Peter Pov.

Dzisiaj był zdecydowanie jeden z najlepszych dni w moim życiu ! Dzisiaj do wieży przyjeżdża Shuri i Król T'Challa ! Byłem tak podekscytowany, że nie mogłem tego opisać. Tak rzadko widujemy się z Shuri, a w końcu jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi !

Teraz razem z moją rodziną czekaliśmy na ich przyjazd. Skakałem z radości.

-Spokojnie Pete- uspokajał mnie tata.

-Sorki tato, ale naprawdę nie mogę się doczekać- mówiłem.

Nagle drzwi windy, przed którą staliśmy się otworzyły, ale… był tam tylko T'Challa. Nigdzie nie było Shuri. Moja rodzina zaczęła witać się z Królem Wakandy, a ja byłem po prostu zdezorientowany.

-Gdzie jest Shuri ?- zapytałem.

-Nie ma jej tutaj ? Weszła do wieży chwilę przede mną- powiedział T'Challa.

I wtedy zadzwonił mój pajęczy zmysł, a za nim się zorientowałem, już leżałem na ziemi przygwożdżony przez coś… no raczej kogoś.

-Zaskoczony ?- Shuri się śmiała.

-Ta…- mówiłem nie zbyt zadowolony.

-Shuri ! Czy chociaż raz możesz się zachowywać !- zawołał zdenerwowany T'Challa.

Shuri zeszła ze mnie i pomogła mi wstać.

-Spokojnie braciszku. Przecież wiesz jak bardzo lubimy się zaskakiwać- powiedziała i przyciągnęła mnie do uścisku.

Król Wakandy tylko przewrócił oczami na dziecinne zachowanie siostry.

-Jakim cudem tu weszłaś niezauważalnie Shur ?- zapytałem.

-Cóż… magik nigdy nie zdradza swoich tajemnic- Shuri odpowiedziała z uśmieszkiem.

-Dobra nie ważne… musimy iść na ważne spotkanie- powiedziała ciocia Nat.

-Tak i kiedy nas nie będzie w wieży ma panować absolutny porządek zrozumiano !- zarządził tata.

-To się ciebie też tyczy Shuri- dodał T'Challa.

-Tak jest sir- Shuri i ja zasalutowaliśmy.

Avengers opuścili wieżę. Zostaliśmy sami i byliśmy zachwyceni ! Natychmiast pobiegliśmy do salonu i wskoczyliśmy na sofę.

-Jaki numer pani sobie życzy ?- zapytałem.

-Hmmm… poproszę numer 5- odpowiedziała.

-Friday, proszę włącz Imperium Kontratakuje- poprosiłem.

-Oczywiście- odparła sztuczna inteligencja.

Film się włączył, a ja razem z Shuri oglądaliśmy uważnie każdą jego sekundę. Nie szczędziliśmy sobie rozmów.

~~~~~~

-To jest fizycznie niemożliwe, żeby człowiek wytrzymał tak potężny mróz.

-Widocznie Jedi potrafią to zrobić Shuri.

-Luke jeszcze nie jest Jedi !

-Ale będzie !

~~~~~~

-Nie mogę z tej sceny ! Oni są rodzeństwem !

-Ale jeszcze o tym nie wiedzą Shuri. A poza tym Leia zrobiła to tylko dlatego, żeby dopiec Hanowi.

~~~~~~

-Od ich flirtowania chce mi się wymiotować.

-Nie przesadzaj Pete. Nie jest, aż tak źle.

~~~~~~

-Ja od razu bym zrozumiała, że to Yoda.

-Skąd wiesz skoro nigdy nie byłaś w takiej sytuacji ?

~~~~~~

-No w końcu się pocałowali ! Ciągnęło się to w nieskończoność.

-Ochyda.

~~~~~~

-Nawet po śmierci Obi-Wan ukrywa przed Luke'iem prawdę !

-Luke nie może jeszcze poznać prawdy Shuri !

-Lepiej, żeby się dowiedział od niego czy Vadera ?!

~~~~~~

-To było oczywiste, że na Bespin to pułapka.

-Niby skąd to wiesz ?

-Jestem Spider-Manem i wiem kiedy ktoś kłamie i wiedziałem, że Lando coś ukrywa.

~~~~~~

-To takie słodkie, że chce ratować przyjaciół, ale i głupie, że przerywa szkolenie.

-Ja bym zrobił tak samo.

-Wiem Pete.

~~~~~~

-Awww jakie to romantyczne ! Kocham tą scenę.

-Wiem o tym…

~~~~~~

-Jestem twoim ojcem !

-Shuri… nie wyglądasz mi na Tony'ego Starka...

~~~~~~

-Czy to nie jest oczywiste Pete ! Luke skontaktował się z Leią przez Moc, Yoda powiedział, że jest ktoś jeszcze. To było oczywiste, że są rodzeństwem !

-Nie Shuri ! Z tego można wywnioskować, że Leia jest wrażliwa na Moc. Nic nie wskazuje, że są rodzeństwem… przynajmniej ja nic takiego nie widzę…

~~~~~~

-I wyobrażasz sobie, że ludzie musieli czekać 3 lata na Powrót Jedi ?

-W życiu bym tego nie wytrzymał.

~~~~~~

Po obejrzeniu Imperium Kontratakuje, postanowiliśmy zagrać naszą ukochaną scenę.

Zabraliśmy nasze zabawkowe miecze świetlne. Ja niebieski, a Shuri czerwony. Walczyliśmy nimi jak filmie, a potem odegraliśmy kwestie, które doskonale znaliśmy na pamięć. Specjalnie upadłem na ziemię, a Shuri wymierzyła we mnie miecz.

-Jesteś pokonany, dalszy opór nie ma sensu. Nie daj się unicestwić jak Obi-Wan.

Znów podniosłem miecz i wznowiłem walkę. Po chwili Shuri lekko uderzyła mieczem w moją rękę, a ja zacząłem krzyczeć jakby mi ją odcięła. Padłem na kolana. Shuri znów wymierzyła we mnie miecz.

-Nie ma ucieczki, nie zmuszaj mnie bym cię zniszczył. 

Powoli przesuwałem się w stronę okna.

-Luke.. nie zdajesz sobie sprawy ze swego znaczenia. Dopiero zaczynasz odkrywać swoją moc. Przyłącz się do mnie… a ukończysz szkolenie. Wspólnymi siłami zakończymy ten wyniszczający konflikt i zaprowadzimy porządek w galaktyce.

Popatrzyłem na Shuri z udawanym gniewem.

-Nie przyłączę się do ciebie !

-Gdybyś tylko znał siłę, Ciemnej Strony. Obi-Wan nie powiedział ci co stało się z twoim ojcem.

-Powiedział mi dosyć ! Że ty go zabiłeś !

-Nie, to ja jestem twoim ojcem.

Pokręciłem głową kilka razy.

-Nie to nie prawda ! To nie możliwe !

-Zawiedź swoim uczuciom, a przekonasz się, że to prawda.

-Nie ! Nie !

-Luke, możesz zniszczyć Imperatora, on to przewidział. To twoje przeznaczenie. Przyłącz się do mnie… razem będziemy rządzić galaktyką jako ojciec i syn. Chodź ze mną, to jedyne wyjście !

Po wypowiedzeniu ostatniej kwestii oboje zaczęliśmy się śmiać.

-Jesteś świetnym Sithem- powiedziałem

-A ty jeszcze lepszym Jedi- odpowiedziała.

Następne trzy godziny spędziliśmy na oglądaniu kolejnych części Gwiezdnych Wojen.

Tony Pov.

Wróciliśmy ze spotkania prosto do wieży. Jechaliśmy windą zdezorientowani.

-Myślicie, że coś nabroili ?- zapytałem.

-Oby nie- powiedziała Nat.

-Z tą dwójką nigdy nic nie wiadomo- dodał Steve.

-Jeśli Shuri coś nawyprawiała to ma szlaban jak w banku- powiedział T'Challa.

-Dokładnie to samo tyczy się Petera- mówiłem.

Dojechaliśmy windą na miejsce i oczom nie mogliśmy uwierzyć. Salon był w jednym kawałku. Nie było żadnych śladów na ścianach, podłodze, czy meblach. To było aż nieprawdopodobne.

-Zobaczcie szybko !- zawołała cicho Wanda pokazując kanapę.

Wszyscy popatrzyliśmy w tamtym kierunku. Nie zdziwił mnie za bardzo ten widok. Dzieciaki zasnęły na kanapie. Nie powiem… wyglądali uroczo…

-Chyba możemy ich zostawiać samych- stwierdziłem.

-Myślę, że masz rację- powiedział T'Challa.

Może nie za często, ale teraz jesteśmy pewni, że możemy im zaufać.