Wyjmę wszystko z mojego serca i zapieczętuję w czerwonej kopercie.

Będą w niej uczucie, które tak zaciekle próbuję ukryć, gdyż boję się

dowiedzieć, jaki smutek spowoduje wyciągnięcie ich na światło dzienne.

Będą w niej wspomnienia - te smutne i radosne, te które sprawiają, że płaczę

i śmieję się, i wszystkie te, o których chciałabym pamiętać wiecznie,

i te które muszę zapomnieć.

Będą w niej troski nie pozwalające mi zmrużyć oka, niespełnione obietnice,

złamane przysięgi.

Będą w niej plany, które nigdy nie doczekają się realizacji i niespełnione ambicje.

Włożę do niej również moje najżarliwsze pragnienia, nie pozwalając,

by ktokolwiek się o nich dowiedział.

Będę wyciągać wszystko po kolei, aż moje serce pozostanie puste.

Zapieczętuję je szczelnie, tak jak czerwoną kopertę, aby już nigdy więcej

nic się nie wdarło do środka, ani nie wydostało na zewnątrz.