Πώς με ξέρει;
"Με τραβούσε από το χέρι είχε παραπάνω δύναμη από εμένα και δεν μπορούσα να φύγω. Έτσι μετά από λίγο αποφάσισα να τον ξανά ρωτήσω"
K:mark που παμε?
Μ:θα δεις
Κ:καλα
"Εχω αρχισει και φοβάμαι,γιατι να μην μου λεει που πάμε"
M:έλα φτάσαμε
"Τι εννοεί με το φτάσαμε; Τι ειναι αυτο το σκοτεινό μερος, και αυτη η φιγούρα εκεί? Φοβάμαι! "
Μ:τι έπαθες Κατερίνα, παμε. Μας περιμένουν οι φιλοι μου μην γινόμαστε και αγενείς
Κ:εγω δεν παω εκεί
"Ξαφνικά άκουσα μια τσιρίδα ενος κοριτσιού που πονούσε,ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΜΕΡΟΣ!!"
Μ:Κατερίνα, έλα μεσα
"Αμέσως με έριξε μέσα και έπεσα πάνω σε κάποιον, ο οποιος έβαλε ενα μαχαίρι στον λαιμο μου και δεν με άφηνε να φύγω"
??:έτσι και μιλήσεις θα πεθάνεις
Mark:πες της τι θέλουμε
??:όλοι μας εδώ ξέρουμε πόσο καλή φίλη είσαι με τον jimin,θα ξέρεις που θα ειναι. Όποτε βάλαμε τον Mark να σε φέρει εδώ σε εμάς, πες μας ότι ξέρεις
Κ:δεν ξερω που ειναι ουτε εγώ και αφήστε με
??:σκασμός!
*Mark's pov*
Όταν ακούστηκε το σκασμός απο τον μεγαλύτερο εκει ειδα την Κατερινα να τρέχει και αμεσως ολα γύρω μου μαύρισαν, γιατι να το κανω εγω στην μικρή αυτό γιατί ειμαι τοσο κακός, δεν φταιω εγώ Κατερίνα....Συγνώμη. Μετα απο λιγο οταν συνήλθα έψαχνα παντού για εκείνη. Όχι όχι δεν γίνεται να το έκανα εγώ αυτό, που μπορεί να είναι τώρα. Αν την ξανά έπιασαν και της κάνουν κάτι χειρότερο; Όχι όχι Mark μην σκέφτεσαι έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι. Δεν την έβρισκα πουθενά έτσι αποφάσισα να πάω αμέσως στο σπιτι της Κατερίνας δεν ηθελα να παω στο δικο μου αν δεν την δω...αν δεν δω ότι είναι καλά. Θα με μισεί τώρα, πριν καν μπω μεσα η Jennie άρχισε να με ρωτάει γιατι έκλαιγε, τι έκανα στην Κατερίνα...της είπα οτι ήξερα και οτι έγινε.
Δεν κοιμήθηκα ολο το βράδυ, ζήτησα ευγενικά από την μαμά της να μείνω σπίτι τους. Ήθελα να δω αν ειναι εντάξει να της πω οτι δεν ήμουν ο εαυτός μου. Δεν φταίω εγώ γαμωτο συγνώμη
*Mark's pov end*
"Οταν μου είπε να σκάσω, το βλέμμα μου σοβάρεψε. Και του έχωσα μια δυνατή στην κοιλιά και άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Έτρεχα και με ακολουθήσαν αλλα 3 ατομα,σε καποια στιγμη έπεσα πάνω σε καποιον που φορούσε μαυρη μασκα και ειχε μαύρα μαλλιά"
Κ:σ-συγνώμη δ-δεν έβλεπα μπροστά μου
??:δεν πειραζει,τι ειναι αυτο που εχεις στο χερι σου?
"Ειδα το χερι μου και ειχα αιματα,αυτος ο mark θα την πληρώσει που μου το εκανε αυτό. Αυτοί που έτρεχαν πισω μου σταμάτησαν και κοιτούσαν το ατομο μπροστά μου"
?:αυτοι οι τρεις σου το εκαναν σωστα?
Κ:ν-ναι
?:Περίμενε έρχομαι σε λίγο...Hyung, έλα να προσεχεις την Κατερίνα
"Πως με ξέρει, αφού δεν του ειπα το όνομα μου. Αμέσως ένα αλλο αγόρι με μάσκα με πήρε από το χερι και πήγαμε λιγο πιο κατω ωστε να είμαστε μακρια απο αυτούς. Και προσπαθούσε να με ηρεμήσει"
??:Κατερίνα πως είσαι?
Κ:Πως ξέρεις το όνομα μου; Και ποιοι ειναι αυτοί. Και κυριως γιατί με ρωτούσαν για τον jimin?
"Εγώ άρχιζα και έκλαιγα, έτσι ηθελα να ξεσπάσω. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο."
??σε ρώταγαν για τον jimin?Τι σε ρώτησαν
Κ:έβαλαν εναν φίλο μου να με παει σε αυτους και να με ρωτήσουν με την βία. Αν ξερω κατι για τον jimin,ενω δεν ξερω τιποτα για αυτόν
??:ποτε δεν σου μίλησε για αυτό ο jimin έτσι
K:για πιο πράγμα
??:αστο καλυτερα να σου πει ο ιδιος
?:hyung, μπορείς να φύγεις λιγο
??:oπως θες
Κ:πρώτον,σου ζητώ συγνώμη που επεσα πανω σου, και δεύτερον σε ευχαριστώ
"Αυτο το άτομο που έπεσα πανω του πριν με πηρε αγκαλιά"
?:μου έλειψες
*Jimin's POV*
*περπατούσαμε στον δρόμο ώσπου ακούσαμε μια τσιρίδα ενός κοριτσιού και αποφασίσαμε να πλησιάσουνε λίγο. Ξέρω δεν είναι και το καλύτερο πράγμα αυτό, αλλά είχαμε απορία να δούμε τι συμβαίνει. Πλησιάζαμε ώσπου ένα κορίτσι έπεσε πάνω μου και πίσω της ήταν 3 μαυροφορεμένοι άντρες. Κοίταξα καλύτερα το κορίτσι που είχε πέσει πάνω μου... Κατερίνα; Ωχ όχι ελπίζω αυτοί οι μαλακές να μην την άγγιξαν γιατί θα τους γαμησω"
Κ:σ-συγνώμη δ-δεν έβλεπα μπροστά μου
Jimin:δεν πειραζει,τι ειναι αυτο που εχεις στο χερι σου?
"Ειδα το χερι της και είχε αίματα, αυτοί που έτρεχαν από πίσω της σταμάτησαν και με κοιτούσαν. Όποτε την ρώτησα"
Jimin:αυτοι οι τρεις σου το εκαναν σωστα?
Κ:ν-ναι
Jimin:Περίμενε έρχομαι σε λίγο...Hyung, έλα να προσεχεις την Κατερίνα
"Είπα στον Yoongi-hyung να την προσέχει όποτε ήμουν ήσυχος. Έβγαλα το παλτό μου και έτρεξα προς το μέρος των ανδρών, όταν έφτασα είδα τον αρχηγό τους που με κοιτούσε με ένα σκοτεινό βλέμμα και είπε «δεν τελειώσαμε εμείς οι δυο ακόμα jimin». Ποσό θέλω να πάω να τον σκοτώσω, αλλά έπρεπε να σιγουρευτώ ότι η Κατερίνα ειναι καλά, όποτε αυτό έκανα. Την χάζευα πριν φτάσω, έχει γίνει πιο όμορφη από τότε... όταν έφτασα μιλούσε με τον yoongi-hyung "
Jimin:hyung, μπορείς να φύγεις λίγο
Yoongi: όπως θες
Κ:πρώτον,σου ζητώ συγνώμη που έπεσα πανω σου, και δεύτερον σε ευχαρι-
"Πριν τελειώσει αυτό που ήθελε να πει την πήρα αγκαλιά. Ήθελα καιρό να την νιώσω στην αγκαλιά μου"
Jimin:μου έλειψες
*Jimin's POV end*
Κ:συγνώμη αλλα γνωριζόμαστε
"Ηταν το μονο που μπορούσα να πω τοτε, δεν ηταν ότι πιο τέλειο, αλλα καπως έπρεπε να μαθω ποιος ειναι"
?:και πολύ μάλιστα, είπε και μου χαμογέλασε
"Αυτο του χαμογελώ κάπου το ξερω"
Κ:Ji-
??μικρε πρέπει να φύγουμε αργήσαμε
?:τα λεμε αλλη φορά
"Δεν μπορει, ο μικρος jimin που ηξερα να τον βλέπω έτσι όχι όχι δεν είναι αληθινό όλο αυτό. Όταν έφυγαν πήγα γρήγορα στο σπιτι και μπήκα στο δωματιο μου και άρχισα να κλαίω από το σοκ που είχα. Άκουσα την φωνη της μαμάς μου στην πόρτα ,αλλα εγω δεν της άνοιξα δεν ηθελα να δει το χερι μου και γενικά δεν ήθελα να με δει έτσι. Έκλαιγα πολλές ώρες ώσπου κουράστηκα και κοιμήθηκα"
~το επόμενο πρωί ~
"Ακομα να ηρεμήσω απο το χθεσινό, οταν πηγα να ανοίξω την πορτα ειδα την πληγή. Δεν θελω να την δούν, όποτε έβαλα την ζακέτα μου,άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα κάτω. Εκεί ηταν ο Mark, η Jennie και η μαμα μου,ο πρώτος που με είδε ηταν ο Mark και αμέσως ηρθε σε εμένα"
Μ:Κατερίνα πως είσαι.Πριν με βρίσεις δεν φταιω εγω με έλεγχαν εκείνοι δεν ηξερα τι εκανα και-
Κ:Ειναι εντάξει
"Με κοίταξαν όλοι με απορία... καθόλου δεν ειναι αλλα δεν μπορώ να του κρατήσω πολυ κακία ηταν πάντα εκεί για εμενα οταν έφυγε ο jimin απο το σχολείο "
Μ:α-αληθεια
Κ:ναι
Jennie:μας τρόμαξες εχθές το βράδυ, γιατι ήρθες ετσι
Μαμα:κορίτσι μου τι έγινε, εγινε κατι παραπάνω απο οτι μας ειπε ο mark
K:είδα τον jimin
Jennie:ΤΙ?!!Και τι εγινε
"Αφού ειπα σε όλους τι έγινε εχθες μαλλον με τον Jimin υπήρχε ησυχία στο δωμάτιο. Η ώρα είχε περάσει ο Mark μου είπε για τελευταία συγνώμη, με πηρε μια σφιχτή αγκαλιά και έφυγε για το σπίτι του κλαίγοντας και κατηγορώντας τον εαυτό του"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro