Na początku rozdziału chciałabym go dedykować Laurze (Będzie wiedziała, że to o nią chodzi) za to, że jest taką wspaniałą i cudowną osobą, i za to, że umie dokonać niemożliwego... czyli przekrzyczeć tłum dziewczyn wołając Dubiela lub kiśla z pytaniem czy zejdzie na widownię, lub grozić Dubielowi... xD

Żelkova Hej :)

DK_ Część :)

Żelkova Gdzie jesteś?

DK_ Zaraz wjeżdżamy do miasta

Żelkova Nie wierzę, że zaraz Cię spotkam :D

DK_ To uwierz :)

DK_ Mam małą prośbę...

Żelkova Hm?

DK_ Odwróć się :)

*Paula (pierwsza perspektywa :))*

Odwróciłam się tak, jak poprosił mnie Dawid.

Za sobą zobaczyłam zakapturzoną postać w okularach przeciw słonecznych.

Osoba się rozejrzała, lecz po chwili zdjęła okulary.

Od razu rzuciłam się chłopakowi w ramiona.

-Udusisz mnie-wyszeptał kwiatek.

Puściłam chłopaka a kilka łez poleciało mi po policzku.

-Nie płacz-wyszeptał i ponownie mnie przytulił.

Momentalnie się rozkleiłam. Łzy leciały mi strumieniami, na co chłopak jeszcze bardziej wzmocnił uścisk.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Elo! Mam dzisiaj bardzo dobry humor, bo niedawno byłam na koncercie i podpisywaniu płyt Dawida, a w sobotę spełniłam swoje największe marzenia, czyli spotkałam moich idoli na koncercie YSoT w gdańsku i spotkałam Laurę <3333

Wstawić dzisiaj dwa rozdziały? Mam napisany jeszcze jeden na zapas więc zawsze mogę wstawić :3