*Yiś*

-Yas już długo śpi...-Rzuciłem do jego mamy,gapiąc się na Aonka który dyskutuje z Irelką.

-Prawda.Gdyby był w normalnym stanie,to dostałby zawału od takiego długiego spania.-Wzruszyła ramionami,parząc kawę.

-Obudzę go.-Odparłem,szykując dla niego śniadanie.-Powinien coś zjeść.

Przygotowałem drobne jedzenie i trochę kawy,kiedy poczułem że wypierdzielam się na schodach.Kawa rozlała się na mnie.Cholera...
Otarłem twarz z kawy i poszedłem do pokoju.Yas spał jak zabity,wtulając się w moją poduszkę co było nawet słodkie.Może oprócz tego że miał poobijany policzek i przekrwioną wargę.

-Jasiu,wstawaj.-Szturchnąłem delikatnie jego ramię,a on drgnął i spojrzał na mnie z wyrzutem.-Przespałeś pół dnia.Wstawaj.-Dotknąłem delikatnie jego włosów.Podniósł się leniwie,lekko krzywiąc się z bólu.

-Miałem zamiar jeszcze trochę pospać...-Spojrzał na mnie,drapiąc się po głowie.

-Mam dla Ciebie śniadanie,więc nie bedziesz spał.-Uśmiechnąłem się lekko,podając mu jedzenie.

Uniósł lekko brew,patrząc na mnie przenikliwie.

-Dlaczego jesteś cały w kawie.

-Ooo,to.To nic.-Machnąłem ręką.-Zaliczyłem glebę,nie przejmuj się.Jedz sobie powoli.

-Tego jedzenia jest jak dla czterech osób...

-Nie przesadzaj.-Wziąłem się pod boki,patrząc na swoją zachlapaną kawą koszulę.

-Nie zjem,dopóki mi nie pomożesz.-Yas zmierzył mnie wymownie.Nie jestem głodny ale jak mogłem mu teraz odmówić...

-Dobrze.-Westchnąłem.-Tylko zmyję z siebie kawę...

Zniknąłem w łazience aby się odświeżyć.Mam nadzieję,że zaczął jeść.Kiepsko wygląda.

Gdy wróciłem Yas mierzył mnie,trzymając pełny talerz.Uparty gnom...

-Czemu nie Jadłeś?-Zmierzyłem go wymownie.

-Czekałem na Ciebie.-Spojrzał mi w oczy,a ja usiadłem obok.

Jadł bardzo powoli,co jakiś czas spoglądając na mnie.

-Pamiętasz o naszej rozmowie,którą przełożyliśmy?-Spojrzałem na niego,a on na chwilę przestał jeść i zamrugał kilkukrotnie.

-Teraz nie mam ochoty o tym gadać.-Odparł,a ja tylko pokiwałem głową.Nie chciałem się narzucać.

Zjedliśmy powoli,a ja znów spojrzałem na Yasa.Nadal wyglądał kiepsko ale sprawiał wrażenie,jakby odzyskał choć trochę energii.
Nawet zwlókł się z łóżka.

-Jak Twoje ramię?-Zmierzył mnie,a ja dotknąłem jego piersi.Drgnął lekko.

-W porządku.Z Tobą jest gorzej...-Odparłem,a on pokiwał tylko głową.

-Nie przesadzaj.-Nagle utkwił we mnie wzrok.-Twoje ramię krwawi...

-O.-Spokrzałem na nasiąknęty krwią kawałek koszuli.-To pewnie nic takiego.

Yas mierzył mnie nieufnie i z troską.

-Pokaż mi je.

-Ale prz...

-Nie dyskutuj.Pokaż mi je.-Jego sporzenie sprawiało,że nie mogłem mu odmówić.

Złapał mnie bardzo delikatnie.Nie odzywał się,a ja tylko czułem że krew spływa mi po reszcie kończyny.

-Szwy Ci puściły.-Spojrzał na mnie.-Idę po Irelkę.

-Zaczekaj!-Chciałem go zatrzymać.-Powinieneś odpoczywać!

-Dam sobie radę.-Podniósł się z łóżka i zrobił kilka kroków do przodu.Spodziewałem się,że będzie bardziej osłabiony...-Niczego dziwnego nie rób.Siedź tutaj.

Złapałem za ranę,chcąc ją trochę zatamować ale krwi było coraz więcej...

Nagle usłyszałem kroki i do pokoju wpadła Irelka.Szybcy są.

-Aj,Yi,Yi...-Pokiwała głową,a ja rzuciłem na nią tylko jednym spojrzeniem.Zdążyłem już zachlapać sobie krwią spodnie.

-Przepraszam...-Rzuciłem cichutko.Yas gapił się na mnie,a Irelka zaczęła się mną zajmować.Przyznam szczerze,że kręci mi się w głowie.

-Wygląda jakby miał zemdleć.-Głos Yasa i nagle Irelka.

-To go złapiemy.-Pogłaskała mnie po głowie.-Yi,nie mdlej bo Ci nakopię do dupska.

-Postaram się...-Uśmiechnąłem się słabo,krzywiąc się z bólu.

-Stracił dużo krwi...-Znów Yas.Brzmi na zaniepokojonego.

-Nie tak dużo.Prawie to ogarnęłam.-Irelka pewna siebie.-Musiał szarpać ramieniem i szwy poszły.

-Zaliczyłem glebę...-Przyznałem się cicho.

-Musisz być ostrożniejszy,bo się wykrwawisz.-Poleciła.Co ona,zamieniła się z Soraką na łby...

Skończyła,a ja podniosłem się obolały.

-I znowu muszę się przebrać i umyć...-Westchnąłem.-Zaraz wracam.

Irelka uśmiechnęła się lekko,widząc moją minę.Co w tym zabawnego...

************************************

-Co robicie?-Spojrzałem na Irelkę i Aonka.-I gdzie Yas.

-Gdzieś się szwęda po domu.-Irelka rzuciła cicho.

To brzmi jakoś kiepsko.Powinienem go poszukać...

Oblazłem cały dom i w końcu go znalazłem.

Gapił się w niebo,stojąc na balkonie.Wyglądał lepiej niż rano ale i tak fatalnie.Wiatr muskał jego włosy,a ja miałem wrażenie że jakoś dziwnie się zmienił...

-Wszystko w porządku?-Dotknąłem jego ramienia,a Yas nagle speszył się i spojrzał na mnie,pytająco.

-Nie wiem o czym mówisz...-Zamrugał kilkukrotnie.

-Coś Ci chodzi po głowie...-Spojrzałem mu w oczy.-Może inni tego nie zauważają ale ja doskonale to widzę.Mi możesz powiedzieć...

-Nic mi nie jest.-Zmierzył mnie uspakajająco ale ja miałem wrażenie,że coś przede mną ukrywa...-Po prostu... Mam dziś trochę filozoficzny nastrój...

Nie chciałem bardziej drążyć tematu,bo miał minę że wolałem go już nie dręczyć.

Nagle usłyszałem wołanie Irelki.Znowu nie umieją sobie poradzić...

-Gdybyś chciał o tym porozmawiać...-Złapałem Yasa za rękę.-Wiesz,że ja Cię zawsze wysłucham...

-Yi,chodź bo Ci dupsko urwę!-Wrzaski Irelki.

-No Idę,Idę!-Burknąłem,zostawiając Yasa,który wrócił do gapienia się w balkon...

-Irelko,co się stało?-Rozejrzałem się i ujrzałem dziwną scenę.

Irelka trzymała za nogę Aonka,który trzymał się barierki z nogą w wiadrze...

-Ten czubek zaklinował się w wiadrze...-Irelka zmierzyła chłopaka,a on usiłował wyszarpać się tego wiaderka.

-Zostawiłem was na pięć minut...-Westchnąłem,klękając obok Irelki.-Czekaj,posmaruję mu nogę masłem i zaraz zobaczymy czy wyjdzie.

-Masłem...-Aonek skrzywił się ale przyjął to na klatę.

-Dobra,ciągniemy na trzy.-Poleciłem.

Za trzecim razem w końcu nam się udało,a Aonek poleciał do tyłu a wiadro spadło mi na łeb.

-Yi ty się chyba nie...

-Nie,w porządku.-Zdjąłem wiadro z głowy.-Aonek ma porostu wielkie giry.

Chłopak zarumienił się,a potem przypomniał sobie o czymś i bełkocząc o kwiatach,wybiegł z pokoju.

-Mh.Chyba się przejdę...-Rzuciłem,ocierając czoło.

Irelka pokiwała głową ze zrozumieniem.

Postanowiłem,że spacer do lasu to dobry pomysł.Pozbieram trochę kwiatów do wazonu...Co może się nie udać...

************************************

-No chodź tu...-Próbowałem złapać kwiat rosnący nad jeziorem ale nie dosięgałem.Do wody specjalnie nie chciałem wchodzić ale chyba nie było wyjścia.-Chodź tutaj...

Wlazłem po kolana do wody ale nadal nie mogłem go chwycić,bo wisiał dość wysoko pod drzewem...

Nagle poczułem jak coś wciąga mnie w wodę...

-N-nie!-Pisnąłem,czując kontakt z wodą przy mojej szyi.-Nie umiem pływać!-Zapadłem się pod wodę.Nikt mnie tutaj nie usłyszy.

Jakiś ciemny cień nadal ciągnął mnie ku dnie,a ja ze wszystkich sił próbowałem się wynurzyć.Moje płuca napełniły się wodą,co było bardzo bolesne i jeszcze bardziej mnie nakręcało.Powoli się dusiłem...
Nie mogłem zrobić nic...Zupełnie...
Wiedziałem że powoli tracę przytomność...

Przez ostatnie przebłyski świadomości widziałem postać płynąca w moim kierunku ale nie potrafiłem jej rozpoznać...

************************************
Ocknąłem się na brzegu...

-Jak...-Spojrzałem na swoje dłonie,sądząc że moja dusza nie zaznała spokoju i jestem jakimś bytem eterycznym,błądzącym po świecie ale tak nie było.Żyłem...
Tylko jak...Jak to się stało...
Uniosłem się z błotnistego brzegu i ruszyłem powolnym krokiem do domu.Naprawdę szykuje się trzecia kąpiel...Ech...
No cóż...Lepsze to niż utopienie się...

Wywlokłem się jakoś do domu.Mama Yasa zmierzyła mnie z ogromnym zaskoczeniem.

-Yiuś!?Coś ty taki umazany!?-Ożywiła się,a ja machnąłem ręką.

-To nic.Zaliczyłem wpadkę do jeziora...

-Nic Ci nie jest?-Dotknęła mojego ramienia,a ja pokiwałem głową.

-Potrzebuję tylko kąpieli...-Mruknąłem przybity i otworzyłem drzwi łazienki.

Ostrożnie nalałem wody do wanny i zacząłem zdejmować ubrania.
Sprawdziłem wodę,by nie była zbyt gorąca i nagle miałem wrażenie że upadam niżej.

-Co jest!?-Pisnąłem,kiedy zobaczyłem że zamiast nóg mam długi zielony ogon...Jak to możliwe!?

Usiłowałem wejść do wanny ale na próżno,bo nie mogłem się podciągnąć i tylko merdałem tym ogonem,siedząc na podłodze...Gdyby ktoś mnie usłyszał.

I nagle,jak na zawołanie do łazienki wszedł Yas...
Wypuścił z ręki rzeczy,które trzymał i spojrzał na mnie.

-Możesz mi pomóc?-Uśmiechnąłem się nieśmiało,machając ogonem.

-Yi...Co ty...-Zamrugał kilkukrotnie.-Czemu masz ogon?

-Nie mam zielonego pojęcia...-Pokręciłem głową.-Najpierw pomóż mi wejść do wanny,a potem Ci opowiem...

Złapał mnie delikatnie w pasie,żeby unieść.To nam nie wyszło,więc próbował chwycić mnie w ramiona.Przez przypadek sprzedałem mu lekkiego shota płetwą w twarz.

-Przepraszam...-Speszyłem się lekko,a on pomógł mi wejść do wanny.-Nie umiem jeszcze tego dobrze używać.

-Nic się nie stało.-Pokiwał głową.-Powiedz lepiej co się stało.

-No tak...-Oparłem się o wannę,zanurzając w wodzie.-Wpadłem do jeziora,bo chciałem zerwać kwiatek...I wiesz...Prawie się utopiłem.Znaczy,sądziłem że się utopię ale jednak nie.

Yas dotknął swojej poobijanej brody.

-Ty zawsze coś zrobisz...-Westchnął.-Nie możesz być syreną.Trzeba coś z tym zrobić.

-Przed wejściem do wanny miałem jeszcze nogi...

-Aha...Czyli kontakt z wodą to powoduje...-Yas zrobił minę detektywa.-Ogarniemy ten problem,więc się nie martw.

Uśmiechnąłem się lekko i znowu przypadkiem walnąłem go w twarz.

-Przepraszam!-Speszyłem się,zasłaniając ręką usta.

-W porządku.-Pokiwał głową.-Myślę jak Ci pomóc z tym ogonem...

-Może wyjmij mnie z wanny.-Odparłem.-Zobaczymy,czy znów odzyskam nogi gdy wyschnę.

Wyjął mnie powoli z wanny,a ja owinąłem recznikiem górną część swojego ciała i leżałem na chodniku na brzuchu.

-Zapytam Sorakę,może będzie coś wiedziała...-Yas spojrzał na mnie.-Ale to potem.

Zacząłem machać ogonem,chcąc obrócić ale na plecy i udało mi się to.

Yas uśmiechnął się lekko,a potem zaczął się cicho śmiać.

-C-co...-Speszyłem się lekko.

-Te Twoje ruchy...-Zaśmiał się cicho.-Jak słoń morski...

Chciałem go opierdzielić ale fakt,że go rozbawiłem sprawił iż także delikatnie się uśmiechnąłem...

Dopiero teraz widzę go wesołego...