NIYAKAP ni Jackie Jane ang suot na cardigan sa kaniyang katawan. Pinaghalong kulay dilaw, brown at white ito. Binigay ito sa kaniya ng ama na si Prince Slate. Gawa ito ng kaniyang grandmother para sa kaniya.

Pilit siyang ngumiti sa magulang, kapatid at kababata nang kantahan siya ng happy birthday ng mga ito.

Isang taon na ang lumipas simula maramdaman niya ang pagbabago sa buong katawan. Kung siya ang tatanungin ay hindi na niya gusto pa sumapit ang panibagong taon.

Natatakot siya sa pwedeng mangyari pa para sa kaniya. Nang dalawin siya kagabi ng lalaki sa kaniyang panaginip ay kinalibutan siya ng maalala ang sinabi nito sa kaniya.

"Jackie Jane."

Nabalik ang ulirat niya ng tawagin siya. Tinitigan niya ang mga ito. Mahahalata ang pag aalala sa kaniya. "Blow your candle, sweetheart."

Tinitigan niya ang cake sa kaniyang harapan na hawak ni Grayson. Inengganyo siya nitong ihipan ang kandila.

Akala ng lahat na hihiling pa siya ngunit mabilis niyang pinatay ang kandila at pinasalamatan ang lahat.

Binitawan ni Grayson ang hawak na cake at mahigpit na niyakap ang kapatid. Humalik pa ito sa noo ng dalaga.

"Happy birthday," bati ni Grayson sa kapatid.

Naramdaman naman ni Jackie Jane ang isa pang yakap sa kaniyang baywang banda. Pagbaba niya ng tingin ay nakatingin sa kaniya ang bilugang mata ng isang magandang fae na batang babae.

"Happy birthday, ate JJ." Hinaplos ni Jackie Jane ang namumutok nitong pisngi. "Thank you, Chepi." Humalik pa siya sa noo nito.

That's right.

Tatlo silang magkakapatid. Ang ama niya ay si Beta Echo. Ama naman ni Grayson ay si Alpha Primo habang ang ama ni Chepi ay si Prinsipe Slate.

Binuhat ni Grayson si Chepi pagkatapos ay hinalikan ang pisngi nito. "Ang laki na ng little fairy namin. Ang bigat na rin," asar ni Grayson sa bunsong kapatid.

Bumusangot naman si Chepi. Kuminang pa ang marka nito sa magkabilaan na sentido. Pa-curved ang guhit nito na may ilang maliliit na snowflakes. Agad na lumapit si Nyebe sa anak at kinuha si Chepi sa bisig ni Grayson.

"Ang pangit ni kuya," naka-busangot pa rin na saad ni Chepi. Nagtawanan naman silang lahat. Napailing na lang si Jackie Jane kay Grayson.

MAY inggit na tinanaw ni Jackie Jane sa bintana mula sa silid niya si Accalia kasama ang kambal nitong si Conri at ang kababata nilang si Pollo.

Tumatakbo ang tatlong lobo galing sa loob ng kakahuyan. Lahat sila ay may sarili ng mga lobo habang siya ay umaasa pa rin na lalabas ito kahit na hindi man lang niya naririnig ang she-wolf niya.

No'ng bata siya ay alam niyang mayro'n siyang she-wolf dahil nararamdaman niya ito. Ngunit no'ng sumapit ang edad niyang disiotso ay bigla ito unti-unting naglaho.

At ngayong nasa dyesinwebe na siya ay mas tuluyan ito hindi nagparamdam sa kaniya.

May lungkot na inalala niya ang kabataan. Hindi siya nawawalan ng pag-asa na babalikan siya ng kaniyang lobo. Kahit konting katiting na lang ang mayro'n siya.

PAREHAS na huminto ang dalawang lobo ng huminto ang lobo ni Accalia nasa likuran nila.

"I told you Pollo not to go this way," mind-linked ni Accalia sa dalawa.

Sabay naman na lumingon ang lobo nina Conri at Pollo sa malaking bintana kung nasaan nakatayo at nakatanaw sa kanila si Jackie Jane.

Ramdam na ramdam nila ang lungkot nararamdaman ng dalaga. Sa tuwing naka shifted sila sa kanilang mga lobo ay mas malakas ang pakiramdam nila. Pati ang nararamdaman ng isang tao ay hindi nila mapigilan maramdaman.

"I'm sorry," Pollo apologized. Hindi rin nawala ang tingin nito sa kababatang si Jackie Jane.

UNTI-UNTI minulat ni Jackie Jane ang mata at naanigan na gabi na at wala siya sa loob ng kaniyang silid. Umupo siya galing sa pagkakahiga sa malamig na malaking bato.

Dumako ang paningin niya sa mabilis na bumubugsong talon galing sa itaas ng bundok pagkatapos ay natanaw niya ang hubad na likod ng isang lalaki sa hindi kalayuan.

Para siyang kinapusan ng paghinga. Niyakap niya ang sarili ngunit bigla siya napaso sa init ng kaniyang buong balat.

Sa sobrang focus niya sa sarili ay hindi niya napansin ang lalaking lumapit sa kaniya. Pag angat niya ng ulo ay do'n niya napansin ang kumikinang nitong pulang mata.

Napa-atras si Jackie Jane sa takot. Sigurado siyang ito ang lalaki sa nakaraan niyang panaginip. Hindi man malinaw ang pagmumukha nito ay ramdam niyang iisa lang ito.

"Jackie Jane."

Heto na naman ito sa pagtawag sa kaniyang pangalan. Pinagtaasan siya ng balahibo sa buong katawan. Bakit sa tuwing tinatawag siya nito ay nagkakagulo ang buo niyang kalamnan?

Mas umatras siya nang mas lumapit na ito sa kaniya. Kitang-kita niya ngayon ang hubog ng makasalanan nitong katawan. Bumaba ang tingin niya at nanlalaki ang kaniyang mata.

Wow. My goddess.

Proud nakatayo ang pinagmamalaki nitong pagkalalaki sa kaniyang harapan. Tumutulo rin ang tubig na galing sa talon sa buong katawan nito.

Ito ang unang beses niya makakita nito. At hindi siya makapaniwala na gano'n iyon kalaki o sadyang exaggerate lang ang kaniyang nakikita?

Alam niyang hindi gano'n dapat ang size no'n. Hindi ba ito normal na tao?

Mas lalo nag-init ang katawan niya sa mga pinag-iisip. Para siyang nilalagnat at kakapusan ng paghinga ngunit hindi man lang niya magawang ialis ang tingin sa bawat parte ng katawan ng binata.

"Jackie Jane."

Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. "S-stop calling me," nahihirapan niyang saad. Natatakot siya na kapag tinawag siya ulit nito ay baka siya na mismo ang tumalon sa binata.

Lalo na at naalala niya ang bawat hagot ng labi nito sa kaniyang labi. Dumako ang paningin niya sa mapupula nitong labi. Nagtataka siya kung bakit nakikita niya ito pero hindi niya naanigan ang mukha nito.

Lumabas ang isang ungol sa kaniyang bibig nang maramdaman ang kamay nito sa kaniyang dalawang binti.

W-what?

Paanong nakalapit ito agad? Alam niya may ilang layo pa ito sa kaniya pero bakit hawak na siya nito ngayon?

Naguguluhan siya. Ano ba talaga ang nangyayari?

"I've been looking for you, Jackie Jane," anito. He inhaled. She moaned. Agad niya nahawakan ang bibig. What in the goddess?

Hinaplos nito ang binti niya. Mariin niyang pinigilan ang sarili pero nagwagi pa rin ang sarili niyang katawan. Para bang may kumu-kontrol dito.

"S-sino ka?" tanong niya rito. Tumaas ang haplos nito sa kaniyang balat. Nahigit niya ang paghinga. Titig na titig siya sa kulay pula nitong mata.

"Please, I want to go home." Hindi na niya mapigilan ang umiyak. Bigla ito huminto sa pag haplos sa kaniyang binti. Hindi niya mabasa ang mata nitong nakatingin sa kaniya.

"Ayaw mo ba sa 'kin, Jackie Jane?" Napasinghap siya nang haplusin nito ang pisngi niya. Parang pusa naman siyang sinundan ang haplos nito.

"Gusto," she said. Pumikit pa ang mata niya. She heard him chuckled. "Talaga? What do you want then?"

Ang hinlalaki nito ay marahan na hinaplos ang labi niya. Hinawakan naman niya ang kamay nito at sinubo niya ang daliri nito pagkatapos ay tinitigan ito sa mata.

"You. I want you," muffled ang boses na saad niya dahil sa daliring nasa bibig niya.

"Very good."

She moaned when he pushed his two fingers deeper inside her mouth. Tumulo ang laway niya pero hindi nawala ang tingin niya sa mga mata nito.

Para siyang naduduwal nang binilisan nito ang paglabas masok ng daliri nito sa kaniyang bibig. She protested. Tumutulo ang luha sa kaniyang mata until hinugot nito ang daliri sa kaniya at hinalikan siya sa labi.

"Hmm, yummy," he murmured, then deepened their kisses. She wrapped her arms around his shoulder.

Nararamdaman niya rin ang paghiga nito sa kaniya sa malaking bato. Mas dumiin sa kaniyang puson ang pagkalalaki nito nang ibuka nito ang dalawa niyang binti.

"You're so sweet." Nilantakan nitong halikan ang pisngi niya pababa sa kaniyang leeg.

"Ah," ungol niya nang pisilin nito ang dibdib niya. Masakit ang pagkakapisil nito sa kaniya pero dumaloy naman ang kiliti sa ibabang bahagi niya.

"Jackie Jane," he moaned her name. She wanted to cry his name as well but binalewala lang nito ang tanong niya kanina kung sino ito.

Sa hindi niya maintindihan. Namalayan na lang niya ang sarili na walang saplot at malakas na umungol siya nang dumapo ang daliri nito sa kaniyang pagkababae.

Do'n siya natauhan. Marahan niyang tinulak ito. Gulat na tumingin ito sa kaniya. Halata naguguluhan ito sa nangyayari.

"How did yo—"

Mabilis na humiwalay siya rito at niyakap ang hubo't hubad niyang katawan.

Kita niyang hindi pa rin ito makapaniwala. Naguguluhan din siya. Saan ito hindi makapaniwala?

"I want to go home."

"Jackie—"

"Please," pagmamakaawa niya rito. Umiiyak na siya. Takot na takot siya sa kaniyang mga inaakto. Bakit siya biglang pumapayag sa mga ginagawa nito sa kaniya?

Sino ito?

He sighed. "I'll come back for you," huling saad nito bago siya nawalan ng malay.

HINIHINGAL na bumangon si Jackie Jane galing sa pagkakatulog. Nagpakita na naman ang misteryosong lalaki sa kaniyang panaginip.

Wala siyang maintindihan sa nangyayari. Sa tingin niya ay iisa lang ang humahabol sa kaniya ng isang taon at ngayong twenty na siya ay natagpuan na siya nito.

Katulad ng sinabi nito sa kaniya sa panaginip.

Ang paghahanap at pagpapakita ba nito sa kaniya ay konektado sa nangyayari sa kaniya sa waking world?

Hirap man ay pinilit niyang makabangon at tumayo. Sinuot niya ang cardigan at tumapat sa book shelves. She've been reading and looking for an answer but until now, she hasn't found anything yet.

At sa mga oras na 'yon. Kailangan niya makahanap ng kasagutan sa lahat nangyayari sa kaniya.

FOR the nth times. Sinilip ni Nyebe ang panganay na anak sa loob ng silid nito. Sa ibabaw ng kama, sahig at study table nito ay nagkalat ang mga makapal na libro galing pa sa Kingdom of Elfhame.

Determinado si Jackie Jane na makahanap ng kasagutan sa lahat ng misteryong nangyayari sa kaniya.

"Baby," bulong ni Echo. Lumingon si Nyebe sa asawa at binigyan ito ng malungkot na ngiti.

"It's my fault, Echo." Pumulupot ang braso ni Echo sa baywang ni Nyebe at marahan itong hinila palayo sa silid ng anak.

Pinatitigan ni Echo sa mata ang asawa. "Say it with me. It's not my fault. It's no one's fault."

Tumingin lang si Nyebe kay Echo.

"Nyebe, say it with me. It's not my fault. It's no one's fault," pag uulit ni Echo. Mariin na kinagat ni Nyebe ang ibabang labi at umiwas dito ng tingin.

Hindi naman tumigil si Echo na kunin ang atensyon ng asawa at ulitin ang sinabi nito.

"It's not my fault," ani Echo. "It's not my fault," panggagaya ni Nyebe. Sa wakas nasabi na ng babae.

Ngumiti si Echo. "It's no one's fault." Tumango si Nyebe. "It's no one's fault," marahan na saad niya.

Hinalikan ni Echo si Nyebe sa noo. "We won't stop until we find the answers," bulong ni Echo sa asawa. Nag papasalamat si Nyebe that her husbands were there with them when they needed them the most.

—
a/n: may tanong sa prologue kung ilan o sino anak nina nyebe. pasensiya na kung di ko nasagot. nandito na po sa chapter na ito ang kasagutan. surprise po kasi si chepi t.t