Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Incómodo

-¡Ian! -exclamamos, él tuvo una fea caída, entonces nos hacemos camino entre la multitud y corremos a ver su estado.

-Ay, ay, ay. -se queja levantándose y después sacude su cabeza.

-Por suerte no le pasó nada. -dice uno de sus padres y nosotros suspiramos aliviados.

-No me salió. -sonríe nervioso.

-Gatito... ¡Estás bien! -exclamo y le doy un abrazo, después de un momento, me doy cuenta de lo que estoy haciendo y me separo rápidamente estando apenado -L-Lo si... siento. -murmuro agachando la mirada.

-Sí... es-estoy bien, pero perdí. -Habla Ian nervioso -¡Si no me hubiera caído! -exclama molesto.

-Lo importante es que estás bien y cuando podrás inscribirte en otro torneo. -lo tranquiliza su papá 2 sonriendo.

-Okey. -dice desanimadamente.

-Los esperamos en el auto. -sus padres se alejan dejándonos solos. Ian me mira y automáticamente bajo mi mirada hacia mis zapatillas, no es que no me gusten sus ojos claros, no sé exactamente de qué color son, aveces son marrones otras verdes.

-Teo... -murmura él.

Yo no me atrevo a mirarlo a los ojos después de ese abrazo.

-Te estoy hablando. -Dice serio, entonces veo que se agacha frente a mí y sus ojos se encuentra con los míos -¿Y ese abrazo? -pregunta mirando hacia arriba ladeando la cabeza y rodea sus piernas con los brazos. Se ve súper tierno ¿Por qué me hace esto?

-B-Bueno, es que... -no sé que hacer, este es un momento muy incómodo para mí -M-Me preocupo por ti. -susurro cerrando los ojos.

-¿Ah sí? Yo también. -contesta y escucho su risa.

Abro mis ojos y él se pone de pie rápidamente haciendo que nuestras frentes se choquen -¡Ah! -decimos al mismo tiempo para después reírnos por lo sucedido.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro