Maaike pov.

Een uur. Eén frikking uur en nu staan Sophie en Calum hier, in mijn woonkamer met zo'n woeste blik in hun ogen dat er sowieso wat gebeurd is. En naast hun staat Seff met een bloedneus en net zo'n woeste blik in zijn ogen. 'Oké, wat is er gebeurd?' Vraag ik zuchtend terwijl ik met mijn duim en wijsvinger in mijn ogen wrijf. 'HET IS ZIJN SCHULD!' roepen Calum en Sophie tegelijkertijd met Seff die schreeuwt: 'HET IS HUN SCHULD!' 'WÁT?! HOEZO IS HET ONZE SCHULD?' Roept Sophie verontwaardigd uit. 'JULLIE WAREN AAN HET ZOENEN!' roept Seff beschuldigend. 'WAT?!' Roep ik geschokt uit. 'SOOF! IK DACHT DAT JE HET HEM MOEILIJK WOU MAKEN!' 'DAT WIL IK OOK MAAR.... Maar.... Maar hij was zo lieeeeeff!' Ik kreun en schud mijn hoofd. 'Nu al... Serieus Soof? Nu al geen verzet meer tegen de matebond?' 'De wat?' 'De matebond! De band tussen jou en Calum waardoor jullie mates en helemaal loveydovey zijn!' 'Wij zijn niet loveydovey!' Ontkent Sophie terwijl haar wangen rood worden. 'Inderdaad!' Zegt Calum instemmend terwijl ook zijn wangen rood worden. 'Tuurlijk joh.' Zeg ik terwijl ik beide sceptisch aankijk. 'JA!' 'Ja, en daarom waren jullie ook echt aan het zoenen.' 'Hou je mond!' 'Nee-' 'Oké, maar wat is er nou gebeurd? Waarom heeft Seff een bloedneus? En waarom kijken jullie elkaar aan alsof jullie elkaar zouden kunnen vermoorden?!' Zeg ik terwijl ik steeds harder gepraten en steeds geïrriteerder word. 'Of moet ik soms een heks halen zodat ik kan kijken wat er is gebeurd?' 'NEE!' Roepen ze alle drie tegelijkertijd panisch uit. 'Oké... Wie van jullie gaat dan praten?' 'Ik niet.' Zeggen ze alle drie weer tegelijk. 'Ik tel tot drie en dan ga ik-' 'STOP!' brult er iemand plots terwijl iemand de deur intrapt die Calum net weer overeind had gezet. 'NEE! IK HAD DIE NET OVEREIND GEZET!' roept Calum terwijl het lijkt alsof hij elk moment zijn haar uit zijn hoofd kan trekken. Degene die de deur intrapte negeert Calum volkomen en kijkt met een haast moordlustige blik naar Sophie. 'Mikey?' vraagt Sophie verbaasd waardoor Calums blik naar haar schiet. 'Ken jij hém?!' 'Ja! Dat is Mikey, mijn broer!' 'Hé! Ik ben je broer! Je enige broer!' zegt Seff boos terwijl hij moordend naar Mikey de vampier kijkt. 'Ja, ja. Maar Mikey is mijn broer maar niet van bloed. Jij bent mijn enige broer van bloed. Denk ik.... Heb ik meer broers?' 'JA! MEVROUW HEEFT MEER BROERS VAN BLOED! Oeps! Dat mocht ik niet zeggen...' 'Sukkel...' mompelt Calum hoofdschuddend, wat hem een afkeurende blik van Sophie oplevert waardoor hij haar met een mengeling van smeken en verontschuldiging aankijkt. Het ziet er zeer komisch uit en ik kan dan ook een gniffel niet onderdrukken. Direct schieten alle blikken naar mij en ik voel het bloed naar mijn wangen stromen. 'JIJ!' roept Mikey boos uit terwijl hij met een beschuldigende vinger naar me wijst. 'Ik?' vraag ik verbaasd. 'JIJ!' roept hij weer boos met nog steeds zijn vinger op me gericht. 'Ik...?' 'JIJ BENT DIE KLOTE WEERWOLF DIE ME BIJNA IN ELKAAR SLOEG!' 'Heb ik jou bijna in elkaar geslagen?' vraag ik verbaasd terwijl er zich een grijns op mijn gezicht worstelt. 'JA!' zegt hij nog steeds boos en nog steeds met zijn beschuldigende vinger op mij gericht. Het volgende moment barst Sophie in lachen uit en leunt ze op Calum voor steun. 'En waar lach jij nou weer om?' zegt Mikey pissig terwijl hij Sophie geïrriteerd aankijkt. Sophie schud alleen haar hoofd en probeert weer op adem te komen. 'Wat doe je hier eigenlijk, Michael?' vraagt ze uiteindelijk met een kleine glimlach. Oh, hij heet dus Michael en geen Mikey. Aha. 'Ik kwam eigenlijk omdat ik jou zag zoenen met dát daar.' 'HÉ!' roept Calum beledigt. 'Niet jij ook al, Mikey!' kreunt Sophie gefrustreerd. 'Jawel en jij gaat nu met mij mee want dit moet nodig gediscussieerd worden met de anderen.' Calum slaat bezitterig zijn armen om Sophie heen en gromt. 'Zij gaat nergens heen met jou, bloedzuiger.' 'Aardig blijven, jij.' zegt Sophie terwijl ze Calum op zijn arm mept. 'En jij mag mij niet zomaar slaan.' 'Ik sloeg je ook niet zomaar, ik sloeg je omdat je mijn broer beledigde!' verdedigt Sophie zichzelf. 'HIJ IS JE BROER NIET!' schreeuwt Seff ertussendoor waardoor we hem allemaal vreemd aankijken behalve Sophie die druk aan het worstelen is om uit Calums armen te ontsnappen. Het volgende moment zijn zowel Michael de vampier als Sophie weg en ligt Calum bewusteloos op de grond. Seff en ik kijken elkaar sprakeloos aan en vervolgens naar Calum en weer terug. 'Wat is er zojuist gebeurd?'

Sophie pov.

'MIKEY! ZET ME NEER!' roep ik boos als hij stopt met rennen maar me wel over zijn schouder houdt. 'Niet tot we bij de rest zijn.' is het enige wat Michael zegt terwijl hij relaxt verder loopt. 'MICHAEL!' roep ik geïrriteerd. 'Zo heet ik, ja. Nou ja, eigenlijk heet ik Michaelangelo maar dat is tegenwoordig veelste lang. Daarom Michael.' 'Ik hoefde je naamgeschiedenis niet te weten al is het wel leuk om te weten dat je eigenlijk Michaelangelo heet.' 'Oh wee als je me zo gaat noemen.' zegt Michael waarschuwend. 'Geen zorgen, het is veelste lang.' 'Mooi. Oh, we zijn er.' 'Maar we zijn nog midden in het bos! Ik dacht dat jullie schuilplaats aan de rand van de stad lag?' 'De vorige, ja. Maar aangezien Benwars onze schuilplaats hebben ontdekt moesten we verhuizen en dit is zeer geschikt omdat we hier ongestoord kunnen trainen.' 'Juist.... Wacht, trainen? Sinds wanneer trainen jullie?' 'Eh, sinds.... Even denken... Twee of drie dagen terug?' 'Dat is niet lang.' concludeer ik. 'Inderdaad.' 'Ga je me nog van je schouder afhalen?' 'Pas zodra ze er zijn.' 'Dit is toch jullie schuilplaats?' 'Ja.' 'Waar is de rest dan?' 'Waarschijnlijk nog aan het rennen.' 'Aha....' 'Ja.' 'MICHAEL! WAAR WAS JE? JE KAN NIET ZOMAAR WEGRENNEN UIT DE TRAINING!' klinkt er een woeste, bekende stem van ergens achter me. 'Ellen?' vraag ik verbaasd terwijl ik van Michaels schouder af probeer te komen zodat ik haar kan zien. 'En wie is dit? En waarom kent ze mijn naam? Ik kan haar niet, in ieder geval. Zet haar neer zodat ik haar gezicht kan zien.' zegt Ellen commanderen. Direct zet Michael me neer en draai ik me naar Ellen om. Oké, wat ik me ook van Ellen had voorgesteld, dit was het in ieder geval niet. Ellen is een vampier. En geen weerwolf. Maar een vampier. En dus geen weerwolf. "Ja, ja! Nu weten we het wel!" zegt Dylan zuchtend en ik voel gewoon dat als hij naast me zou staan dat hij zijn ogen zou rollen. "Dat zou ik inderdaad, ja." zegt Dylan bevestigend en ik zucht maar een glimlach kan ik niet onderdrukken. 'Oké, wie ben jij? Waarom ken jij mijn naam? Wat is er zo bijzonder aan je dat Michael je perse moest ophalen ook al zat hij midden in zijn training?' 'Ik ben Sophie, ik ben een geestenwandelaar en ik heb zeven en een halve maand in coma gelegen waarin ik me in een soort droomwereld bevond. Alle personen en belangrijke gebeurtenissen die in mijn droomwereld zijn gebeurd zijn hier ook gebeurd. En jij zat in mijn hoofd als mijn wolf. Daarom ken ik jou. En ik weet eigenlijk niet waarom ik zo belangrijk ben voor Mikey dat hij me perse moest ophalen ook al had hij training.' zeg ik terwijl ik een priemende en een nieuwsgierige blik naar Michael stuur. 'Hé! Ik moest iets doen tegen jouw relatie met die honkbalknuppel!' 'Honkbalknuppel?' 'Ja, honkbalknuppel.' 'Oké, honkbalknuppel.' 'Maar even terug naar het feit dat jij zegt dat alles wat je hebt gezien in jouw droomwereldje ook in de echte wereld gebeurt.' 'Niet alles want anders zou jij wel een stem in mijn hoofd zijn en zou ik kunnen veranderen in een wolf, wat ik niet kan voor zover ik weet. Maar alle personen die ik in mijn droomwereldje ben tegengekomen, ben ik tot nu toe wel allemaal tegengekomen.' 'Allemaal?' 'Nou, nog niet allemaal maar wel een heleboel! Ivo, Jace, Joë, Michael, Max, Ashton, Quinten, Calum, Seff, Maaike en jou ben ik allemaal al tegengekomen! Nu ik er zo over heb is dat eigenlijk helemaal niet zoveel.... Boeit niet! Waarom trainen jullie eigenlijk?' 'Zodat we Zefiros kunnen verslaan.' klinkt er hijgend achter me. Ik draai me om en zie een hijgende Max staan met allemaal bloed op zijn lichaam. En hij heeft geen shirt aan. Ik ben eerlijk gezegd wel verbaasd om te zien hoe gespierd Max is, zéér verbaasd. 'MAX!' roep ik enthousiast terwijl ik hem om zijn nek vlieg. 'Wow, rustig Soof! Ik zit helemaal onder het bloed.' lacht Max terwijl hij me vasthoudt. 'Alsof mij dat wat boeit.' 'Als het je iets zou boeien hing je nu niet aan me alsof je leven ervan af hangt.' Ik steek mijn tong naar hem uit en laat hem los, tegelijkertijd dat hij mij loslaat waardoor ik hard op de grond terecht kom. 'Auw....' mompel ik terwijl ik met een pijnlijk gezicht over mijn kont heen wrijf. 'Was dat nodig?' 'Nee. Maar ik wist niet dat jij tegelijkertijd met mij los zou laten want anders had ik je wel vastgehouden.' 'Dat mag ik hopen.' Brom ik terwijl ik overeind ga staan. 'Maar wie is Zefiros?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Mijn broer.' Zegt Ellen terwijl er een vlaag woede door haar ogen flitst. 'Je bent aan het trainen om je broer te verslaan?' Vraag ik verbaasd. 'Ik ben niet aan het trainen. Zíj zijn aan het trainen en ik ben hun trainer want ze zijn echt slecht.' 'Dat geloof ik graag als Maaike Mikey bijna in elkaar kon slaan.' 'Wie is Maaike?' 'Mijn beste vriendin en een weerwolf.' 'Zeg dat nou niet-' smeekt Michael me maar het is al te laat. 'WAT?! JIJ HEBT JE IN ELKAAR LATEN SLAAN DOOR EEN WEERWOLF?!' 'Bijna in elkaar geslagen.' Mompelt Michael zacht terwijl hij beschaamd naar de grond kijkt en met zijn voeten schuifelt. 'VIJFTIG KILOMETER! NU!' 'Ja, mevrouw...' mompelt Michael voor hij wegrent en er niks meer dan oplaaiend zand over is. 'Is vijftig kilometer niet heel erg veel?' Vraag ik Ellen verbaasd. 'Nee. Als hij niet binnen een halfuur terug is, laat ik hem er direct honderd kilometer achter aan rennen. 'Honderd kilometer?!' 'Ja, hij overleeft het wel. Als hij honderd kilometer kan rennen in een uur dan zijn we halverwege. Als hij vijftig kilometer in een halfuurtje kan rennen, zijn we op een kwart. Bij hem dan. De rest moet ook nog. Maar Max, wat is er gebeurd?' 'Aangevallen door Rogues, niks bijzonders.' 'Juist.' 'Wat zijn Rogues?' 'Weerwolven zonder Roedel. Ze zijn vaak knettergek en gevaarlijk maar er zijn ook sommigen die zich als een normale weerwolf kunnen gedragen en daardoor geaccepteerd worden in een Roedel waardoor ze weer een nieuw bestaan kunnen opbouwen maar daar zijn er echt heel weinig van. Kleine tip: blijf vooral uit de buurt van Rogues.' 'Ja, ja.' Zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. Plotseling komt Ashton aangestrompeld, helemaal naakt en ook onder het bloed. Direct doet Max zijn handen voor mijn ogen, waar ik dankbaar voor ben. 'Ashton, trek iets aan!' Zegt Max direct commanderend. 'Nee. Eerst praten. Dan kleding.' 'Maar-' 'Géén gemaar.' Onderbreekt Ellen hem. 'Práát Ashton. NU!' 'Oké dan-' 'Sophie. Naar binnen.' Commandeert Max me en ik rol met mijn ogen van achter zijn handen. 'Ik kan niet bepaald ergens als jij je handen voor mijn gezicht houdt hè? En ik kan ook nog eens niks zien.' 'Euh, ja. Ik loop wel even mee...' zegt Max terwijl hij begint te lopen waardoor ik gedwongen word om ook vooruit te lopen. 'Je kan ook je handen van mijn gezicht afhalen zodat ik zelfstandig naar binnen kan lopen.' 'Dat gaat niet gebeuren. We gaan jou oogjes niet verpesten door je Ashtons mislukte, naakte lichaam te laten zien.' 'HÉ!' roept Ashton beledigend. 'Sorry Ash, maar het is gewoon zo.' Zegt Max terwijl hij volgens mij zijn schouders ophaalt. 'Dan nog.' Mompelt Ashton boos en ik weet zeker dat hij zijn armen over elkaar heen heeft geslagen en naar de grond kijkt als een klein kind. 'Oké, Sophie. Je staat nu binnen. Ik loop zo weer naar buiten en je mag me niet volgen. Begrepen?' 'Als ik buiten mocht zijn, had ik nog wel buiten gestaan, denk je ook niet?' 'Geen nood aan sarcasme dame.' Zegt Max terwijl hij met zijn ogen rolt. 'En ik heb geen nood aan met hun ogen rollende vampiers, meneer.' 'MAX. KOM HIER. NU!' Schreeuwt Ellen van buiten. 'Ik kom al... Ik kom al...' mompelt Max voor hij de deur uitloopt. En de deur op slot doet. Wauw. Bedankt voor de enorme hoeveelheid vertrouwen, Max! Zuchtend went ik me van de deur af en kijk rond. ZE HEBBEN EEN ENORME BOEKENPLANK! YES! TIJD OM TE LEZEN!'

Hey mensjes!
Hier is weer na een lange tijd een update! Sorry :( Ik probeer echt sneller te updaten maar ik heb niet veel inspiratie voor de komende paar hoofdstukken. Ik heb juist inspiratie voor later in het boek ;) WE HEBBEN WEL BIJNA DE 9K AAN LEZERS GEHAALD! THANK YOU SO MUCH!

Keep dreaming!
Me.