Chapter 3
╰┈➤ ❝ [kabado bente.]
Third Person POV
"AHHHH!"
Puro tili ng mga babae ang mga naririnig sa hallway habang dumadaan sina Ran, Rindou, Kakucho, at Mitsuya, nauna nang pumunta sa canteen sina Sanzu at Koko eh.
"Shit, I have basketball training today with Kakucho pala, I'll catch up later." Biglang sabi ni Ran habang tumakbo papunta sa locker room.
"Oo nga pala, sige sige let's meet up nalang sa canteen later, baka mapagalitan pa kami ni coach." Sabi ni Kakucho nang sumunod kay Ran, at ang naiwan nalang ay sina Rindou at Mitsuya.
"So? Tambay muna sa canteen?" Rindou said to Mitsuya who nodded in response.
Naglakad ang dalawa sa canteen at naabutan nila sina Sanzu na nagpapalibre kay Koko.
"Mitsuyaaa!" Sigaw ni Sanzu habang inakbayan niya ito.
"Yeah? Should we eat here instead sa mall? I can't come with y'all, still need to study for tomorrow talaga." Mitsuya sighed as he sat down sa canteen tabes.
"Nah you're good bro, it's fine, we can go naman on the other days." Sabi ni Rindou habang umupo na rin.
"Rindou!"
Sigaw ng babae habang naglakad na para bang magwawala sa loob ng canteen.
"Why did you break up with me?! You cheater!" Sabi ng babae habang hinampas si Rindou ng bag.
"Uyyy playboy Rindou." Tawa nila Sanzu.
"Miss, dun ka nalang sa kapatid, basketball captain pa." Dagdag ni Sanzu.
"No! That Ran Haitani? Plus basketball players are red flag, and excuse me sino ka ba? Alagad nitong cheater na to?" Sagot ng babae kay Sanzu.
"Luh sungit mo naman, kaya ka siguro iniwan." Sanzu replied. "Flagpole ka siguro noh?"
"W-What? Sorry but, who are you?" Sagot ni Rindou sa babae.
"Wow ha! I'll never date a guy like you ever again! You're always giving me mixed signals tapos nakita ko sa my day mo may kasama kang babae?" Sigaw ng babae habang tumakbo paalis.
"Luh? Parang tanga, mama ko yon." Rindou rolled his eyes.
"Buti pa to si Mitsuya, good boy hindi tulad niyo tsk tsk." Sabi ni Sanzu.
"Yo what's happening in here? Where's Ran and Kakucho?" Koko asked nang bumalik galing tindahan na may dala dalang isang box ng Magnum at iba pa.
"Uy Magnum? Diba sabi ko fishball lang?" Ngiti ni Sanzu habang kumuha ng isa.
"Just take it."
"Anyway, nasa basketball training sina Ran and Kaku." Rindou yawned na kumuha rin ng ice cream.
"Kuyaaa Mitsuyaaa!"
Lumingon ang mga lalaki nang may nakita silang dalawang grade 1 na patakbo sakanila.
"Luna and Mana, how's school?" Sagot ni Mitsuya habang binuhat ang kanilang mga bag.
"We did good! And look o! We have 5 stars in our hands!" Sigaw nila habang pinakita ang mga star-stamps.
"Daig kapa ng grade 1 o, Sanzu." Koko laughed.
"Oo nga pala kuya, hindi pa kami binabayaran ni Kuya Sanzu." Luna pouted.
"Oh shit." Bulong ni Sanzu habang nag tago sa likod nila Rindou.
"Bayad? Why?" Mitsuya asked habang yumuko at lumuhod kalevel nila Luna.
"Because he utos us to shout 'Si kuya Koko bading kay kuya Inui!!!'" Sumbong ng dalawang magkapatid sa kanilang kuya.
"Tangina mo Sanzu lagot HAHAHAHA." Tawa nina Rindou at Koko.
"Bleh! Panget kuya Sanzu!" Asar nina Mana at Luna.
"Kalma Sanzu, grade 1 lang yan." Bulong ni Sanzu sa kaniyang sarili habang huminga ng malalim.
"Whatever, I'll be the one to give you money instead, okay? Go there muna sa playground with your friends." Mitsuya sighed habang kumuha ng pera sa wallet niya at binigay sa kanyang dalawang kapatid.
"We want Magnum too!" Sabi ni Mana.
"O here." Sabi ni Koko habang binigyan ng apat na icecream.
"Yay! Thank you kuyas! Except dun sa panget!" Tawa nina Luna at Mana habang tumakbo papuntang playground.
"Nasayo na ang lahat, minamahal kita pagka't nasayo na ang lahat!" Nabingi sila Draken habang kumakanta si Mikey na tumutugtog ng gitara sa hallway
"Baka Mikey Padilla yan!" Tawa ni Pah chin at Kazutora habang kumakain.
"Hay nako Mikey, you should've joined the singing club instead." Sabi ni Kazutora na nakasandal sa pader.
"Oo nga noh."
"Takemichi!" Sigaw nila Mikey pagkalabas ni Take sa CR.
"Kakaihi ko lang, wag naman kayo mang gulat baka maihi ulit ako." Sabi ni Take nang naglakad papunta sakanila.
"HAHAHAHA naalala mo pa ba nung umihi ka sa shorts mo nung grade 1?"
"Luh tangina nyo." Mura ni Takemichi.
"Nasaan pala yung babe ko?" Ngiti ni Takemichi habang muntik nang masuka sila Draken.
"Lalandi niyo amputa."
"Parang wala kang Emma ah."
"Ulol di ko siya crush noh." Draken scoffed.
"Tsaka bakit dito kayo sa hallway nakatambay? Pwede naman dun sa canteen ah." Dagdag ni Takemichi.
"Andun yung kampon ni Satanas, este sila Sanzu, naririndi tenga ko dun sa mga babaeng sumisigaw." Reklamo ni Mikey as he rolled his eyes and pouted.
"Naririndi na nga ako sa boses mo eh." Sagot ni Draken.
"Ako lang to, si Mikey Padilla."
"AHHHH! GO! GO! GO!"
Sigaw ng mga babae habang pinapanood na nagbabasketball sina Ran at Kakucho.
"GO SEXY! GO SEXY! GO SEXY SEXY LOVEEE~!" Cheer ng mga babae. (A/N: ilabyu na agad kapag alam mo kung saan galing to HAHAHAHA)
Lumingon si Ran sa bench kung saan nakaupo ang mga babae at kininditan niya ang mga ito, tinaas din niya ang kaniyang jersey na kunwaring nagpunas ng pawis.
"PAPI WAG GANYAN AHHHHHHHHHHH!!!" Sigaw ng mga babae.
"Team captains! Come here!" Sigaw ng coach.
At syempre, ang dalawang captains ay sina Ran at Kakucho.
"As we all know, malapit na ang tournaments sa school at isa na ang basketball tournament natin..."
"...Kaso lang ang problema kailangan natin ng isang substitute, nagka emergency kasi ang isang kateam ni Ran at ang unfair naman sa team kung may kulang diba? And malapit na ang tournament." Napabugtong hiningi nalang ang coach habang kinakamot ang ulo.
"So, we need a substitute po, coach?"
"Yes, if ever please urgent kasi, kailangan natin maghanap ng atleast isang student na experienced sa basketball, pero don't worry, may tatlong araw pa naman bago tournament at pwede natin siya itrain—"
"Si Mitsuya!" Sigaw nina Ran at Kaku.
"Coach, we'll try to reach out Mitsuya, he mentioned once that he was a varsity player last last year, pero nag quit dahil kailangan niyang magfocus sa studies, sana pumayag siya." Sabi ni Kakucho.
"Ayan! Naku sige kausapin niyo ah! Aabangan ko siya bukas sa court, salamat Ran and Kakucho, mapagkakatiwalaan ko talaga kayo bilang captains." Ngiti ng coach.
"Wait, diba may chess tournament din sa araw ng basketball tourna?" Sabi ni Ran kay Kaku.
"Ay shit, oo nga, kailangan talaga nating iinform si Mitsuya ahead of time and tanungin."
"And don't worry, si Mitsuya pa!"
"Miss L/n, ito ang mga lessons ha, you can get the book tomorrow." Sa loob naman ng classroom, si Ms. Kaye ay binibigyan ng lessons at notes si Y/n na nagovertime.
"Yes po, and this bulleted list here is nung Friday pa po right?" Tanong ni Y/n.
"Yes, here's the table of contents and outlines."
Tahimik ang classroom, ang tanging maririnig mo lamang ay mga ipiniprintang papel ng titser at ang ballpen na gumuguhit sa iyong papel, until you heard the door open at may estudyanteng pumasok.
"Mr. President? Why are you here? Dismissal time na ah." Sabi ng titser.
"Teka, sino nga ba president ng klase?" Sabi mo sa iyong isip.
Lumingon ka para tignan, at nanlaki ang iyong mga mata nang nakita mo na si Mitsuya pala ang presidente ng klase.
"Anak ng puta, siya pala?!"
"Oh, I'll just ask for the topic sa quiz tomorrow, you didn't give me notes po." Sabi ni Mitsuya.
"Ay! Oo nga pala jusko makakalimutin na ang inyong titser, osya sige, dito ka nalang muna, bigay ko sayo yung notes ha anak, isusulat ko nalang sa board pakikopya nalang." Sabi ni Ms. Kaye.
"Ay okay lang po, I can just copy it tomorrow morning before class—" Agad na sinabi ni Mitsuya.
"No, it's fine Mr. Mitsuya, and nandito naman si Y/n, sakto pwede niyong kopyahin ang mga notes ng sabay at ibigay sa mga kaklase niyo, kukunin ko muna ang folder lessons sa kabilang classroom."
"Sige maiwan ko muna kayong dalawa." Paalam ng titser nang umalis.
"Teacher naman... bakit mo ako iniwan." Bulong mo sa iyong sarili.
Hindi ka makagalaw sa iyong upuan at hindi mo kayang itaas ang iyong ulo dahil alam mong nasa harapan mo lang si Mitsuya, tahimik ang classroom at para bang maririnig mo ang paghulog ng karayom, halos marinig mo na rin ang pagtibok ng puso mo, jusko, bakit nga ba kinakabahan si Y/n? Ayun din ang tanong niya sa kaniyang sarili.
"Bakit nga ba ako kinakabahan...?"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro