Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Married

Next Day

Marriage hall,

Karan Ahaan and Rohit reached the hall,Karan was just standing sternly,Ahaan and Rohit were seeing Raghuveer angrily who was smirking,

Ahaan - man to kar raha hai iss Raghuveer Arora ki jaan lelu!(sees Rohit who was busy in phone) kya kar raha hai tu kbse phone me?kise call laga raha hai?

Rohit - bhai Preeta ko!ab tak uska phone switched off! I am so tensed for her now!

Ahaan - wo kisi kaam me busy hogi!koi emergency hogi isiliye nahi baat ho pa rahi hai teri!iss wakt apne bhai ki musibat par dhyaan de!

Rohit - Karan bhai kyu kar rahe hai ye shaadi...zabardasti kisi ke saath rishta banane se kuch work out nahi krta!

Ahaan - Karan nahi krna chahta!lekin ye saala Raghuveer Arora...koi option nahi chora isne! Karan ke saath saath apni beti ki bhi zindagi ke saath khel raha hai!

(Note - Rohit never met Preeta's parents)

Rohit - koi baap aisa kaise ho skta hai!

Ahaan - dekhle saamne!(both looked at him angrily)

Karan was just standing listening to them,he wasn't reacting, nothing was in his hand now,

Karan(mind) - ye shaadi nahi work out kregi...zabardasti ka koi rishta work nahi krta...especially mere jaise insaan ke liye...jise rishte nibhaana aata hi nahi hai...aur ye to pyaar ka rishta hai...isse kaise nibhaaunga!

Raghu went to Preeta's room,he saw her crying hugging her mother,

Preeta - maa mujhe shaadi nahi karni...please...please roklo ye sab!

Raghu - kuch nahi rukega...taiyaar ho chuki haina...ab chal neeche!

Preeta(crying loudly) - nahi mujhe nahi jaana....mai nahi krungi shaadi please!mujhe nahi krni shaadi...jaane do mujhe pleasee....

Everyone could hear her cries downstairs,

Ahaan - Karan kuch karna...dekh kaise wo bechaari ro rahi hai!

Karan - bura mujhe bhi lag raha hai Ahaan..par..par..mai..(looks away sadly)

Preeta's room,

Raghu- rona dhona band kar apna!aur chal neeche!

Preeta - nahi mujhe kahi nahi jaana...please!

Raghu - ye aise nahi maanegi!

He took out a handkerchief and tied it around Preeta's month and also tied her hands,she was crying begging in front of him,

Sarla - chor dijiye...usse..mat kijiye aisa!

Raghu - chup ekdum!

He covers Preeta's face fully with ghunghat and starts dragging her down,

Downstairs,

Karan Ahaan and Rohit see Raghuveer dragging Preeta down,while she was crying,her face couldn't be seen but her cries were heard,

Ahaan - Raghuveer ye sab kya...

Raghu - bahot natak kar rahi thi..isiliye muh aur haath bandhna para!koi ni ek baar shaadi hojaaye!

Karan looked at him angrily,while Preeta was continuously crying so she wasn't able to notice the familiar voices,

Rohit - bhai mujhe bahot bura lag raha hai uss ladki ke liye!

Ahaan - hum kuch nahi kr skte Rohit..kuch nahi!

Karan sat in mandap, Raghuveer made Preeta sit beside him forcefully,

Karan looked at her and then at her tied hands,he felt bad seeing her condition,but looked away,

Pundit started chanting the mantras, Preeta's sobbing could be heard by all of them but they were helpless,Karan was sternly looking at the fire,

Pundit - phero ke liye khare ho jaaiye!

Karan stood, Raghuveer was about to harshly hold Preeta,but Karan jerked his hand and made Preeta stand holding her shoulders,Ahaan Rohit and Sarla smiled slightly seeing this,

Karan(while taking pheras in mind) - nahi jaanta ye rishta meri zindagi me kya mod le aayega...lekin iss ladki ki koi glti nahi hai...meri shayad kahi na kahi hai! Lekin kuch bhi ho...zimmedaari le raha hu iski...to nibhaana bhi mera farz hai! Koi kami nahi hone dunga isse...jo kahegi wo kadmo me laakar rakh dunga...pyaar...shyad pyaar na kar paau...lekin khush rakhne ka wada jarur karunga!

Pheras completed,Pundit asked him to fill her hairline,he entered his hand inside her ghunghat and filled her hairline with vermillion, her tears weren't stopping, Karan saw his hand where her tear drops fell,he looked away,

He took the mangalsutra and adorned her neck with it,

Pundit - vivaah sampann hua!

Preeta fell with a thud crying loudly,all looked at her and felt bad,

Raghu - Chalo shaadi to hogyi...ab chehra bhi dekh hi lo!tumhari hi biwi hai!

He made her stand and removed her ghunghat with a jerk,she was crying looking down,while Karan Ahaan and Rohit were shocked seeing her,

Karan(whispers) - Preeta!

Preeta looked up and became shocked seeing Karan,Rohit came towards her running,

Rohit - Preeta tu...ye sab..(he opened her tied mouth and hands) ye sab kya....

Raghu - lo...ye to aur bhi achi baat hai...tumhara bhai meri beti ko pehle se jaanta hai!

Preeran were just looking at each other numbly,

Preeta - aisa...aisa nahi ho skta...meri shaadi aa..aapse...

She pushed Rohit slightly and held Karan's collars,

Preeta(shouting) - kyu kiya aapne aisa...kyuu...maine kya bigaada tha aapka...kyu ki mujhse shaadi....

Karan - mujhe nahi pata tha ki tum Raghuveer Arora ki beti ho!

Preeta - are par shaadi ke liye haa hi kyu ki...dekha aapne...aap sabne ki ye aadmi mujhe kis tarah neeche laaya...mai roti rahi..lekin kisi ne kuch nahi kaha...na kuch kiya...kyuki aaplog kuch karna hi nahi chahte the!

Raghu - chilaana band kar Preeta!

Preeta - mai aap jaise ghatiyaa...

Raghuveer slapped her tightly,she fell down,Rohit held her and made her stand,Karan looked at Raghuveer angrily and pushed him on the floor,

Karan(held his collars) - jab tak teri beti thi mai chup raha...meri biwi hai ab wo...jaise bhi hui hai...lekin hui hai shaadi...aur mai apni biwi par haath uthaane ki ijazat kisi ko nahi hai..khud mujhe bhi nahi!smjha tu!

Raghuveer nodded,Karan stood and went towards Preeta,

Preeta - jhuthi hamdardi hai ye...aapne...aapne kyu kiya mere saath aisa...kabhi...kabhi maaf nahi krungi!

Ahaan - Preeta humme se kisi ko nahi pata tha ki ghunghat ne peeche tum ho!aur shaadi Karan ko majboori me karni pari...tumhare iss baap ne blackmail kiya tha kuch chizo ko lekar isiliye!

Preeta - mujhe kuch nahi pata...meri zindagi barbaad krdi aaplogo ne!khilaune ki tarah sauda kiya mera Raghuveer Arora ne aur iss khilaune ko kharida aapne!

Karan - maine kuch jaan bujh kar nahi kiya!haa glti hai meri kahi na kahi...lekin ab..ab kuch nahi ho skta!

Preeta(angrily) - kyu...kyu kuch nahi ho skta!mai nahi maanti iss shaadi ko!

Raghu - Preeta!

Karan gave him a deadly glare,he shuts his mouth,

Karan - Rohit Preeta ko ghar leke jaa...mai aur Ahaan aate hai thodi der me!

Preeta(angrily shouts) - mai aapke ghar nahi jaaungi...mujhe apne ghar jaana hai...chor mujhe Rohit...mai kahi nahi jaaungi!

Karan - Rohit suna nahi tune!

Rohit - ji..ji bhai!Preeta chal!

Rohit took her out instead she was wriggling and asking him to stop,

Karan - hogyi teri beti aur meri shaadi...paise tujhe mil gaye...ab meri zindagi me dhakhal dene ki koshish mat karna...warna tera aisa haal karunga ki soch bhi nahi skta!chal Ahaan!

Ahaan nodded,they were about to go when Sarla held Karan's hand,they looked at her,

Sarla(joining her hands) - meri beti ka khayal rakhna beta! Bachi hai wo...usse smjh nahi hai jyada! mujhe tumhe dekhkar lagta hai ki tum ache ho...uska khayal rakhoge...par usse ye smjhne ke liye thora wakt lagega!jiss haalat me uske saath ye sab hua...usse wakt dena smjhne ka!

Karan(nodded) - mai smjhta hu!

Sarla - bilkul bachi jaisi hai...choti choti baato par khush ho jaati hai...aur choti choti baato par rone lagti hai! Bacho jaise zid karti hai! Gussa karti hai! Lekin bahot pyaari hai meri beti! Uska khayal rakhna beta...usse khush rakhna!

Karan - aap chinta na kare!meri zimmedaari hai wo ab!

Sarla - zimmedaari nahi usse apna hissa smjhkar pyaar krna usse...uska khayal rakhna!

Karan nodded looking down and took her blessings,

Ahaan - aap chinta na kare aunty! Preeta hamare ghar me khush rahegi!

Sarla smiled,they left,

In car,

Ahaan - ab kya karega Karan? teri shaadi Preeta se!

Karan - mujhe nahi pata! kuch smjh nahi aa raha!blank ho chuka hu bilkul!

Ahaan - tu usse apni biwi maanega na?uske saath bahot galat hua hai Karan..tu usse akela mat...

Karan - maana ki mai pyaar me vishwaas nahi rakhta!lekin wo..wo ab meri zimmedaari hai..meri patni hai! uska khayal rakhna..usse khush rakhna...mera farz hai!jo ki mai nibhaaunga!

Ahaan smiled,both drove towards Luthra Mansion.

End with the chapter.







Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro