*Yasuo*

Ocknąłem się wcześnie rano,przez oślepiające promienie słońca.Wstałem zatem,gotowy na nowy dzień.Mój wzrok padł na Małego Yi,czyli ciotę,który jeszcze spał.Chciałem go wykopać z łóżka,ale to chyba niezbyt dobry pomysł.Wyszedłem,więc cicho,bo  gdyby Krol się obudził,znów zacząłby zrzędzić.Moim celem była oczywiście kuchnia,bo zły pan Yi chciał mi zafundować dietę cud.Pfy.Też mi coą.Zacząłem grzebać w jego lodówce ,aż wreszcie wyciągnąłem potrzebne składniki i wziąłem się za gotowanie.

*Yi*

Obudził mnie wszechobecny, słodki zapach.Rozejrzałem się wokoło za Yasem.Może ta  sytuacja była tylko złym snem?Oby.

Podniosłem się z łóżka i ruszyłem za zapachem.Zaspany,zacząłem schodzić po schodach i moim oczom ukazał się Yasuo,krzatąjący swa osobę po mojej kuchni.Niestety nie był tylko złym omamem.

-E...eeee.....eeee...Dzień dobry-Jeknąłem i ziewnąłem leniwie.

Yasuo odwrócił się w moją stronę, w jednej ręce trzymał talerz,a w drugiej patelnię.

-Widzę,że śpiący królewicz z mieczobutami juz na nogach-Rzucił złośliwie.

Przewróciłem oczami i podszedłem do ekspresu,aby zrobić sobie kawę.

-Zrobiłem Ci śniadanie.Powinieneś być wdzięczny.-Odparł,kiedy stałem i siorbałem kawusie.

-Chcę jeszcze trochę pożyć-Odparłem sucho-Pewnie dosypałeś arszeniku jak spałem.

-Ha,ha.Bardzo zabawne,ale nie trudzę się truciem ludzi.Wolę drogę miecza-Przewrócił oczami.

-To co na śniadanie?-Zaczalem i pociagnalem łyk kawy.

-Naleśniki-Yas odparł uradowany.

-Aha-Wziąłem łyk z kubka-Fajnie.

Po chwili przede mną pojawił się talerz nalesników,najlepszych jakie miałem w ustach.

-Jak coś tu dosypałeś,to nie ręczę za siebie,chyba że juz nie będę żył.Ale to nie przeszkadza mi w dreczeniu Cie z zaswiatów-Mruknalem,kończąc jedzenie.

-Yi,gdybym chciał Cię zabić,zrobiłbym to tak jak robię to zwykle-Uśmiechnął się i podsunął mi nóż pod gardło.

-Spróbuj tylko,a stąd wylecisz w podskokach-Oznajmiłem encyklopedycznie.

-Dlatego jeszcze żyjesz-Yasuo rozpromienił się i zaczął sprzątać po jedzeniu.

Postanowiłem,że dziś porobię porzadki w gabinecie,więc ogarnąłem się,umyłem i poszedłem sprzatać w biurku.Po chwili w pokoju pojawil się cudowny,cham Yasuo.

-Hej,kurduplu.

-Ty masz wzrost,ja inteligencję.-Prychnąłem i spojrzałem na wyższego ode mnie o głowę Yasa.

-Ale ty jesteś miły.Dziewczyny też tak wyrywasz?-Zachichotał złośliwie.

-Ja mam chociaż ksztę taktu,proszę pana-Zmierzyłem go.

-Czego?Usłyszałem cipowatosci?

I w tym momencie chciałem w niego rzucić ksiazka,znajdujacą sie w moich rękach.

-Jeżeli masz zamiar nadal mnie denerwować,to wyjdź. Chyba,że chcesz tą ksiazką w zęby.

-Okej.Widzę,że nie jesteś w nastroju,kurduplu-Zachichotał i wyszedł,a ja zostałem w błogiej ciszy.

Po ogarnięciu pokoju,postanowiłem że zrobię herbatę,więc poszedłem do kuchni.

-Prostaku,chcesz herbaty?-Mruknąłem w stronę Yasuo,który rozłozył się na sofie.

-Czemu nie,Wasza Wysokość.Tylko mnie nie otruj.Zrozumiano?

-Nie nazywaj mnie Waszą Wysokoscią-Prychnąłem.

-Dobrze,Wasza Krolewska Mość,chyba ze wolisz Szeneszalu Mieczobutolandii?

-Yghh-Westchnąłem-To jakiej chcesz herbaty?

-Zaskocz mnie.Tylko coś dobrego,bym prosił.

Zrobiłem mu melisę na uspokojenie i usiadłem obok, popijając moja karmelową.

-Wiesz co,strasznie nudny z ciebie czlowiek-Yas zaczął rozmowę,oczywiscie od jakże "uroczego" komentarza.

-A z Ciebie iryrtujący człowiek-upiłem łyk herbaty i poprawiłem się w fotelu-Poza tym pewnie nasze sposoby spedzania wolnego czasu drastycznie się różnią.

-Czy ja wiem...-zaciął sie na chwilę-No może ja nie władam królestwem Mieczobutolandii i nie jestem Waszą Wysokoscią Would you,ale pewnie nie są aż tak drastyczne.

-Przestań się ze mnie nabijać!-Krzyknąłem w jego stronę.

-Nie nabijam się z Ciebie,tylko używam wesołej satyry.

-ZARAZ Z CIEBIE ZROBIĘ SATYRA JAK ZGOLĘ CI TEN ŁEB I WŁOSY PRZYKLEJĘ CI DO NOG!!!!-Burknąłem,oburzony.

-Opanuj się,bo jesteś gorszy niż baba przed okresem-zaśmiał sie nerwowo.-Chyba naprawde umrę przy Tobie z nudów.

-A umieraj sobie,nie obchodzi mnie to.Teraz bym coś zjadł.Burczy mi w brzuchu jak nie wiem.

I w Tym momencie Yasuo rozpromienił się jak Anka,która podpaliła podstawówkę.

-Zróbmy ciasto!

-To kiepski pomysł.

-No chodź,będzie fajnie!Może wreszcie nauczysz się trzymać w ręce łyżkę i garnek-złapał mnie za rękę i pociągnął za soba.-Przestaniesz się szarpac?Bo będę zmuszony Cię ogłuszyć...

-Zabieraj ode mnie te łapy,dziwkarzu!!-Krzyknalem,probujac się na próżno oswobodzic.

Znalezlismy się w kuchni i wyciagnalem potrzebne skladniki,zaznaczajac że to okropny pomysł,na co Yasuo rzucił uszczypliwa uwaga,która zignorowałem.
Po chwili zostałem mieszaczem ciasta,co niezbyt mnie ucieszyło.

-Nie marudz,tylko mieszaj,bo ci ta łyżkę w dupe wsadze,to ruszysz jak Hecarim na ulcie i to sterydach-Yasuo upomnial mnie,a ja skrzywilem się na myśl o tym.

-Spróbuj mnie dotknąć,to ci nawet tornado nie pomoże-Prychnalem.

-Oh jej.Dotknalem cię-Powiedział,smarujac mi nos kremem czekoladowym-tylko się nie poplacz.

Wzialem swoja miskę z budyniem i również umazalem mu nos.

-Bo będziesz spał w wannie-burknalem.

-Czemu nie.Lubie wanny-Oznajmił,znów smarujac mnie czekolada.

I w ten oto sposob zaczelismy się ganiac jak banda pojebow rzucając w siebie jedzeniem

-Dalej będziesz takim dzieciakiem?-Yasuo zasmial się drwiaco.

-Ty zacząłeś!

-Nie mogłem się powstrzymać,bo...

I nagle runelismy na ziemię,po czym pochlonela mnie ciemność.

*Yasuo*

Podnioslem się z podłogi i odstawilem tą fatalna doniczke,o ktora się potknalem.Spojrzałem na nietomnego Yi i zaczalem go pukac w czoło.

-Ziemia do Kurdupla!Twoi poddani z Mieczobutolandii cię potrzebują.

Jednak ten się nie ocknal,więc postanowilem ze skończę ciasto,bo kiepsko gdyby się zmarnowalo.

Gdy ciasto było już w piecu,poszedlem zobaczyć co z Yi,ale sytuacja pozostala bez zmian.

-Śmiesznie by było gdybyś serio zszedł-Odparlem do siebie,odwracajac się w jego stronę.

Gdy wyjalem ciasto z pieca,doszlem do wniosku,że zajmę się ta Cipa.Z początku chciałem go oblac woda,ale po dłuższym namyśle stwierdzilem, że to kiepski plan,bo Master mnie zatlucze.Usiadlem więc obok i zaczalem sie bawić jego grzywka.Po kilku minutach zaczął kontaktowac ze swiatem,więc wesolo zaczalem rozmowę.

-A już mialem świętować twój zawał.

-Co się...-Jeknal,ale po chwili wytrzezwial i zaczął marudzic.

-TY ZBOCZENCU!!CO TY SOBIE MYSLISZ!?

-O co ci chodzi-Zmierzyłem go krzywo.

-Pocalowales mnie!!Wiedziałem,że nie potrafisz opanować swoich chorych instynktow!-Yi poczerwienial nagle.

-Przestań marudzic.Potknalem się tylko o twoja doniczke.

W oczach tego dzieciaka zaplonal gniew.

-I myślisz,że możesz mi tak kłamać w żywe oczy!?Jakby nigdy nic!?Bys sie wstydził!!!!Juz chcesz mnie wykorzystać!!-Zaczal machac łapami.

-Nie kłamie.Nie widzisz tej doniczki?Jesteś aż tak slepy!?

-Nie rób ze mnie idioty Yasuo!

-Nie muszę go z ciebie robić,bo nim jesteś-odparlem zimno.

-Jesteś podly!!Zawiniles i nie chcesz sie przyznać!!

-A....dobra nie będę drazyl tematu...Idę wyjąć ciasto z pieca.Jak ci przejdzie,to wal-wyszedlem z pokoju.

Gdy wróciłem Yi już nie było,więc wziąłem się za dekorowanie ciasta.

******************************

Zastalem krolewne zrzede w fotelu,więc chciałem jej odrobinę podokuczac.

-Jak się miewasz Wladco Butomieczy?

-Nie mam ochoty z tobą rozmawiać.Zniknij mi z oczu.-Rzucił zimnym tonem.

-Musisz tak wszystko utrudniac?

-Albo znikniesz stad w ciagu pieciu sekund,albo pakuj manatki i wypierdalaj!!

Doszlem do wniosku,że nie ma co gadać z Ciota,bo mnie pobije swoim ego,wiec udałem się do snu.

*Yi*

Dlaczego życie mnie karze takimi idiotami!?Czemu mu zaufalem!?
Zmieszany dzisiejszym zdarzeniem zobaczylem co leci w pudle,ale wszystko było głupie,więc cisnalem pilotem i udałem się do sypialni,ponieważ zaczynalo sie ściemniać,a ja chciałem już zakończyć ten dzień.W pokoju zastalem Yasuo i naszla mnie chęć rzucenia nim zza okna,ale łóżko okazało sie milszym pomysłem,z ktorego skorzystałem.