Maine

It was mid day already when I opened my eyes. Tinanghali ako ng gising dahil sa sobrang puyat. I can still remember what happened last night. Mula sa pagsama ko kala Val sa bar hanggang sa pag-uwi ko at masabi ko na kay RJ ang katotohanan. Parang nag-sisi ako kase alam kong madami siyang itatanong sa akin. Pero may alibi na ako sa kanya if ever na magkita kami. And I know baka nga papunta na iyon sa bahay. Kailangan kong maghanda na para if ever na dumating siya ay ready na ako.

•••••••••

"Maine, pinapatawag ka na ng Daddy at Mommy mo, mag-lunch na daw kayo."

"Yes, Manang. Magbihis lang ako.."

"Okay. Pero huwag kang magtatagal, masamang pinaghihintay ang pagkain."

"Sige po, Manang. Sunod po agad ako."

When Manang Ruby left me, nagbihis na agad ako. I chose to wear my comfy clothes. The usual, naka-shorts at plain big white shirt. I was used to this naman kahit noon pa. After kong mag-bihis ay agad na akong bumaba.

I can hear my Mom and Dad talking. Masaya silang nag-uusap. But wait, parang may kausap pa silang iba. So I stopped myself bago pumasok sa komedor. Pinakinggan ko muna kung sino ang kausap nila. I was trying to decipher kung sino yun kausap nila. Could it be RJ? I'm not sure.

"Tita, Tito, hindi na po ako magpapaliguy-ligoy pa. I want to know Dei more. Kung papayag po kayo?"

"Iho, no problem. Basta dito mo lang siya bibisitahin. But if papayag siyang lumabas kayong dalawa, hindi naman kami tututol ni Mary Ann. Diba, Hon?"

"Oo naman, iho. You're welcome naman. Mas gusto nga namin may makilala pang iba si Dei na tao. Lagi lang bahay at school yan."

"Ganun po ba? Salamat po kung ganun. Ipinapangako ko po na magiging masaya si Dei, Tita, Tito."

"You're welcome, Ivan."

I heard my Mom say Ivan. Who's Ivan? Ngayon ko lang siya narinig. And I don't know anyone with that name. Saan niya ako nakilala? I was so curious. So I decide to enter the dining area without them noticing.

"Dei, anak, halika na, umupo ka na dito." Yaya ni Dad.

"Sino siya Mom, Dad?"

"By the way, this is Ivan. Kapitbahay natin. We invited him here. Bagong kaibigan ko yun Dad niya. Small world kase ka-business deal ko pala siya sa isang project ko.  I told his Dad na ipapakilala ko ang anak niya sa unica hija ko."

"Hi, Dei. Nice to meet you. I'm Ivan."

"Hi, Ivan. Nice to meet you, too."

"Iho, kumain ka ng kumain ha. Huwag kang mahihiya. Mamaya, Dei, samahan mo si Ivan. Get to know him.."

"Yes po, Dad. Sige po."

Wala na akong magawa. Akala ko talaga si RJ ang surprise visitor ko, etong Ivan pala.

While we were eating, inoobserbahan ko siyang mabuti. He seems nice. Habang pinagmamasdan ko siya, nakikinita kong kahawig niya si Gil Cuerva. He was so finesse and very formal. Walang angas sa katawan. Ang napansin ko rin, he was also observant sa mga nasa paligid niya. The way his eyes roam sa paligid niya. Ano nga kaya ang iniisip niya. I just continued eating, answering their questions whenever they ask me. I don't really want to engage sa conversation nila Dad. I used my shy girl card. Tutal trademark ko yun.

"Excuse me, Sir, Maam, may bisita po tayo."

Biglang singit ni Manang Ruby.

"Sino? Do we expect another visitor?"

Tanong ni Mommy.

"Maam, si RJ po. Yun nakatira sa kabila. He was looking for Dei."

"Okay.. Dei? Do you know him?" Dad asked me.

Patay kang bata ka. Nagkasabay pa. Paano na ito?

"Opo. Cousin ni Val."

"Sinong Val?" Dad asked.

"Si Valeen Montenegro po, yun classmate ko po sa school."

"Papasukin ko na po ba, Sir, Maam?"

"Sige, Ruby. Papuntahin mo dito."

Lalo na akong nagpawis ng malapot. Bakit ngayon pa? Ang swerte ko naman. Ngayong araw pa. Anong petsa ba ngayon at tinamaan ako ng swerte? Lalo na akong lulubog sa kinauupuan ko.

A/N I just want to enter a new character. Sensya na, I like Gil Cuerva talaga and cute siya, especially the long hair. I would like this story to have a third party. Medyo pahirapan ang FanFic RJ natin. No proofread. Read at your own risk. Forgive me for the errors.