Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Mal entendido

Jésica quedó sorprendida por lo que le dice, fue muy fuerte.

-Te gusto ¿No? Por eso es que siempre me molestas. -digo serio mirándola desafiante.

-Jajaja. -comienza a reír con ganas -Ese si fue un chiste. -habla y luego chasquea los dedos para que su novio me tire a la basura de nuevo.

-Yo y mi bocota. -me digo mientras rodeo mis piernas con los brazos mientras estoy en el contenedor. En eso la tapa se abre y veo a Teo, la luz es tan fuerte que hace que cierre con fuerza los ojos. Teo envuelto con esa luz parece un ángel, mi ángel guardia.

-Sabía que te encontraría en la basura. -dice sonriendo de costado, aunque su broma fue graciosa, yo aguanto las ganas de reír.

-¿Por qué no viniste a la escuela? -pregunto serio.

-Bueno... no importa, te acompañaré a casa para darte un baño. -me extiende su mano para ayudarme pero yo miro a un lado.

-No hasta que no me digas lo que pasa. -hablo cruzándome de brazos.

-No somos niños Ian,  no tenemos 10. -dice Teo un poco ofendido.

-No, tenemos 13. -sonrío de costado haciendo que él también lo haga -Bueno ¿Por qué no viniste a la escuela hoy?

-Es que... emmm y-yo... -murmura agachando la mirada.

-Puedes decirlo. -agrego para darle confianza.

-Ni vine a la escuela porque quería evitarte. Es que no tengo skate y por eso no se andar. -contesta apenado.

-No importa, puedo enseñarte. -propongo haciendo que levanta la mirada rápidamente.

-¿En serio?

-Síp, pero primero vamos a mi casa, doy asco. -hablo sacándome una cascara de plátano de mi cabeza.

Así fue como fuimos a mi casa mientras hablamos de la basura y de como nos conocimos y reímos por todas las cosas sin sentido que decimos.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro