-Musimy poczekać na informacje - powiedziała równie zdenerwowana mama Harrego. Wtedy do domu wpadł Mati

-Słyszeliście o tym samolocie? To nie ten sam co Harry nim leciał?-dopytywał

-nie mamy jeszcze żadnych informacji - powiedział Robin

Siedzieliśmy tak przy stole godzinę potem oparłam się głową o ramię Jacka i zasnęłam. Jak się obudziłam leżałam na kanapie w pokoju oparta głową na udach mojego przyjaciela.

-Która godzina? - zapytałam

-juz 17

-są jakieś informacje? - zapytałam

-Nic nie mówili - powiedział

Wtedy usłyszałam swój telefon podbiegłam do niego jak poparzona. Odebrałam go bez patrzenia na to kto dzwoni.

-Halo

-Hej misiu -powiedział Harry a ja się rozpłakałam ze szczęścia-co się stało?

-W radiu mówili że samolot który miał lądować w Niemczech spadł do oceanu i myśleliśmy  że to ten twój. - powiedziałam dalej płacząc

-kocham cie skarbie - powiedział

-ja ciebie też

-Wybacz mi teraz ale położę się spać zadzwonię jak będzie u ciebie rano - powiedział

-dobrze

Podbieglam do Jacka i się do niego przytuliłam. Zbiegłam po schodach i krzyknęłam

-Harry żyje to nie ten samolot.- Anne ulżyło a w oczach Robina widziałam łzy radości. Widać,  że go kochają.

Postanowiłam pojechać po 18 do Erazma bo się z nim umówiłam ale całkiem o tym zapomniałam dopiero przypomnienie mi przypomniało o tym.

Gdy dojechałam pod dom mojego znajomego wjechałam na podjazd bo brama była otwarta zaparkowałam i wysiadłam z auta. Wzięłam książki i torebkę i zapukałam do drzwi. Otwarła mi ciemnowłosa dziewczynka pewnie to Windy tak na oko 14 lat.

-hejka - powiedziała - pewnie do mojego brata przyszłaś

-hej tak mam na imię Chloe

-Windy - uśmiechnęła się - chodź zaprowadzę cie do niego

Dziewczyna odprowadziła mnie do pokoju Erazma. Weszlam i zobaczyłam chłopaka bez koszulki. Zrobiło mi się ciepło. Miał on świetnie umięśniony brzuch. I do tego mokre włosy.

-hej piękna

-Hej - powiedziałam jak po chwili jak się przestałam patrzeć na jego ciało.

-Spokojnie możesz patrzeć - zaśmiał sie

-nie po to tu przyszłam - powiedziałam mu i usiadłam przy stoliku

-No to zaczynajmy - powiedzial

-najpierw ubierz się była bym wdzięczna - powiedziałam patrząc na jego uśmieszek.

-No dobrze królowo - ubrał bialą koszulkę i usiadł obok mnie pouczyliśmy się do 20 i musiałam iść już do domu bo chciałam odpocząć i pogadać z moim narzeczonym.

Wchodząc do domu Harrego czułam się trochę nieswojo tak jakby nie u siebie. Bo jego nie było. Bez niego ten dom jest taki pusty.

-Hej Chloe- powiedziała mama Harrego

-hej - weszłam do kuchni skąd dobiegał jej głos

-i jak tam zajęcia

-coraz bardziej owocne. W sumie nieźle mu idzie - Uśmiechnęłam się a Kobieta dala mi szklankę z napojem.

Po rozmowie z mamą mojego narzeczonego poszłam do pokoju i zadzwoniłam do niego na wideo czacie. Pogadaliśmy 2 h trochę popłakałam ale koniec końców poszłam spać. Z rana ubrałam się w jeansy białą koszulkę i czarno biała koszule w kratę. Wzięłam rzeczy i pojechałam do szkoły.