Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 9

CHAPTER 9

"BOYFRIEND huh?" Natatawang ani ko at lalagpasan na sana si Sammy ng bigla niyang hinila ang braso ko.

"Answer my question bitch." nakataas ang kilay na sabi niya at pumamewang pa sa harap ko.

"Malamang wala ang driver ko kaya sinabay niya ko since nasa iisang bahay lang kami." Sabi ko at hindi na siya hinintay na sumagot.

Kaagad na kong umakyat sa kawarto ko. Inilapag ko ang gamit ko bago dumeretso sa banyo upang maglinis ng katawan. Nang matapos na ako ay ginawa ko rin ang skincare routine ko.

6:30 pa lang kaya hindi muna ako matutulog dahil masyado pang maaga. Nag-online ako sa rp acc ko at binisitang muli ang convo namin. Walang nagbago ganoon pa rin tulad ng dati kung saan nahinto ang pag-uusap namin.

Nang walang mapala ay kinuha ko ang bag ko at doon namataan ang sulat na kanina ko pa sana binasa.

Jairess,

I know you don't know me. But i just want to say how beautiful you are. Keep slayin' my lady.

Someday we'll meet.

—M

Napakunot ang noo ko at napa-isip M? Ngayon lang uli 'to nagparamdam. Hindi ko siya kilala pero bakit mukhang kilalang-kilala niya ako? Sino ba siya? Anong kailangan niya?

NAGISING ako dahil sa marahang paghaplos sa buhok ko. Napabalikwas ako ng bangon ng mamataan si Daddy!

He's smiling at me! Kaagad kong naramdaman ang pamamasa ng mga mata ko. Dali-dali akong lumapit sakaniya at yumakap ng mahigpit.

"Dad... I miss you. I really do.." umiiyak na ani ko habang siya nama'y walang tigil sa paghaplos ng buhok ko.

"Everything will be alright my princess. Just go with the flow and fight those shits who will come just to try ruining you." Sabi niya at hinalikan ang aking noo.

Bumitaw siya saakin dahilan ng lalong pag-agos ng mga luha ko.

"No dad! No don't leave me!" Sabi ko't patuloy na nag-iiyak.

"Jai! Jai wake up honey..." Nagising akong basang-basa ang pisngi ko.

It was just a dream. Sana.. Sana hindi nalang ako nagising.

"Mommy.." umiiyak sabi ko at kaagad yumakap sakaniya ng mahigpit.

"Mommy si Daddy... Mom," hirap na hirap na usal ko habang patuloy sa paghikbi.

"Shhh it's ok. Honey, Mommy is still here ok? I love you shh." Sabi niya at hinalikan ako sa ulo.

Nang mahimasmasan ako ay bumitaw na siya upang magpaalam. May pasok kasi siya kahit sabado.

Napabuntong hininga ako ng maramdamang mag-isa na naman ako. Kinuha ko ang cellphone ko at muling inopen ang acc ko. Bumungad saakin ang post ni Jace Montefalco.

"Halos isang dangkal nalang ang layo mo, pero bakit pakiramdam ko'y milyong-milyong ektarya pa ang layo natin sa isa't isa? Dahilan upang ika'y hindi mahawakan aking sinisinta?"

Namamaga man ang mga mata ko sa pag-iyak kanina ay hindi ko na 'yon napagtuunan ng pansin. Bakit ganito ang status niya? Nagkita naba sila ng gf niya? May problema kaya sila?

Maraming tanong ang nabuo sa isipan ko matapos mabasa nag ipinost niya. Nagkibit balikat nalang ako at nag-ayos ng sarili upang bumaba at kumain ng agahan wala naman akong msyadong gagawin.

Nang matapos akong kumain ay umakyat muli ako sa kwarto ko kung saan namataan kong nakatayo si Kimjaze na tila ba may hinihintay mula sa loob.

"Uhm bakit?" Tanong ko.

Napalingon siya saakin at pinakita ang notebook niya. Huh? Anong gagawin ko roon?

"Huh?"

"Pwede mo ba akong turuan sa nakaraang lesson? Hindi ko masyadong maintindihan ang boses ni Kei—i mean ni Sir Keite." Sabi niya.

Tumango nalang ako at pinapasok siya sa kwarto ko. Ayoko sa sala baka naroon si Sammy at pag-initan na naman ako.

"Alin ba rito? Kung paano nakuha 'yung formula? Or mismong sagot?" Tanong ko.

Pati kasi science namin ay nagmistula ng math sa dami ng isosolve. Ultimong segundo ng pagbagsak ng isang bagay ay sinosolve kaya marami ring stress sa subject na 'to.

"Oo, hindi ko kasi maintindihan kung paano ako nahulog sakaniya—este 'yung bola. I mean parang sobrang bilis." Napapakamot sa batok na sabi niya.

Na wiwirduhan man ako sa mga nasasabi niya paminsan-minsan ay hindi ko na pinansin at tinuruan ko nalang siya.

"Gets mo na?" Tanong ko habang nakatuto sa lectures.

Tila nagulat pa siya ng tignan ko siya sa mga mata kaya kaagad siyang nag-iwas ng tingin.

"Ha? Hindi pa eh. Okay lang bang paki-ulit? Last na." Sabi pa niya.

Napabuntong hininga ako at tumango nalang sakaniya. Sa pangalawang pag-uulit ko ay mas binagalan ko upang mas makasunod siya.

Hindi ko rin maintindihan kung bakit ang bagal niyang pumick-up ngayon samantalang isa siya sa top 10 namin hanggang ngayon.

"Ayan! Nakuha mo!" Nakangiting sabi ko.

Tumingin siya saakin at napangiti rin, bigla tuloy akong nailang. Knowing na kinaiinisan ko rin siya dati lalo na nung first day of school.

Nangunot ang noo ko ng makitang lumampas saakin ang kaniyang paningin. Kaagad ko itong sinundan ng tingin at  nakitang nakatingin siya sa letter na bigay ng Mr. M na 'yon.

"Bakit?" Nag-aalangang tanong ko.

Bumaling na siya saakin ng tingin at tipid na ngumiti.

"Wala, sana all may letter." Natatawang sabi niya kaya maging ako'y natawa ng mahina.

"Anong sana all! Minsan nga kinakabahan ako dahil hindi ko naman alam kung kanino 'yan galing." Sabi ko at tinago ang letter sa bag ko.

"Bakit hindi ba nagpapakilala?" Tanong niya na ngayon ay nasa likuran ko na.

Napahinga ako ng malalim ng maramdaman na naman ang kakaibang bilis bg tibok ng puso ko. Hindi normal na kaba tulad ng nararamdaman ko sa tuwing napapagalitan o nakagawa ng kasalanan. Ito yata ang kabang gugustuhin ng maraming maramdaman palagi.

"M lang lagi ang pakilala." Sabi ko at nautal pa.

Patuloy kasi siya sa paglapit kaya mas lalo akong naiilang kaya naman ako na mismo ang lumayo.

"Ok na? Naintindihan mo na 'diba?" Tanong ko.

Natawa siya ng mahina at tumango-tango.

"Oo, salamat... Jaires." Mabagal na sabi niya't tumitig pa saakin bago tuluyang lumabas ng aking silid.

Napaupo ako sa kama at napahawak sa dibdib ko. Really Jairess? Sa ibang mga lalaki'y mukha kang matapang pero kapag kay Kimjaze mukha kang uod na naasinan.

Napailing  ako sa sariling naisip, hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko. Ilang sandali pa akong nanatili sa kwarto ko bago napagdesisyunang bumaba.

Parang gusto kong kumain ng chocolate kaya kaagad kong tinungo ang ref. Abala ako sa paghahanap ng chocolate na gusto ko ng maramdaman ko ang presensya ng isang tao sa likod ko.

Kaagad akong lumingon rito at ngumiti.

"Hi Tito." Magalang na bati ko.

Ito palang ata ang ikalawang beses na naka-usap ko si Tito. Panay din kasi wala sa bahay at parang si Mommy na busy.

Nakangiti siyang lumapit saakin at pinagmasdan ang kabuuan ko.

"Ang ganda mo talagang bata ka, ang kutis mo'y tila porselana. Gusto mo pag-isahin natin ang ating katawan iha?" Nakangising sabi niya at hinaplos pa ang balikat ko.

Kaagad ako napaatras at napahigpit ang hawak sa chocolate bar na hawak ko.

"Ano Tito, mauna na ako." Sabi ko at naiilang na nag-iwas ng tingin.

Nagmadali ako sa paglakad ng maramdaman ang pagsunod niya saakin! Halos bumagsak na ang tuhod ko dahil sa pangangatog nito!

Hindi! Nasaan ba sila Yaya?! Si Sammy?! O kahit si Kimjaze nalang!

Kabado kong pinihit pabukas ang pinto ng kwarto ko ngunit hindi ko pa man ito naitutulak pabukas ay may humawak na sa braso ko ng mahigpit.

"Huwag mo naman akong talikuran.." nakangising demonyo na aniya.

Kaagad nagtaasan ang balahibo ko at nabitawan ang hawak kong chocolate.

"Tito... Wag po!" Sigaw ko at pilit nagpumiglas sa pagkakahawak niya.

"Hindi ka naman masasaktan kung susunod ka.." sabi niya at isinandal ako sa pader upang maamoy ang aking leeg.

"Huwag please! Tulong! Tulungan niyo ako pakiusap—hmm!!" Naluluha kong sigaw.


To be continued....

Sorry for short update! Mwehehe but i hope you like it! Don't forget to vote and comment your reaction! :]

Shashaxxe

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro