja zacząłem go ponownie całować.
Chwilkę to trwało i było bardzo przyjemnie...

-Mieliśmy iść spać,wiesz jaki jestem zmęczony?-Yi uśmiechnął się lekko.

-A nie wolisz robić czegoś innego?-Złapałem go za ręce.

-No to dzisiaj sobie nie popierdolisz.-Yi zachichotał.-No co Ci rzedla mina.Spać.Kładź się.Pokiziam Cię po włoskach.

-Nie lubię być kiziany po włoskach.-Prychnąłem,kładąc się obok.

-Przeze mnie lubisz.-Yi odparł dumnie.-A właśnie,gdzie Twoja mama?

Ja już prawie zacząłem zasypiać.

-Pewnie spi...

-Jak wchodziłem,to jej nie widziałem.-Yi był trochę zmartwiony.

-W sumie to mogła się gdzieś zawieruszyc...Albo wpadła do piwnicy...-Wylazłem z łóżka.Na wszelki wypadek warto poszukać.Łazi zawsze po takich miejscach,gdzie mogłaby się zabić...-Pójdę poszukać...

-Iść z Tobą?-Yi patrzył na mnie lekko zmęczonym spojrzeniem.On wygląda na takiego przemęczonego.

-Zostań tu.Co Jak bobo się obudzą?-Rzuciłem tylko po to aby został.I tak zaśnie.

-O-ok...Tylko...

-Hm?Czegos potrzebujesz?

-Uważaj na siebie.Nie chcę,żebyś znów sobie coś połamał...

-Będę.A ty się prześpij.Jesteś bardzo zmęczony...-Podszedłem,żeby pocałować go w czoło.

Jak dorwę mamkę,to ją opieprzę...Chyba,że ktoś ją porwał ale kto by z nią tyle wytrzymał...

************************************
Wpadłem na górę i To obudził się do trzasku drzwi...

-I co?-Spojrzał na mnie zaspanym wzrokiem.

Usiadłem zdołowany na łóżku.Trochę głupio zgubić własną matkę,prawda?

-Nie mam pojęcia gdzie jest...Wyparowała...

-Poczekaj,pójdę Po wodę.-Yi podniósł się z łóżka,a ja poleciałem za nim.-Na pewno się znajdzie.-Yi zaczął mnie uspokajać.Krążyłem zdenerwowany Po pokoju.

-A jak ktoś ją porwał?-Westchnąłem ze zdenerwowaniem.-Wariatów nie brakuje...

-Jestem pewnien,że nie.-Yi dotknął mojego ramienia.-A może już wróciła do domu?

-Tak bez pożegnania?-Myślałem,że zaraz zacznę walić w stół...

Nagle usłyszałem jak otwierają się drzwi.Prawie dostałem zawału.

-A wy jeszcze nie śpicie?-Moja mama zmierzyła nas z zaskoczeniem.
Chętnie bym jej czymś przywalił ale nie wypada,a poza tym klepa będzie i to trzy razy mocniej.

-Czemu znowu zniknęłaś bez słowa!?-Wtuliłem się do niej bardzo mocno.Miałem jakieś dziwne wrażenie,że się poryczę...-Gdzieś ty była!?

-Ja?U starej przyjaciółki.-Odparła szybko.-Tak żeśmy się zgadały...No ale nie chciałam zostawać na noc,bo ktoś was przecież musi pilnować...

-Cholera jasna,mamo!-Nadal trwałem w nią wtulony.-Czemu nic nie powiedziałaś!?

-Zaciągnąłeś Yi do łazienki,to nie chciałam wam przeszkadzać.-Wzruszyła ramionami.-Potem jeszcze powiecie,że was podglądam.

-Zatłukę Cię mamo...

-Oj wiem,że mnie kochasz.-Pogłaskała mnie po głowie.-Nie martw się tak mamusią,bo mamusia sobie sama świetnie poradzi,a ty drgawek dostaniesz.No już,już taki duży a panikuje jak mnie nie ma.

-Robisz różne dziwne rzeczy i trzeba Cię pilnować.-Mruknąłem cicho.

-Mówisz zupełnie jak Twój ojciec.-Przewróciła oczami,a potem dotknęła moich włosów.-Ile spałeś?

-Nie spałem.-Wzruszyłem ramionami.-Szukałem Cię.

-To na co czekasz!?Do łóżka!-Popchnela mnie w stronę schodów.-I ty Yi też.Wyspać się,wyglądacie jak trupy.

W sumie wizja ciepłego łóżeczka i Yi obok wydawała się ciekawa...

-Widzisz,mówiłem że się znajdzie.-Yi dotknął mojego ramienia,gdy kładliśmy się do łóżka.Wtuliłem się w Yi.Chciało mi się tak cholernie spać...

-Dobranoc.-Rzuciłem szybko i poczułem Glaskanie po głowie.

-Mam nadzieję,że nie będziesz miał koszmarów...-Szepnął.

Teraz poczułem taki głupi dreszcz.Doskonale wie,że mam koszmary...

************************************
Obudziło mnie palące słońce.Oczy ledwo się otworzyły.Czułem się jak na kacu,a Yi nie było w łóżku...Szybko wstał...

Poleżałem chwilę w łóżku i zerwałem się po jakichś dziesięciu minutach.Zszedłem na dół,żeby poszukać Yi.

Siedział w szlafroku dość zaspany i popijał kawę.Mama latała po kuchni jak szalona...Skąd ona ma tyle energii?

-O dzień dobry,synek!-Zwróciła na mnie uwagę,a ja Mruknąłem kilkukrotnie.Nadal w cholerę chciało mi sie spać.-Wyspałeś się?

-Nie.-Rzuciłem i usiadłem obok Yi.

-Ojoj.To zjedz śniadanko.-Pogłaskała mnie po głowie.-Na pewno będziesz miał dużo energii.

-Pięknie pachnie.-Yi pochwalił jedzenie,pijąc kawę.

-A Tobie jak się spało?-Zacząłem temat.

-Ujdzie...Ale dusiłeś mnie włosami...

-Jestem pewnien,że chciały Cię tylko przytulić.-Uśmiechnąłem się słodko.

-Bardzo się rzucałeś...

-Aj tam.To nic.-Machnąłem ręka.-Jedz,bo zjem za Ciebie.

-Ani się waż!-Mama zmierzyła mnie wymownie.

-No dobra,dobra...-Machnąłem ręka.-Jakieś zajęcia macie?

-Ja muszę popracować trochę w ogródku.-Yi zaczął,a mamka zaczela gadać z kimś przez telefon.

-Pomóc Ci?

-Nie,nie.Kwiatki mi połamiesz.Zajmij się czymś.Miałeś obraz skończyć.

-O...No tak...Zapomniałem...

************************************
Chyba znowu zasnąłem...

Obudził mnie dopiero jakiś wrzask.Chyba Yi...kurde nie wiem...Może lepiej go poszukam...
Przeczesałem cały dom ale nigdzie go nie było.Mamka poszła na zakupy,więc go nie dręczy...Robił coś w ogródku.Pewnie tam jest...

Tylko czemu miałby krzyczeć?

Chamsko sb tu obetnę,żeby zbudować sztuczne napięcie <3