*Ray POV*

Elizabeth mnie bardzo zainteresowała, zjawiła się tydzień temu i okazuje się, że zna sekret domu. Muszę się dowiedzieć o niej więcej. Emma zrobiła zamyśloną minę.

-William Minerva... coś mi to mówi.

-Wiesz o kogo chodzi?

-NO TAK!! Czekajcie. Jakiś czas temu Phil mi pokazał pewne książki.

Rudowłosa szperała po półkach z książkami. Wzięła kilka sztuk i przyniosła je. Otworzyła na ostatniej stronie gdzie była kartka z poprzednim właścicielem.

-William Minerva był ostatnim posiadaczem tych książek.

-Ale co w tym jest takiego niezwykłego, każdy przedstawia to samo.

-Mylisz się, popatrzcie na okręgi.

-TO ALFABET MORSA!

-Zobaczmy, prawda, niebezpieczeństwo, potwór, zwątpienie, obietnica, żniwa, ucieczka i ostatnie farma.

-To są wskazówki dla nas, czyli możemy ufać Elizabeth.

Postanowiłem porozmawiać na osobności z blondwłosą, ale to dopiero jutro. Rozeszliśmy się i położyliśmy się do spania. Jak zawsze śnił mi się koszmar, jednak już się przyzwyczaiłem. Obudziłem się o 6 rano, schodząc ze schodów mijałem się z blondynką.

-Elizabeth, możemy porozmawiać?

-Jasne.

Poszliśmy do jadalni, w której jeszcze nikogo nie było i usiedliśmy przy jednym stole. 

-Więc o czym chciałeś porozmawiać?

-Skąd tak naprawdę pochodzisz? Z innej farmy?

-Nie, na razie tyle mogę ci powiedzieć o moim pochodzeniu.

-Ugh, czyli są ludzie poza murami?

-I tak i nie.

-Huh?

-To skomplikowane. Od kiedy wiecie o sekrecie?

-Norman i Emma wiedzą od czasu ostatniej wysyłki. Byli wtedy przy bramie.

-A ty?

-Od 6 lat, pamiętam wszystko odkąd się narodziłem.

-Rozumiem, ja wiedziałam o sekrecie odkąd pamiętam. Przykro mi, że musiałeś patrzeć jak wszyscy zostają wysyłani na śmierć. Chcesz coś jeszcze wiedzieć?

-Masz plan ucieczki?

-Nie jest dopracowany, ale jedno jest pewne. Dzieci poniżej 4 lat tu zostają.

-Emma i Norman się na to nie zgodzą.

-Będą musieli, sama ucieczka nie wystarczy. Takie małe dzieci nie przetrwają poza murem.

-Będzie trzeba jakoś zająć mamę, myślałem o pożarze.

-I o podpaleniu siebie?

-Skąd-

-Nie powiem to jest najlepszy sposób na zajęcie mamy. Ona zrobi wszystko aby ocalić chociaż twój mózg. Ale trzeba wymyśleć coś innego. Uznajmy podpalenie jako plan b.

-Więc jaki mamy plan a? Po prostu podpalić dom?

-Na razie jest taki plan, jednak nie mówmy na razie o tym Normanowi i Emmie.

-Zgoda, ale jeszcze jedno.

-Tak?

-Dlaczego nam pomagasz?

Wstała z miejsca i odwróciła ode mnie wzrok. Jednak zdążyłem zauważyć, że w jej oczach zbierają się łzy.

-Obiecałam to komuś.

Podeszła do zlewu i umyła twarz. Do jadalni weszło kilka dzieciaków w tym Phil, który od razu rzucił się na Elizabeth.

-Dzień dobry siostrzyczko!

-Dzień dobry Phil! Miałeś jakiś fajny sen?

-Tak! Śniło mi się, że byliśmy w lunaparku, czytałem o tym miejscu w książkach!

-Możesz obudzić resztę dzieci?

-Jasne. 

  Postanowiłem pomóc w przygotowaniu śniadania. Razem z blondynką rozstawialiśmy talerze.

-Phil bardzo cię polubił.

-Przypomina mi kogoś.

Widziałem w jej oczach tęsknotę. Ta osoba musiała być dla niej ważna.

*??? POV, dzień po udaniu się Elizabeth na drugą stronę*

-JAK MOGLIŚCIE NA TO POZWOLIĆ!

-Uspokój się.

-ONA TAM ZGINIE! NIENAWIDZĘ WAS!

Wybiegłem z rezydencji, zatrzymałem się pod jednym z drzew i załkałem.

-Dlaczego to zrobiłaś? Zostawiłaś mnie tutaj bez pożegnania. Błagam wróć tutaj.

Spojrzałem w niebo, usłyszałem jak ktoś mnie woła.

-Paniczu! Zostawiła dla ciebie list.

Podniosłem się i zabrałem list od mężczyzny. Otworzyłem go i zacząłem czytać.

"Gdy to czytasz, zapewne ja jestem już na farmie. Musiałam to zrobić, w końcu obiecałam to mojemu ojcu. Wiem, że jeszcze się zobaczymy. 

Do zobaczenia,

Twoja Elizabeth"

 -Obyś miała rację, do zobaczenia Elizabeth.

______________________________________________

Wszystkie wydarzenia związane z domem, będą krótko opisywane. Planuję za około 5 rozdziałów napisać ich ucieczkę. do zobaczenia w następnym rozdziale!