Spoglądacie na mnie z góry.

A żebyście się tak udławili własną pychą i nadęciem.

Nie jestem robakiem, który pcha się pod wasze buty.

Nie jestem szarym tłumem.

Nie jestem motłochem, którym da się sterować.

Jestem człowiekiem.

Urodzonym, a nie stworzonym

I choć myślicie, że wasze istnienie jest ważniejsze

To wiedzcie, że nie zostaliście powołani do wyższych celów

Wmawiają nam, że zamiast ze skóry, krwi i kości

Stworzeni zostaliście z kamieni szlachetnych

I choć szlachectwa w waszych czynach nie ma

Spoglądacie na mnie z góry.

Jestem człowiekiem!

Wykrzyczę to głośno.

Człowiekiem zrodzonym z ojca i matki

I choć macie szacunek do życia tylko własnego

Nie dam się zdeptać.

Jestem człowiekiem!

Zrodzonym a nie stworzonym

Tak jak wy!"

* Piosenka z mojej książki "Opiekun Miasta -Pęknięte Naczynie"