Mówią, że młodość rządzi się swoimi prawami, powinniśmy się wyszaleć póki możemy i mamy czas. Taaaak i każdemu staje przed oczami obraz kilkudniowych melanży, hektolitrów wódki wylanych w gardła napalonych dziewczyn, zapach zielska a może i nawet wciągania po kątach "bo raz się żyje". Czy jestem jedyną osobą która ma inne priorytety? Nie kręcą mnie takie imprezy, żal byłoby mi patrzeć na to wszystko. Ok, czasem też chodzę troszkę się napić bo jest okazja ale nie jestem typem osoby która co tydzień jest na imprezie. Życie młodej osoby nie polega tylko na wiecznych imprezach "bo trzeba korzystać". Młodość to też czas, w którym podejmujemy pierwsze, ważne decyzje dotyczące naszego przyszłego życia, uczymy się odpowiedzialności, powinniśmy stawiać sobie cele, bo to dążenie do nich jest największą pracą, naszą ciężką pracą a na koniec satysfakcją, że to osiągnęliśmy.
Nie korzystajmy z drogi na skróty, im dłużej pracujemy tym lepiej smakuje sukces. A klucz do niego to właśnie ciężka praca.
Lubię swoje życie takim, jakim jest, choć jest trochę ograniczone. Bardzo dużo się uczę. Baaaardzo bardzo dużo. Jak dostaje poniżej 4 to wpadam w furię. Moja miłość mówi, żebym odpuściła, że i tak dużo osiągam, ze powinnam odpocząć, trochę odpuścić. Ale nie umiem. To fascynujące, zwłaszcza że trwa to już okrągły rok. Wyznaczyłam sobie cel - średnia poniżej 4 nie wchodzi w grę. I od tamtej pory każdy mój dzień kończy się tak samo - z książkami. Ale ja to lubię! Lubię swoje życie kujonka, który ma tylko jedną na 28 osób w klasie do której może się odezwać. Jeśli jej nie ma, to siedzę sama. Dzisiaj jest taki dzień. Nie odzywam się w szkole praktycznie do nikogo. Nie uczestniczę w życiu mojej klasy, nie jeżdzę na wycieczki, nie byłam na półmetku, nie przepadam za nimi. Mam inne wartości niż oni. Dla nich jestem nudziarą (taaaak większość przez te 2 lata nie zamieniła ze mną więcej niż 2 zdania), kujonem, taką osobą-odludkiem jak w amerykańskich filmach. Ale to ma od groma plusów, bo im mniej osób wokół tym mniej problemów.

Jestem inna, bo wyznaczam cele, dążę do nich i osiągam je.