*Irelka*(Tego jeszcze nie było xd)

Tak się czasem zastanawiam czy tylko ja tu jestem normalna.

-Przestań wyć.-Zganiłam tego oszołoma.-Zachowuj się jak mężczyzna.

-Łatwo ci mówić.-Otarł łzy ale po chwili znowu się rozpłakał.

-Uspokój się.-Złapałam go za brodę,żeby spojrzał mi w oczy.-Nie wiem co w niego wstąpiło ale on cię kocha.Uwierz mi.I tak się z nim potem policzę...-Starałam się pocieszyć Yi,tym że potem najebię jego chłoptasiowi.-Uspokoj sie.Ale już.

Otarł oczy ale dalej chciało mu się płakać.

-Zaraz pojde mu najebać,bo widzę że się ledwo trzymasz.-Uśmiechnęłam się.Poza tym nie widziałam tego drugiego oszołoma od dwóch dni.

-Tylko...-Nie zrób mu krzywdy...Mimo wszystko.-Yi spojrzał za mną,kiedy dryptałam sobie do drzwi.

-Dobra.Najebię mu tak,że jeszcze będzie żył.-Machnęłam ręką i wyszłam.

Ciekawe co ten rak teraz robi...

******************************

-Cześć.-Przywitałam się i zastałam Jasia,leżącego na kanapie.-Przyszłam ci najebać.

-Świetnie.-Uśmiechnął się smutno.-Ale już nie musisz.Możesz mi pomóc,zamiast mnie lać.

-Coś ty zrobił?-Przysiadłam się obok i wskazałam na jego powykrzywianego przeszepa.-Tę łapę na pewno masz złamaną...

-Ah.To nic takiego...Po prostu miałem drobny wypadek...-Machnął tą zdrową łapa i skrzywił się z bólu.

-Drobny?-Podniosłam pytająco brew.Na drobnostke to nie wygląda.-Powiedz co zrobiłeś.

-Chciałem popatrzeć w gwiazdy,wiesz...-Chyba się trochę zazenowal.

-Zjebałeś się z dachu?-Westchnęłam.-To było do przewidzenia.

-Skąd ty...

-Zawsze kiedy masz doła,to siedzisz na dachu i gapisz się w niebo.

-Dobrze mnie znasz...

-Ktoś cię musi poskładać.Nie możesz tu tak leżeć.-Spojrzałem na tego debila stanowczo.

Nie odpowiedział.Rzucił tylko na mnie okiem.Jak zawsze muszę wszystkim ratować dupę.

******************************
-Co cię tak długo nie było?-Zedi łypnął na mnie okiem,pijąc herbatę.-Ile można komuś suszyć łeb?

-No jak to rakowisko się połamało,to co miałam zrobic?Co ja będę biła prawie dobitego.To niehonorowe.-Wzięłam się pod boki i rzuciłam okiem na zdziwionego Yi.

-Jak to połamanego?

-E,tam.Połamał sobie to i owo.Soraka nie da rady go poskładać,bo nie ma sprzętu,więc wywiozłam go do Akali i reszty.

-Co?-Yi zmierzył mnie z zakłopotaniem.-Nie rozumiem...

-No czego ty nie rozumiesz?Łapę ma na sto procent połamaną w kilku miejscach,więc...

Nagle Yiusiowi się chyba taśma urwała ale Zed w ostatniej chwili go złapał.

-Irelko,jakaś ty romantyczna.Sprawiasz,że ludzie schodzą.-Zed zachichotał,kładąc nieprzytomnego Yi na kanapie.

-Spierdalaj.-Syknęłam i zaczęłam cucic tego debila.

-Wstawaj!-Męczyłam go tak długo,aż w końcu otworzył oczy.

-Zemdlało ci się.-Zedi spojrzał na Yi wymownie.

-Ojej...

-Tak się przeraziłeś losem raka?

-Ja chcę go zobaczyć.-Spojrzał na mnie prosząco.

-Potem do niego zajrzymy...

-A nie możemy teraz?-Wyglądał na trochę smutnego.

-No dobra...-Miałam odmówić ale nie umiałam.

*Yi*

Siedziałem lekko zagubiony,patrząc czasem w podłogę,czasem na Irelkę.

-Idziesz?-Kiwnęła głowa,a ja od razu wstałem.

Weszliśmy na salę.
Jak zobaczyłem Jasia to od razu poczułem się winny.Stałem tak nad nim i patrzyłem.Zrobiło mi się trochę przykro.

-Mogłem cię dopilnować.-Złapałem go za rękę,którą przyciągnąłem do siebie.Czułem się bardzo źle z faktem,że zostawiłem Yasa samego,żeby zrealizował swoje chore pomysły.-Straszny ze mnie dupek.

-Nieprawda.-Otworzył oczy i spojrzał na mnie.Trochę się wzdrygnąłem,sam nie wiem dlaczego...-To ja jestem skurwysynem...

-Trudno się nie zgodzić.-Uśmiechnąłem się lekko.-Ale to ja pozwoliłem ci na to wszystko.

-To był wypadek.-Machnął ręką i skrzywił się z bólu.-Ale zasłużyłem.

-Nie zasłużyłeś na łamanie się,tylko na porządnego plaskacza w twarz.-Mój ton głosu brzmiał trochę...chłodno?

Po raz pierwszy zacząłem się zastanawiać czy jestem gotów mu wybaczyć...To zbyt mocno bolało ale życie bez niego...

-A zasłużyłem na wybaczenie?-Czy on czyta mi w myślach...

-Chyba powinienem się nad tym zastanowić.-Kiwnąłem głową,chcąc wyjść z sali i samemu wszystko przemyśleć ale zdarzyło się coś niezwykłego.Padł przede mną na kolana...Naprawdę nie powinien wstawać...

-Nie mów,że mi nie wybaczysz.No nie rób mi tego!-Spojrzał na mnie smutno.Czy naprawdę żałuje?

-Zrobiłeś coś bardzo złego...-Starałem się nie brzmieć jakoś oschle.-To bolało...Bardzo.

-Przepraszam...-Spuścił głowę.-Bardzo cię przepraszam...Wiem,że nie zasługuję na twój szacunek i twoją miłość a...-Czy on płacze?Nie do wiary...

-Mh...-Chciałem zacząć temat ale nie dał mi dojść do słowa.

-Błagam cię...-Zasłonił twarz zdrową ręką.-Nie wiem jak jeszcze mam przeprosić...Yi...wiesz,że cię kocham...

Stałem tak nad nim i patrzyłem w zupełnym milczeniu.

-Nie potrafię wyjaśnić czemu zadałem ci tyle bólu ale nie chcę tego robić...Nie mów,że mnie zostawisz...Nie mogę bez ciebie żyć!-Znowu na mnie popatrzył,a łzy spływały mu po policzkach.

Ciągle nie potrafiłem się odezwać.Teraz widzę jak beze mnie się rozpada...

Schyliłem się i przytuliłem go.Nie mogłem sobie tego odmówić...
Jaś wtulił się we mnie i rozryczał jeszcze bardziej.To słodkie,że wylewa dla mnie łzy.Chwilę się tak przytulaliśmy i chyba poznałem odpowiedź na pewne pytanie.

-Wybaczysz mi?-Spytał,tuląc się w moje ramię jak małe dziecko.

Pogłaskałem go po głowie,z lekkim usmiechem.

-Już dawno ci wybaczyłem,tylko tego nie widziałem.-Ja też się do niego wtuliłem.Siedzieliśmy tak dłuższa chwilę,aż Yasuo trochę się uspokoił.

-Wracaj do łóżka,bo jak ciocia Akali zobaczy...

Otarł twarz i kiwnął głową.

-Masz rację...Będzie bardzo zła...

Pomogłem mu wstać i wrócić tam gdzie być powinien.Chyba naprawdę wszystko go boli...

-Może się zdrzemniesz?-Zaproponowałem.Wygląda na bardzo zmęczonego.

-Nie chce mi się spać jak mogę patrzeć na ciebie.-Uśmiechnął się lekko.

-Nie podlizuj się.-Ja też posłałem mu uśmiech.

-Cześć gołąbeczki.-Do pokoju wpadł Zed,mierząc nas wesoło.-Po dramie?

-A ty się nie interesuj.-Yas posłał mu udawane zabójcze spojrzenie.

-Jakiś ty nerwowy.-Zed zachichotał.-Powinieneś dać Yi buzi na zgodę.

-No właśnie.-Zmierzyłem go wymownie.-Co za brak romantyzmu...

-No jak mam cię pocałować,skoro muszę tu leżeć.-Spojrzał na mnie jak na debila.

-Już podchodzę,wystarczyło poprosić.-Zrobiłem krok do przodu.

-Nie wkurwiaj mnie...-Jaś zmierzył mnie z udawanym oburzeniem.

-Nie marudź.-Pocałowałem go w nos,a potem w usta.

-Rzucił się jak na szynkę.-Zed zarechotał.

-Zed, przestań się droczyć z ludźmi,bo ci zrobię lewatywę.-W drzwiach stanęła Akali.

-Ciotuniu kochana...

-Nie nazywaj mnie tak,bo wylecisz z okna.-Spojrzała na niego chłodno.-Zawijaj się stąd w podskokach,bo zamknę cię na położnictwie.

-No dobrze,po co te nerwy.-Machnął ręką.-Idę już.

-Dzięki.-Zmierzyłem ją z wdzięcznością.

-Wiesz co?Chyba jednak się prześpię...Trochę rozbolała mnie głowa.

-Dobry pomysł.Drzemka dobrze ci zrobi.To dobrych snów.-Usmiechnąłem się lekko.

-Nie dasz mi całuska na dobranoc?

-Ah...zapomniałem.-Pochyliłem się nad nim i pocałowałem w czoło.-I nie denerwuj ciotuni Akali.Nie bądź jak Zed.

-Co ty...Ja ją powkurwiam bardziej.-Roześmiał się,a potem skrzywił z bólu.

-Lepiej już spróbuj zasnąć.Mam przy tobie zostać?-Właściwie,to nawet chciałbym zasnąć razem z nim.

-Nie będę cię przy sobie trzymał.

-To nie problem.Wezmę kilka rzeczy...

-Tak,zostaw dzieci Irelce...No co z ciebie za matek?

-Masz rację.-Kiwnąłem głową.-Ale nie myśl sobie,że nie wrócę.

-Nawet nie chcę o tym myśleć...

-Śpij już.-Jeszcze raz pocałowałem go w czoło i skierowałem się do wyjścia.

*Ogólnie jakiś czas później (Zedi załatwił Jasiowi powrót do domu,bo Akali nie chciała go puścić i teraz Yi jest jego mała pielęgniarką*

-Ta poduszka jest niewygodna.-Yas zmierzył mnie wymownie.

-Sam jesteś niewygodny.Tak się ułożyłeś,to tak masz.-Rzuciłem na niego okiem.

-Parszywe życie...-Westchnął.-Wiesz na co mam ochotę?

-Tak?-Odwróciłem się do niego.

-Na cieplutki rosołek...ale wiesz,taki babciny,z miłością...

-A ja też ci mogę zrobić rosołek z miłością?Żadnej babci nie znam...

-Od ciebie bedzie nawet lepszy.-Posłał mi lekki uśmiech.

-Już się tak nie podlizuj.-Zarumieniłem się lekko.-Kto wie?Może zrobię ci ten rosołek.

-Mmm...Smakowicie...

-Jak zasłużysz.-Wziąłem się pod boki.-Teraz mam trochę pracy,więc wybacz...

-Luz.Coś bym pociapał ale nie mogę...

-Było nie skakać z dachu.-Wzruszyłem wesoło ramionami.

-Ile razy mam powtarzać,że ja nie celowo?-Zabił mnie wzrokiem,aż mnie to rozbawiło i zacząłem się śmiać.

-Dobrze,spokojnie.Zrobię ci ten rosół.

-Świetnie.-Kiwnął głowa,a ja poszedłem się zająć podstawowymi domowymi zajęciami.

-SIEMANO!!-Do domu wpadła Irelka.Zapomniałem,że ma klucze...

-Witaj Irelko.-Jaś przywitał się,a ja wyszedłem zza winkla kuchni,trzymając w ręce marchewkę.

-Ładny fartuszek.-Irelka zachichotała.

-Lepszy niż większość twoich ubrań.-Zachichotałem wesoło.

-Pierdol się.-Zmierzyła mnie i rozsiadla się na kanapie,obok Jasia który gapił się w telefon.

-No nie widzisz,że jestem niedysponowany.-Jaś obrzucił ją spojrzeniem zabójcy.

-Złamana ręka nie przeszkadza w seksie.-Wzruszyła ramionami,a ja spaliłem się ze wstydu.

-No nie tylko rękę mam złamaną.-Jaś chciał szybko zmienić temat.-Patrz,Yi się tobą załamuje.

-To ja wracam do kuchni...-Odparłem i szybko zniknąłem za rogiem.

-Co to za pornole,co?-Irelka zrobiła udawaną minę oburzonej zakonnicy.

-Twoje życie to jeden wielki pornol.-Jaś zmierzył ją chłodno.-Powiem Zedowi,że nazywasz go pornolem.

-Myślałam,że Yi sie wkurwi i najebie ci marchewą...-Westchnęła i włączyła telewizor.

-Słyszałem.-Wystawiłem łeb z kuchni.-Nie kłócić się.

-Patrz,twój serial.-Irelka zmierzyła Yasuo,który spojrzał na telewizor.

-To są reklamy.

-Są nudne jak ty.-Zachichotała,a potem zadzwonił do niej telefon.

-Moje bubu mnie potrzebuje,także muszę spadać.Cya.

-Idź, idź.Żegnam.-Yas pomachał jej i rzucił złośliwie.

-Chcesz rosołku?-Zmierzyłem go z lekkim uśmiechem.

-Mniam mniam.-Rozpromienił się.

-Widzę,że się cieszysz.-Podszedłem i usadowiłem się obok.

-Będzie trochę kłopot z trzymaniem...

-Przecież mogę cię nakarmić.-Zaproponowałem i wziąłem łyżkę w dłoń.

-To dziecinne...

-Ty też.No daj sobie pomóc.

-Dobra...Chyba nie mam innego wyjścia,by coś zjeść.

-Dokładnie.No,leci samolocik.

-Mh.Trochę za mało soli.

-Jak pies je to nie szczeka...-Zabiłem go wzrokiem z lekkim uśmiechem i wepchnąłem mu łyżkę do ust, akurat kiedy miał komentować.

W tym czasie obejrzeliśmy razem kilka seriali i trochę pogadaliśmy.Potem wziąłem się za porządki i poprasowałem pranie.Niecałe,bo zastał mnie wieczór.

-Yiuś.Przespałbym się.-Jaś zmierzył mnie,gdy przechodziłem z poskładanymi ubraniami w dłoniach.

-Lulkać ci się zachciało?-Uśmiechnąłem się lekko.-W takim razie chodź na górę.

-Nie weźmiesz mnie na rączki?-Zachichotał.-Co z ciebie za rycerz?

-Z tego co wiem,to z twoimi nogami wszystko w porządku.Chodź,pomogę ci bo się jeszcze spierdolisz ze schodów.-Mruknąłem,a Jaś posłusznie Kiwnął głową.

-A ty nie chcesz ze mną spać?-Spojrzał na mnie,gdy chciałem odejść od łóżka.

-Muszę zrobić jeszcze kilka rzeczy,wziąść porządny prysznic i zaraz do ciebie wracam.

Kiwnął głowa i otulił się kołdrą.

Skończyłem porządkować wszystkie ubrania dość szybko i poleciałem wziąść cieplutki prysznic ale skończyło się na kąpieli w wannie.Trochę mi to zajęło,po prostu woda była taka świetna...W końcu skończyłem mycie,ubrałem się w jakąś pierwszą lepszą koszulkę,spodenki i ruszyłem do sypialni.Mi także chce się spać.

-Ty jeszcze nie lulkasz?-Zmierzylem z zaskoczeniem,patrzacego na mnie Jasia.

-Tak mnie wszystko napierdala,że spać nie mogę.-Skrzywił się lekko.

-Moje biedactwo.-Położyłem się obok.-Może się przytulisz?

-Chętnie.-Znowu skrzywił się z bólu ale wtulił głowę w moją pierś.

-Dobranoc.-Pocałowałem go w czoło i sam próbowałem zasnąć.

Wyszło na to,że Jaś bardzo długo nie mógł zasnąć i wyszło tak,że z nim czuwałem.Nie wiem czemu.Chciało mi się tak bardzo spać ale nie mogłem.Cały czas glaskałem Jasia po głowie,który chyba bardzo cierpiał.Leżałem tak i patrzyłem w zegarek,aż Jaś przestał się trząść.W końcu zasnął.Ja też spróbowałem.I ja też usnąłem.

******************************
Obudziło mnie plakanie jakiegoś bobo, więc szybko otworzyłem oczy.Z uwolniemiem się z uścisku Yasuo było dużo gorzej.Ale dałem radę.

-Co się stało?-Wziąłem Gaesia na ręce.Po dłuższym stwierdzeniu chyba potrzebował towarzystwa.

-Chciałbym jeszcze pospać,wiesz?-Położyłem go do naszego łóżka,w nadziei że jeszcze zasnie.
Zaczął coś gaworzyć,gdy go kładłem.

Chwilkę...czy on powiedział moje imię?

Uśmiechnąłem się lekko i wtuliłem w niego.Szybko zasnąłem.

******************************
-Dzień dobry!-Obudził mnie znajomy głos.Rzuciłem okiem po pokoju.Aone?

-Co ty tu robisz tak wcześnie?-Przetarłem oczy i położyłem Gaesia obok,żeby się podnieść.

-Przyszedłem w odwiedziny.-Wzruszył ramionami i otrzepał ubranie.-To takie dziwne?-Spostrzegłem,że balkon jest otwarty.

-Dziecko czy ty wlazłeś tu przez balkon?-Zmierzyłem go z zaskoczeniem i wyszedłem z łóżka.

-Drzwi były zamknięte,a ja nie mam kluczy.-Odparł chyba lekko zażenowany.

Spojrzałem na zegarek.

-Nie za wcześnie na odwiedziny?Jest szósta rano...

-Za godzinę mam trening,więc pomyślałem że wpadnę.Wybrałem nieodpowiedni moment?

-Może trochę za wczesny ale dobrze cię widzieć.-Przytuliłem go.-Chodźmy na dół,zanim ta zrzeda się obudzi.Zrobię ci herbaty.

-Mmm...Kubek herbaty brzmi bardzo dobrze.-Aonek kiwnął głową i zeszlismy na dół.

Pogadalismy głównie o nim i o tym jak mu się żyje u Kina,aż w końcu pojawił się ktoś nowy.

-Co ty tu robisz?!-Zmierzyłem Jasia,który stał oparty o wejście.-Kto ci pozwolił wstawać?

-Obudziłem się a ciebie nie było w pobliżu...No i zgłodniałem.-Speszył się,a Aonek zachichotał.

-To ja się zbieram.-Machnął ręką i udał się do wyjścia.-Tym razem drzwiami.

Pożegnałem się, a potem wziąłem pod boki i stanowczo Zmierzylem Yasuo.

-No?To jaką masz wymowke?

-Głód.

-Wracaj mi do łóżka ale już.-Poleciłem.-Zaraz zrobię ci coś do jedzenia.

Dotarliśmy do sypialni.Zanioslem Gaesia do łóżeczka,bo spał na dobre i wskazałem na nasze łóżko mierząc Jasia.

-I nie wstajesz z niego dopóki nie pozwolę.

-A co jak zachce mi się siku?-Zmierzył mnie z rozbawieniem.

-Mam ci połamać drugą rękę?-Przewróciłem oczami.-Idę ci zrobić coś do jedzenia.

-Świetnie.-Ozywil się.

Po chwili wróciłem z tostami i położylem mu je obok.

-A ty nie zjesz ze mną?-Zmierzył mnie pytająco,biorąc tosta w rękę.

-Nie jestem głodny.-Wzruszyłem ramionami i usiadłem na łóżku.

-Jedz.-Wepchnal mi tego tosta do ust.-Ostatnio schudłeś.

Zmierzyłem go zabójczo,gryzac kawałek tego cholernego tosta.

-Irelka ma rację.Grubasie.

-Jedz, nie gadaj.-Wepchnął mi kolejny kawałek do ust.-Ty jesz jednego,ja drugiego.

-Mh...-Chciałem się odezwać ale usta miałem pełne jedzenia.

-Jedz jedz decho.-Uśmiechnął się lekko.

-Jem,tłuściochu.

-Tłusta to jest Irelka,a nie ja.

-Ona jest w ciąży.-Zmierzyłem go z usmieszkiem.-Ups,zapomniałem ci powiedzieć że Irelka wczoraj w nocy stwierdziła,że sobie urodzi więc jak narazie to tylko ty tu jesteś gruby.

-Co?Irelka urodziła?Szau.-Wzruszył ramionami.-Przestanie u nas przesiadywać.

Zmierzyliśmy się jednocześnie.

-Nieeee...-Odparlismy w tej samej chwili,przy okazji się śmiejąc.

-Ona wraca jak bumerang.-Wzruszyłem ramionami i wstałem z łóżka.-Chyba powinienem tu trochę ogarnąć i obudzić bobo.

-A ja dokończę sniadanie.-Przeciągnął się leniwie.

-Grubas.

-Wredota.

Zachichotałem i poszedłem do bobosiów.