CHAPTER 8
CHAPTER 8
TILIAN at puro hiyawan ng mga kaklase ko ang bumungad saakin kinabukasan. Mapa-lalaki man o babae lahat ay tila kinikilig na bulate.
And there i saw him, holding a three red roses while walking slowly towards me. I don't know but i can't force myself to leave.
I want to move on from Jace, if he can be in a relationship into someone. I also can!
He pursed his lips when he's already in front of me.
"Jairess..." 'yun palang ata ang sinasabi niya ay tumatanggi na ang puso ko.
Pero nagtataka ako, kung siya si Jace Montefalco why is he doing this to me? Knowing that he's already in a relationship into someone in RPW.
"You said you're Jace right?" i asked.
He nodded while his eyes seems excited.
"Then why didn't you explain to me? And why are you in a relationship in your status?" i ask.
But I'm confused. How can't i feel anything towards him? No'ng kami pa ni Jace, his simple good morning can make my heart beat so fast.
And now kaharap ko siya. But how? How can't i feel anything? Even just a simple butterflies in my stomach? Like before...
He laugh a bit and hold my hand.
"Jairess, that time when i broke up with you i left the rpw. But my brother insist, he wants my acc so, i gave it to him. I didn't know that he can find a gf that early." he said while smiling at me.
Nag-iwas ako ng tingin hanggang sa kusa itong matapat kay Kimjaze. Prenteng-prente ang pagkaka-upo. Si Nell naman ay tila isa sa mga kinikilig kong kaklase.
Sa ingay nila ay ang huling salita nalang ni Sir Keite ang narinig ko.
"Can i court you?"
I glanced at Kimjaze he's now looking at me with his brows up. Hindi ko alam pero sakaniya lang ako nakatitig habang isinisiwalat sa buong klase ang desisyon ko, desisyong hindi ko man lang napag-isipang mabuti.
"Yes."
HALOS tanggalin ko na ang tainga ko dahil sa sermon saakin ni Jino.
Lalo naman si Nell!
"You mean 'yung iniiyakan mo kagabi siya 'yung ST n'yo na gusto kang ligawan?!" muli na namang tanong ni Jino habang hawak hawak ang batok na ani mo'y stress na stress.
"Yeah?" patanong na sagot ko. Nagtataka maging sa sarili ko.
"Jai, eh kung siya pala 'yon bakit iniyakan mo pa kahapon na hindi kamo kayo nakita? Na hindi ka nakahingi ng explanation?" Nell asked.
I look at her with confusing eyes.
" 'Yan ang iniisip ko Nell. Isa pa bakit hindi ko maramdaman sakaniya 'yung naramdaman ko nu'ng makita ko si Jace? And actually-" napatigil ako sa pagsasalita at muling inalala ang nakita ko kahapon.
'Yung Jace kahapon, mas maliit ang height kumpara kay Sir Keite. Mas itim ang buhok kumpara kay Sir Keite. At mas simple ang dating ng pananamit.. Kumpara kay Sir Keite.
"-Omy gosh! They're different!" hiyaw ko at napatayo pa.
Mabuti nalang at nasa garden kami ng University kaya wala masyadong tao.
"What?" Nell asked in confuse.
"Nell they're not the same! Even my feelings too! When i saw the Jace Montefalco in RPW Grandmeet up i felt strange feeling that i never feel to Sir Keite!" i explained.
"You mean? Nagdududa ka?" Jino asked.
"Yeah? Hindi ko alam! Naguguluhan ako! Parang may something... something that i can't define!" sabi ko at napahawak sa ulo ko.
Tumingala at halos sabunutan ko na ang sarili ko. Wala na akong maintindihan! Gulong-gulo na ako!
Bakit gano'n?! Bakit parang may mali!
"Gago! Huwag mong sabihin patay na 'yung totoong Jace at minumulto ka!" biglang sabat ni Jino.
Kaagad siyang binatukan ni Nell kaya napakamot siya sa ulo habang nakanguso.
"Ang sakit ah!" reklamo niya.
Muli siyang inambaan ni Nell kaya kaagad siyang umiwas dito.
"Kasi naman Jai! Paano 'yun, sinabi na sa'yo ni ST n'yo na siya 'yung ex mo sa rp na iniiyakan mo. Paanong iba? Gago baliw na ata ako." sabi niya at hinawakan ang ulo na para bang may aagaw nito.
"Tangina ka Jino umayos ka nga! Saka Jai paanong iba? Hindi kaya hindi mo lang matanggap na siya si Jace dahil malayo sa expectation mo?" she said.
Mas lalo akong napaisip. Hindi nga kaya dahil masyado akong nag-assume? Or there's something wrong talaga?
HINDI lumipas ang bawat araw at linggo at months ng hindi ako naguguluhan. Everytime ipinapakita ni Keite ang panliligaw niya naiilang ako. Dahil hanggang ngayo'y litong lito ako.
"Good morning." he greeted as he kiss the back of my hand.
Tulad ng dati wala. I didn't feel anything.
"You ok?" he asked when i didn't greet him back.
It's been his second month of courting me. He also want to meet my mom but i refuse and always make an excuse.
"Uhum, just a little fight with my step sis." pagsisinungaling ko.
Alam kong sa bawat araw at linggong dumadaan ay mas pinararamdam niya na gusto niya ako. Minsan pa nga binibigyan niya ako ng mamahaling bagay na hindi ko naman hiningi sakaniya. Pero i never accept it.
"Let's go?" tanong ko.
Kaagad lumabas ang napakagandang ngiti niya na halos makalaglag ng panty ng mga kaklase ko. But me? I don't know.
Kaagad akong tumabi ng upo kay Nell ng makapasok. Nagbatian na rin at nagchecheck na ng attendance si Keite.
"Hey, second month na hindi mo pa sinasagot?" tanong ni Nell.
"I'm... still confused." i said honestly.
Her eyes widened but act normal when my surname called for attendance.
"Present!" i said.
Keite look at me while smirking.
"Gusto mong palitan natin surname mo?" he asked playfully.
My classmates all yelled and even teased us but i remained silent.
"Sorry for interrupting your flirting time Sir. But can't we just start the lesson Sir?" sabat ni Kimjaze na nakapagpatahimik sa lahat. Maging ako'y kinabahan sa uri ng tono ng pananalita niya.
Everyone glared at him but it seems he doesn't care. Keite just cleared his throat before starting the lesson.
Mabilis namang natapos ang klase ng hapong 'yon kaya kaagad kong hinila si Nell paalis. Ayokong abutan kami ni Keite.
Kaagad kaming pumunta sa tambayan, garden ng University kung saan do'n naghihintay lagi si Jino.
Nang makaupo kami ni Nell ay pareho kaming hingal na hingal. Kaagad akong napatingin kay Jino dahil parang sobrang seryoso n'ya ngayon.
"Oh ba't nakabusangot ka?" nagtatakang tanong ko.
"Nagtataka lang ako kung kanino 'to galing at... Kung paano nalaman ang pangalan mo." sabi niya at iniabot saakin ang isang sobre.
Nangunot ang noo ko ng mabasa ko ang sariling pangalan ko roon. Kanino naman kaya 'to galing?
Bubuklatin ko na sana ngunit hindi ko rin tinuloy ng makitang pareho silang nakaabang.
"Aba'y matino." sabi ko.
Natatawa silang nag-iwas ng tingin.
"Pero Jai seryoso paanong iba? Hindi ba umamin na kamo sa'yo na siya 'yung Jace na nakilala mo sa pekeng mundo?" biglang bukas ng topic ni Jino.
"Eh kasi wala talaga akong maramdaman. Pero no'ng nakita ako 'yung lalaki sa meet up, lahat ng narararamdaman ko para kay Jace Montefalco naramdaman ko. Parang mabilis na flashback." sabi ko at napahawak pa sa baba ko.
Itinabi ko muna 'yung sulat sa bag ko baka mamaya ay mawala o kali agawin nitong dalawa't basahin.
Mabuti nalang at niliko ni Nell ang usapan kaya kahit papaano ay nawala sa isipan ko ang tungkol kay Jace.
Maya-maya lang din ay nagpaalam na kami sa isa't isa. Pinauna ko na sila kasi may daraanan pa ako sa library.
Nang makarating do'n ay kaagad kong ibinalik ang librong nahiram ko. Napatigil ako sa paglalakad palabas ng makita ko sa pasilyo si Keite at Kimjaze na tila nagbabangayan.
"You don't know anything! So stop playing with her can you?!" singhal ni Kimjaze.
Ano ba talagang mayro'n sakanila? Bakit sa tuwing magtatama ang kanilang mga mata ay kulang nalang magpatayan sila?
"Ha? At ano? ikaw alam mo ang lahat? Para sabihin ko sa'yo bumabawi lang ako sa kasalanang ginawa ng hindot mong ina-" natigil sa pagsasalita si Sir Keite ng hawakan siya sa kwelyo ni Kimjaze.
Ang mga mata nito ay tila nag-aapoy sa galit na ngayon ko lang nakita. Walang ibang sinabi si Kimjaze at padabog itong binitiwan.
"Kahit anong sabihin at gawin mo. Hinding-hindi siya mahuhulog sa'yo." nakangising bato ni Kimjaze.
Gano'n nalang ang pagsinghap ko ng makitang susuntukin siya ng kaharap! Kaagad akong nagtatakbo.
"Wag!" sigaw ko.
At ng tuluyang makalapit ay iniharang ko ang aking sarili sa harap ni Kimjaze.
"Tama na Sir!" hinihingal na ani ko.
Nakita ko kung paano bumakas ang gulat sa mga mata ni Sir Keite.
"He punched me, Jai!" sagot ni Sir Keite na alam ko namang walang katotohanan.
"Umalis ka nalang." mahinahong sabi ko.
Sinubukan niya pang kausapin ako pero pilit ko siyang pinaaalis.
Nang tuluyan siyang mawala sa paningin ko ay hinarap ko si Kimjaze. Nakatitig siya saakin ngayon na tila ba hindi makapaniwala. Biglang kumabog ang dibdib ko sa hindi malamang dahilan kaya napatikhim ako.
"Ano.. Ayos ka lang?" tanong ko.
Nag-iwas siya ng tingin at tumango.
"Oo, uuwi kana?" tanong niya.
"Bakit sasabay kaba?" natatawang ani ko upang pagaanin ang atmosphere sa paligid naming pareho.
"Pwede naman basta huwag kang mas'yadong madaldal." aniya, nang-aasar.
"Hindi naman ah!" depensa ko't umirap sakaniya.
Narinig ko ang mahinang tawa niya dahilan ng mabilis na pagtambol sa dibdib ko. Napahawak ako ro'n at pasimpleng hinimas 'yon.
"Okay ka lang?" tanong niya ng mapansing nakahawak ako sa bandang dibdib ko.
"Oo, tara na nga!" ani ko at kaagad nag-iwas ng tingin.
Naglakad na ako papuntang parking lot habang siya nama'y nasa likod ko.
Nang makarating sa parking ay nangunot ang noo ng makitang wala si Kuya, 'yung driver ko.
"Huh? Bakit wala si Kuya?" mahinang bulong ko.
"Sa'kin kana sumakay." sabi niya.
Lumingon ako't nagtatakang nagtanong sakan'ya.
"Wait, bakit muna wala si Kuya?" tanong ko.
"May emergency ata ang Mom mo kaya hindi kana nasabihan." aniya at lumapit sa isa sa mga motor na naroon.
Wait what? Sasakay kami ro'n?!
"You mean d'yan tayo sasakay?" nauutal na ani ko habang ang labi ay patuloy na nakaawang.
Ngumiti siya ng tipid at tinignan ako.
"Oo, halika may extra helmet ako." aniya.
Nang hindi ako lumapit ay siya na mismo ang pumunta saakin at nagsuot ng helmet. Kinailangan niya pa akong hilahin upang mapunta sa harap ng motor niya.
"Hoy! Nakakatakot!" sabi ko habang ang kamay ay nagsisimula ng manginig at manlamig.
"It's ok, just trust me." aniya at ngumiti ng matamis saakin.
Huminga ako ng malalim at umupo sa motor niya. Sa iisang side lang ako nakaharap at hindi katulad niyang open legs. Nakapalda kasi ako!
"Just relax and let the wind touch you." mahinahong aniya.
Pumikit ako at kumapit sa dalawang balikat niya ngunit gano'n nalang ang gulat ko ng umandar siya kaya napayakap ako sa bewang niya.
Nakapikit man ay ramdam kong smooth ang pagpapatakbo niya. Mabilis naming narating ang bahay kaya nakahinga na ako ng maluwag.
"Salamat, pero nakakakaba pa rin." sabi ko.
Tumango lang siya at pinarada na ang motor niya.
Pumasok naako sa bahay ngunit kaagad napaatras ng masalubong ko ang matalim na tingin ng Step-sis ko.
"At bakit nakadikit ka na parang linta sa boyfriend ko?" nakataas ang kilay na sabi nito.
To be continue...
Don't forget to vote and comment! Thank you! :3
Shashaxxe
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro